ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1863

Ο Παπαθανάσης (από τον οποίο προέρχεται και το επώνυμο Παπαθανασίου) ήταν από τους πρώτους ιερείς του χωριού μας μετά την τουρκοκρατία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Λούβρος, ιδιοκτήτης της ομώνυμης μέχρι και σήμερα περιοχής Λούβρη.

Μετά από σχετική έρευνα στα αρχεία της Ιεράς Μητρόπολης Φωκίδας οι ιερείς που διακόνησαν τον τόπο μας από το 1863 είναι οι κάτωθι:

• 1863 – 1889 Αργύρης Χαρίτου
• 1865 – 1899 Αθανάσιος Λούβρος
• 1890 – 1918 Θεόδωρος Παπαργυρόπυλος
• 1897 – 1940 Αναστάσιος Πλατιάς
• 1941 – 1974 Γεώργιος Παπαργυρόπουλος
• 1974 – 2010  Βασίλειος Κεφαλάς
• 2010 – 5/2015 Ηλίας Ζαφείρης
• Από 5/2015 και εντεύθεν Κωνσταντίνος Πλιάτσικας

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ....

Γεωργία Μουλαρά- Ευθυμία Μαστροκώστα- Βέλλιου  -Γιανίτσα Δαούτη - Λιάμτσια  - Γαρέφω Μουλαρά-Αγγελική Μουλαρά - Μαρία Λιάμτσια - Κωστίτσα Γλυμεντζή


Αρχείο Φρόσω Δαούτη

Η «ΑΪΚΑΘΑΡΑ»

Η «ΑΪΚΑΘΑΡΑ»

(από το βιβλίο του Κώστα Παπαχρήστου - Παρνασιώτικα)

Λεγόταν ΑΪΚΑΘΑΡΑ η πιο Βαθειά πηγή του Κηφισού στην περιοχή της Αλεγούσας, δηλαδή στους βορειοδυτικούς πρόποδες του Παρνασσού. Ο λόγος αναφέρεται στο παρελθόν, γιατί με τις ποικίλες  διαρρυθμίσεις που έγιναν  μέσα στην κοίτη του ποταμού και με την προσπάθεια σύγχρονων υδρολόγων να «αξιοποιήσουν» τα νερά της πηγής παραμορφώθηκε βάναυσα ο τόπος και η Αϊκαθάρα εξαφανίστηκε στην κυριολεξία, έτσι που να τη θυμίζει σήμερα μόνο η ονομασία σα μακρινή ανάμνηση.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ -ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ '' Η ΕΣΤΙΑ ''

Ε Κ Λ Ο Γ Ε Σ 

          Σας ενημερώνουμε ότι τo Σάββατο  1η Φεβρουαρίου του 2020  στις 17,00 μ.μ. και στο χώρο της   αίθουσας εκδηλώσεων  του Λουκά Βέλλιου ( ΚΩΤΣΙΟΥΛΑ )  θα γίνει  ΕΚΤΑΚΤΗ Γενική Συνέλευση  του Συλλόγου  Γυναικών Πολυδρόσου   ''η  Εστία ''

με θέμα απολογισμός  του έτους και εκλογές  για ανάδειξη νέου Δ.Σ.

          Περιμένουμε την παρουσία σας  , την  συμμετοχή  και την στήριξή σας .

Οι Σουβαλιώτες Αποχαιρετούν τον παπα–ΒΑΣΙΛΗ τους …

   

      

“ … Διό σε ικετεύομεν , Κύριε ο Θεός ημών , Τον δούλον σου πατέρα Βασίλειο ιερέα και αδελφόν ημών γενόμενον, τον επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου κοιμηθέντα, εν κόλποις Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ ανάπαυσον. Και ώσπερ επί της γής εν τη Εκκλησία σου λειτουργόν αυτόν κατέστησας , ούτω και εν τω ουρανίω σου θυσιαστηρίω ανάδειξον, Κύριε , επ’ ανθρώπων πνευματική αξία κατακοσμήσας , επί Αγγέλων τη ση δόξη ακατάκρητον πρόσδεξαι. Αυτός επί της γής την ζωήν αυτού εδόξασας , αυτός δε και την έξοδον του βίου αυτού εν τη εισόδω των Αγίων σου ποίησον, και το πνεύμα αυτού μετα πάντων των απ’ αιώνος σοι ευαρεστησάντων συναρίθμησον ”.

    Σεβαστέ μας πατέρα και αγαπημένε μας εν Χριστώ αδελφέ παπα- Βασίλη, κλίνοντας το γόνυ στη σεπτή σωρό σου ευχόμαστε με όλη μας την ψυχή να είναι «μακαρία η οδός ην πορεύεις σήμερον» και δεόμαστε προς τον Κύριο και Άγιο Θεό μας όπως: «εν ταις των Αγίων σκηναίς κατατάξει Σε »

   Η αγάπη μας και η βαθυτάτη ευγνωμοσύνη μας θα σε συνοδεύουν.

