Τετάρτη 5 Ιουνίου 2024

Τι σχέση έχει ο Ιπποκράτης με τον Ηνίοχο των Δελφών;

            Ο Πλάτων στο βιβλίο του Φαίδρος, μας παραδίδει τον περίφημο “Μύθο του Ηνιόχου” ή αλλιώς ο μύθος με το “άρμα της Ψυχής”...

Μας παραπέμπει σε ένα θέμα που σύμφωνα με την λογική της αρχαίας Ελλάδος, οι δυνάμεις της ψυχής μας συνδέονται με την Ιατρική Τέχνη.

Ο Πλάτων λοιπόν δέχεται την δοξασία των Πυθαγορείων περί της αθανασίας της Ψυχής, σύμφωνα με την οποία κάθε ψυχή για όσο χρονικό διάστημα παραμένει ενσαρκωμένη, οφείλει να διακρίνεται απο μια τριμέρεια. Η άυλη και αθάνατη Ψυχή προκειμένου να εισέλθει στο υλικό σώμα που θα εμψυχώσει, το οποίο κατ’ανάγκη θα είναι θνητό, οφείλει να “διαιρεθεί” σε τρία τελείως διαφορειτκά μεταξύ τους μέρη, διότι το κάθε ένα απο αυτά πρόκειται να εκτελέσει τελείως διαφορετικές λειτουργίες, βάσει των οποίων συντίθενται και προκύπτουν οι δυνατότητες που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος στην ζωή οτυ και η εξελικτική πορεία που μπορεί να ακολουθήσει.

Τα τρία μέρη της Ψυχής είναι το Επιθυμητικό ή Συνειδητό , το Θυμοειδές ή Ασυνείδητο και το Λογιστικό ή Υπερσυνειδητό. Η παρουσία αυτών είναι απαραίτητη για την ζωογόνηση του υλικού σώματος που πρόκειται να εμψυχώσουν. Αυτή την δυσνόητη και ασαφή περιγραφή που αποτελεί την βάση και την εξέλιξη της ζωής μας, ο Πλάτων μας την απλοποιεί για να την κατανοήσουμε μέσα απο έναν μύθο που θα πρέπει να τον κάνουμε “εικόνα” όσο τον διαβάζουμε.

Πρόκειται λοιπόν για μια άμαξα στην οποία είναι δεμένοι δύο ίπποι, ένας λευκός και ένας μέλας (μαύρος), ενώ στην θέση του οδηγού βρίσκεται ο Ηνίοχος.

Η άμαξα παρομοιάζεται με το υλικό μας σώμα, η δε πορεία της άμαξας, είναι η ζωή μας! Η άμαξα αυτή είναι υλική και αποτελεί τον υποδοχέα της άυλης ψυχής μας, δηλαδή το όχημα που χρειαζόμαστε , μέσω του οποίου θα διανύσουμε την πορεία της ζωής μας. Κινητήρια δύναμη της άμαξας, είναι η ενέργεια των τριών μερών της ψυχής μας, τα οποία παρομοιάζοντια με την ιπποδύναμη των δύο ίππων τα οποία αποτελούν το μέσω κίνησης του οχήματος με οδηγό τον Ηνίοχο (δηλ. το Λογιστικό μέρος της ψυχής που έχει τον έλεγχο των ηνίων. Για αυτό και ηνίοχος=νία + οχος= αυτός που ελέγχει τα ηνία των ιππών). Ο Ηνίοχος του άρματος λοιπόν παρομοιάζει το ένα μέρος της ψυχής μας , το Λογιστικό μέρος και είμαστε εμείς.

Υπάρχει όμως ένας πρόβλημα που εμποδίζει την ιδανική λειτουργία της άμαξας του Ηνιόχου. Η δύναμη ενός ίππου είναι πάντοτε πολύ μεγαλύτερη απο την δύναμη ενός ανθρώπου. Οι δύο ίπποι διαθέτουν την δύναμη να σέρνουν την άμαξα όπως εκείνοι επιθυμούν (χωρίς λογική) , και ο Ηνίοχος δεν διαθέτει την δύναμη να ηνιοχεί αυτούς τους ίππους με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ελέγξει την πορεία της άμαξας.