Έχεις και τον δικό μας τελευταίο ασπασμό της αγάπης και της συγγνώμης!

Ας είναι η μνήμη σου αιωνία! Η ψυχή σου ας εύρει καλόν Παράδεισο!

Με πολύ σεβασμό & αδελφική αγάπη .                                                                                 

                                                                                  

                                                                                   Αλέκος Ι. Βαλάσκας

                                                                                                               Επισμηναγός ε.α.

                                                                           

                                                                             

Εκοιμήθη χθες σε ηλικία 72 ετών ο πάτερ της καρδιάς μας Βασίλειος Κεφαλάς.

                                    

Γεννημένος τον Ιούνιο του 1948 στην Αγ.Τριάδα Λιβαδειάς (Στεβενίκο η αρβανίτικη ονομασία). Γονείς του ο Παναγιώτης Κεφαλάς και η Παναγιώτα Κεφαλά. Από μικρός είχε δείξει την έφεση του προς τον εκκλησιαστικό βίο,μιας και όπως έλεγαν οι γείτονες, του άρεσε να βάζει πέτρες αντί κάρβουνου και λιβανιού σε ένα μικρό τενεκεδάκι και με τρία σύρματα να δημιουργεί ένα μικρό αντίγραφο θυμιατού και να «λιβανίζει» τους γύρω του.

---

Καλός μαθητής και επιμελής κατάφερε έστω και επιλαχών να μπει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, που εγκατέλειψε μετά τον πρώτο χρόνο λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Μετά δούλεψε στο εργοστάσιο της αλουμίνας (ΠΕΣΙΝΕ). Παράλληλα τελείωσε την ιερατική σχολή στη Θήβα από όπου και προτεινόμενος από τον νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο στον τότε επίσκοπο Αμφίσσης Xρυσόστομο χειροτονήθηκε διάκος μαζί του.

Στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 (68-69) παντρεύεται με την Καλλιόπη Λινάρδου στην Άμφισσα όπου και το 1970 αποκτούν το πρώτο τους παιδί την Παναγιώτα.

Από το 1970 έως το 1974 διαμένουν στην Άμφισσα σε πραγματικά πολύ φτωχές συνθήκες. Παρ’ όλα αυτά ο πάτερ- Βασίλειος (διάκος ακόμη) εύθυμος άνθρωπος δεν το βάζει κάτω. Με τον πρώτο του μισθό πήγε και αγόρασε ένα ράδιο-πικ-απ για να ακούει τα ερτζιανά και τα 45άρια που είχε κληρονομιά από τον πατέρα του. Ένας καλός λόγος για να έρθει σε προστριβή με την παπαδιά του.

Το 1974 διορίζετε από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Αμφίσσης Σεραφείμ στην Πολύδροσο ως ιερέας της ενορίας, και το Φεβρουάριο του 1975 αποκτά και το δεύτερο παιδί του το Νεκτάριο.

Από τότε και για 36 συναπτά έτη διακόνησε την Εκκλησία μας μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2010.

Από νωρίς έδειξε τα ξεχωριστά του προσόντα, τον ακούραστο ζήλο του αλλά και την ικανότητα του πέρα από τα στενά ιερατικά του καθήκοντα, ήταν ενωτικός, φιλικός και οικείος στον καθένα από μας.

Επιβλητικός και μελωδικός στην κυριακάτικη λειτουργία, στις μεγάλες εορτές της εκκλησίας μας, καθώς σε κάθε θρησκευτική τελετή.

Απλοϊκός ο παπαΒασίλης, και προσιτός σε όλους αλλά και παράλληλα τολμηρός και μπροστάρης στην αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων, δεκτικός σε κάθε ατομικό ζήτημα που όλοι λίγο ή πολύ κάποια στιγμή του εμπιστευτήκαμε. Ήταν εν ολίγοις ο δικός μας άνθρωπος.

 Σε ευχαριστούμε για την προσφορά σου στον τόπο μας.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1970 ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

Λάμπρος Τυροβόλης- Χρήστος Πάντος(Αεροπόρος) -Παναγιώτης Παναγιωτής
Πίσω Μολιώτης Γιάννης -Σεραφείμ Τζιβάρας  ορθιος   Νίκος Μολιώτης

 Παναγιώτης Βαλάσκας- Χρήστος Ανάγνος- Δημήτρης Μαστροκώστας(Ο Καθηγητής μας)-  Ευστάθιος Θάνος (Διάκος)-Λάμπρος Τυροβόλης-Χρήστος Πάντος(Αεροπόρος) -Παναγιώτης Παναγιωτής-Γιάννης Κολοκύθας - Θύμιος Κούσουλας(Παπαθύμιος)- Παναγιώτης Θάνος(Μπαρδαμπούλιας) - Γιάννης Παναγιωτής(Κοκαλίγκας)- Στάθης Ανάγνος- Μπροστά Δεξιά - Νίκος Αδαμάκος(καρμίρης)

Αρχείο Γιάννη Ρέββα

ΑΡΓΑΤΙΣΣΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΟ

Αργάτισσα στον κάμπο….  Δύσκολα και σκληρά  χρόνια …..