Ο Μέλας Ίππος, αντιπροσωπεύει το Επιθυμητικό ή Συνειδητό μέρος της ψυχής μας και ο Λευκός Ίππος αντιπροσωπεύει το Θυμοειδές ή Ασυνείδητο μέρος. Ο λόγος που οι δύο Ίπποι περιγράφονται με αντίθετα χρώματα γίνεται προκείμενου να κατανοήσουμε ότι κατά αντίστοιχο τρόπο , αντίθετη είναι και η συμπεριφορά τους, καθώς ο Μέλας Ίππος εκφράζει την Λογική μας ενώ ο Λευκός Ίππος τα Συναισθήματα μας. Οι δύο Ίπποι αυτοί λοιπόν, δεν συνεργάζονται καθόλου και κινούνται εντελώς αντίθετα ο ένας απο τον άλλον και έτσι καθιστούν αδύνατον για τον Ηνίοχο να ελέγξει την άμαξα και έτσι τον παρασύρουν.

Συνοψίζω:
Τρία μέρη της Ψυχής
Ηνίοχος=Λογιστικό μέρος
Μαύρος ίππος=Επιθυμητικό
Λευκός ίππος=Θυμοειδές

Το Λογιστικό μέρος , ο Ηνίοχος είναι ο νούς μας που βρίσκεται σε έναν συνεχή πόλεμο. Είναι αυτό το Πόλεμος πάντων μν πατήρ στι, του Ηρακλείτου.

Το Επιθυμητικό, ο Μέλας ίππος, είναι το ζωώδες χαρακτηριστικό μας που μας παρασύρει στις σαρκικές απολαύσεις και στον υλισμό. Όταν δεν υπάρχει μέτρο και απλότητα σε αυτά τότε ο άνθρωπος δεν διαφέρει σε τίποτα απο ένα ζώο.

Το Θυμοειδές, ο Λευκός ίππος, είναι τα Συναισθήματα μας, το τρίτο μέρος της ψυχής μας και πιο επικίνδυνο αφού εκ γενητής μας ελέγχει πλήρως και μας θολώνει την κρίση και τις επιλογές μας στην ζωή μας.

Έτσι λοιπόν οι δύο αυτοί ίπποι , οι επιθυμίες και τα συναισθήματα , παρασύρουν τον Ηνίοχο προς την καταστροφή . Δεν έχει κανέναν έλεγχο της ζωής του και είναι έρμαιο της τύχης του, της μοίρας του. Αυτός είναι και ο λόγος που ένας ίππος ονομάζεται άλογο. Έτσι καταλαβαίνουμε πως εξ’αρχής , στο υλικό σώμα που έχουμε ενσαρκωθεί , δεν ελέγχουμε την πορεία της άμαξας μας , δηλαδή της ζωής μας, είμαστε έρμαια μιας παράλογης λογικής λόγω του ότι δεν έχουμε δαμάσει, χαλιναγωγήσει, ηνιοχήσει τα άλογα, τους ίππους , τους ίππους της Ψυχής μας, αυτά τα δύο μέρη στα οποία εμείς ως τρίτο μέρος θα πάρουμε τον έλεγχο της πορείας της ζωής μας στα χέρια μας, στα ηνία μας.

Ο αδύναμος Ηνίοχος λοιπόν είναι Ασθενής (=α στερητικό + σθένος), άρα όσο παραμένει ασθενής , δεν μπορεί να εκφράσει την Ελεύθερη Βούληση του που θα του επιτρέψει να ζήσει ελεύθερος στη ζωή του. Σκοπός του Ηνιόχου λοιπόν είναι να μας αποκαλύψει την πραγματική εικόνα του εαυτού μας, μια εικόνα που είναι απολύτως βέβαιο ότι αδυνατούμε πλήρως να κατανοήσουμε στη ζωή μας αν δεν γίνουμε Έλληνες φιλόσοφοι ώστε να ιατρέψουμε την Ψυχή μας και να θεωρειθούμε Υγιής.

Ο Ιπποκράτης πέραν απο ιατρός ήταν και φιλόσοφος. Το όνομα του κρύβει με απόλυτη μύηση την λέξη Ηνίοχος.

Ιπποκράτης = Ηνίοχος
Ηνίοχος = αυτός που κρατά τα ηνία
Ιπποκράτης = αυτός που κρατά τους ίππους
(με τα ηνία φυσικά)

Ποιούς ίππους; Της ψυχής μας. Ο Ηνίοχος είναι ο Ιπποκράτης , ο Ιπποκράτης είναι ο Ηνίοχος , είναι ο Ηνίοχος των Δελφών (συμβολικά) και αυτό γίνεται ολοφάνερο απο τον Όρκο του όπου ο Θεός στον οποίο ορκίζεται και αφιερώνει την ζωή του , το έργο του και τον όρκο του, είναι ο Θεός Απόλλωνας, ο μέγιστος Θεός της Ιατρικής και Θεός του Μαντείου των Δελφών που ανήκει ο Ηνίοχος.
(Το άγαλμα που βρίσκεται στο μουσείο του χώρου βλέπε φωτογραφία ανάρτησης)

Έτσι λοιπόν ο Πλάτωνας με τον μύθο του προσπαθεί να μας μυήσει σε αυτή την διδασκαλία του αυτοελέγχου . Πρέπει να δαμάσουμε τα άλογα της ψυχής μας , το συναίσθημα και τις επιθυμίες και να τα παντρέψουμε με την λογική μας. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε πλήρη έλεγχο στο άρμα της ψυχής μας και θα καθορίσουμε την πορεία της ζωής μας αποκτώντας το αγαθό που λέγεται Ελεύθερη Βούληση.

Αν νομίζετε πως έχετε ελεύθεροι βούληση επειδή απλά το σκέφτεστε είστε γελασμένοι. Να διαβάζετε τους Έλληνες Φιλοσόφους και να γίνεστε καλύτεροι , ενάρετοι και να αγαπάτε την Ελλάδα με την ζωή σας.

Αυτά , δεν θα τα κατανοήσει ποτέ κάποιος που δεν έχει γεννηθεί Έλληνας και δεν ομιλεί τα ελληνικά ως μητρική του γλώσσα, αυτά δεν θα σας τα μάθει κανένας ξένος.

Να διαβάζετε τις αρχαίες πηγές.
Και προσοχή , όσοι νομίζετε πως ξέρετε για τους Δελφούς , ας αναθεωρήσετε καλλίτερα και να έχετε υπομονή όσο μελετάτε.
Ο Απόλλωνας δεν “παίζει”.

ναξ, ο τ μαντεόν στι τ ν Δελφος, οτε λέγει οτε κρύπτει λλ σημαίνει.

ΓΝΩΘΙΣΑΥΤΟΝ
Ε
ΜΗΔΕΝΑΓΑΝ

 

Αρχαίο κείμενο
Φαίδρος, 245c
(Το φτερωτό άρμα της Ψυχής)

Ψυχ πσα θάνατος. τ γρ εικίνητον θάνατον· τ
δ’ ἄ
λλο κινον κα π’ λλου κινούμενον, παλαν χον
κινήσεως, παῦ
λαν χει ζως. μόνον δ τ ατ κινον, τε
οὐ
κ πολεπον αυτό, οποτε λήγει κινούμενον, λλ κα
τοῖ
ς λλοις σα κινεται τοτο πηγ κα ρχ κινήσεως.
[245d] ἀ
ρχ δ γένητον. ξ ρχς γρ νάγκη πν τ γιγνόμενον
γίγνεσθαι, αὐ
τν δ μηδ’ ξ νός· ε γρ κ του ρχ
γίγνοιτο, οὐ
κ ν τι ρχ γίγνοιτο. πειδ δ γένητόν
στιν, κα διάφθορον ατ νάγκη εναι. ρχς γρ δ
πολομένης οτε ατή ποτε κ του οτε λλο ξ κείνης
γενήσεται, εἴπερ ἐ
ξ ρχς δε τ πάντα γίγνεσθαι. οτω
δὴ
κινήσεως μν ρχ τ ατ ατ κινον. τοτο δ οτ
πόλλυσθαι οτε γίγνεσθαι δυνατόν, πάντα τε ορανν
[245e] πᾶ
σάν τε γν ες ν συμπεσοσαν στναι κα μήποτε αθις
χειν θεν κινηθέντα γενήσεται. θανάτου δ πεφασμένου
τοῦ
φ’ αυτο κινουμένου, ψυχς οσίαν τε κα λόγον
τοῦ
τον ατόν τις λέγων οκ ασχυνεται. πν γρ σμα,
μν ξωθεν τ κινεσθαι, ψυχον, δ νδοθεν ατ
ξ ατο, μψυχον, ς ταύτης οσης φύσεως ψυχς· ε
δ’ ἔ
στιν τοτο οτως χον, μ λλο τι εναι τ ατ αυτ
[246a] κινοῦ
ν ψυχήν, ξ νάγκης γένητόν τε κα θάνατον ψυχ
ν εη.
Περὶ
μν ον θανασίας ατς κανς· περ δ τς δέας
αὐ
τς δε λεκτέον. οον μέν στι, πάντ πάντως θείας
εἶ
ναι κα μακρς διηγήσεως, δ οικεν, νθρωπίνης τε
καὶ
λάττονος· ταύτ ον λέγωμεν. οικέτω δ συμφύτ
δυνάμει ὑ
ποπτέρου ζεύγους τε κα νιόχου. θεν μν ον
πποι τε κα νίοχοι πάντες ατοί τε γαθο κα ξ γαθν,
[246b] τὸ
δ τν λλων μέμεικται. κα πρτον μν μν ρχων
συνωρίδος ἡ
νιοχε, ετα τν ππων μν ατ καλός τε κα
γαθς κα κ τοιούτων, δ’ ξ ναντίων τε κα ναντίος·
χαλεπὴ
δ κα δύσκολος ξ νάγκης περ μς νιόχησις.
πῇ
δ ον θνητόν τε κα θάνατον ζον κλήθη πειρατέον
εἰ
πεν. ψυχ πσα παντς πιμελεται το ψύχου, πάντα δ
οὐ
ρανν περιπολε, λλοτ’ ν λλοις εδεσι γιγνομένη. τελέα
[246c] μὲ
ν ον οσα κα πτερωμένη μετεωροπορε τε κα πάντα
τὸ
ν κόσμον διοικε, δ πτερορρυήσασα φέρεται ως ν
στερεοῦ
τινος ντιλάβηται, ο κατοικισθεσα, σμα γήϊνον
λαβοῦ
σα, ατ ατ δοκον κινεν δι τν κείνης δύναμιν,
ζῷ
ον τ σύμπαν κλήθη, ψυχ κα σμα παγέν, θνητόν τ
σχεν πωνυμίαν· θάνατον δ οδ’ ξ νς λόγου λελογι-
σμένου, ἀ
λλ πλάττομεν οτε δόντες οτε κανς νοήσαντες
[246d] θεόν, ἀ
θάνατόν τι ζον, χον μν ψυχήν, χον δ σμα, τν
ε δ χρόνον τατα συμπεφυκότα. λλ τατα μν δή,
π τ θε φίλον, ταύτ χέτω τε κα λεγέσθω· τν δ
αἰ
τίαν τς τν πτερν ποβολς, δι’ ν ψυχς πορρε,
λάβωμεν. ἔ
στι δέ τις τοιάδε.
Πέφυκεν ἡ
πτερο δύναμις τ μβριθς γειν νω μετε-
ωρίζουσα ᾗ
τ τν θεν γένος οκε, κεκοινώνηκε δέ π
μάλιστα τῶ
ν περ τ σμα το θείου [ψυχή], τ δ θεον
[246e] καλόν, σοφόν, ἀ
γαθόν, κα πν τι τοιοτον· τούτοις δ
τρέφεταί τε καὶ
αξεται μάλιστά γε τ τς ψυχς πτέρωμα,
αἰ
σχρ δ κα κακ κα τος ναντίοις φθίνει τε κα διόλ-
λυται. ὁ
μν δ μέγας γεμν ν οραν Ζεύς, λαύνων
πτηνὸ
ν ρμα, πρτος πορεύεται, διακοσμν πάντα κα πι-
μελούμενος· τῷ
δ’ πεται στρατι θεν τε κα δαιμόνων,
[247a] κατὰ
νδεκα μέρη κεκοσμημένη. μένει γρ στία ν θεν
οἴ
κ μόνη· τν δ λλων σοι ν τ τν δώδεκα ριθμ
τεταγμένοι θεοὶ
ρχοντες γονται κατ τάξιν ν καστος
τάχθη. πολλα μν ον κα μακάριαι θέαι τε κα διέξοδοι
ντς ορανο, ς θεν γένος εδαιμόνων πιστρέφεται
πράττων ἕ
καστος ατν τ ατο, πεται δ ε θέλων
τε καὶ
δυνάμενος· φθόνος γρ ξω θείου χορο σταται.
ταν δ δ πρς δατα κα π θοίνην ωσιν, κραν π τν
[247b] ὑ
πουράνιον ψδα πορεύονται πρς ναντες, δ τ μν θεν
χήματα σορρόπως εήνια ντα ῥᾳδίως πορεύεται, τ δ
λλα μόγις· βρίθει γρ τς κάκης ππος μετέχων, π
τὴ
ν γν έπων τε κα βαρύνων μ καλς ν τεθραμμένος
τῶ
ν νιόχων. νθα δ πόνος τε κα γν σχατος ψυχ
πρόκειται. αἱ
μν γρ θάνατοι καλούμεναι, νίκ’ ν πρς
κρ γένωνται, ξω πορευθεσαι στησαν π τ το ορανο
[247c] νώτῳ,
στάσας δ ατς περιάγει περιφορά, α δ θεωροσι
τὰ
ξω το ορανο.

 

 

Πηγή:olympia.g / https://x.com/Pavloskanenas

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."