Αφήγηση: Eυσταθία Λ. Κότσια,  από το βιβλίο «Μια Σουβαλιώτισσα Θυμάται».

 Φεύγαμε στο παζάρ΄ τ΄Δαδιού, ξυπολυτούτσικα και νηστικούτσικα. Γυρίζαμε τα Χριστούγεννα και ματαφεύγαμε το Μάη για σκάλο μέχρι της Παναγιάς.Η Τασούλα Θάνου, η Θυμιά Μπγατσούλα, η Λουκία Χλιάρα, η Παγαγιωτίτσα Κιριμέζη, η Κατσαμπέρω, η Θανασία Κιριμέζη, η Παναγιού Μαυράκη , παρέα ξεκινάγαμε.

Παίρναμε ένα καρβελάκι μπομπότα, καμιά βελέντζα και πααίναμε στην Πετρομαγούλα, στο Ρέτζο στον Καράλα και σε άλλους νοικοκυραίους. Ξεκοπή δουλεύαμε, τη νύχτα νυχτερεύαμε, ξαίναμε μαλλιά, βγάζαμε καντήλες για να μας δώκνε καμιά φλέγκα ψωμί.

Την Κυριακή δουλεύαμε για να πάρουμε καμιά παντόφλα να μην ξεκέψουμε το βδομιαδιάτικο. Μεγάλη Παρασκευή βγαίναμε βαμπακιές. Κοιμόμασταν στο υπόγειο του σπιτιού. Το βράδυ μας φκιάνανε λίγα φασόλια, όλο ζ΄μί. Άμα μαζεύαμε βαμπάκι, ξεκινάγαμε νύχτα με τα ποδάρια, άμα ήτανε να σκαλίσουμε, μας πααίνανε για να φτάσουμε νωρίς.

Μαργώναμε, μας κοπάναγε η κρυάδα απ΄το απόγειο απ΄τα ποτάμια. Μάζωνα 100-110,120 οκάδες, τώρα το ζυγιάζουνε, τότε με το μάτι το υπολογίζανε.Για να μάσω γλήγορα βαμπάκι, να μη χασομερήσω, δεν καθόμανε καταγής να φάω μια χαψιά ψωμί και κανένα κερλεντίτσι. Δάγκωνα το ψωμί και το πέταγα μπροστά στον όργο, τόβρισκα , ματαδάγκωνα και πίσω τα ίδια.. Μας δίνανε μοίρα καλότχη μ΄4-5 δεκάρες την οκά. Τώρα έχει οχτάωρα, που κείνα τα μαρτύρια που περάσαμε εμείς.

ΑΛΛΟΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΝΥΦΗ....

Άλλος πλήρωσε τη Νύφη!

Η γνωστή, παροιμιώδης έκφραση “άλλος πλήρωσε τη νύφη¨ είναι πολύ παλιά. Μας έρχεται από την Αθήνα του 1843, από τον γάμο των παιδιών δύο επιφανών οικογενειών της εποχής εκείνης. Του Γιώργη Φλαμή ( οικογένεια της νύφης ) και του Σωτήρη Ταλιάνη ( οικογένεια του γαμπρού ).

Εκκλησία τέλεσης του μυστηρίου ορίστηκε η Αγία Ειρήνη στην Πλάκα. Τελικά ο γαμπρός που περίμενε την νύφη έξω από την εκκλησιά θα πάθαινε τη μεγαλύτερη πλάκα! Διότι η νύφη την κοπάνησε. Αντί του υιού Ταλιάνη προτίμησε τον εκλεκτό της καρδιάς της και έφυγε μαζί του. Ο γαμπρός δεν μπορούσε να αντέξει την προσβολή, απείλησε ότι αν τη βρει θα την σκοτώσει και απαίτησε από τον παρ΄ολίγο πεθερό του την επιστροφή των δώρων που είχε χαρίσει στην κόρη του. Όμως κάποιος όρος στο προικοσύμφωνο προέβλεπε πως ότι κι αν συνέβαινε προ ή μετά του γάμου μεταξύ γαμπρού και νύφης “ δέ θά ξαναρχούτο τσή καντοχή ουδενός οί μπλούσιες πραμάτιες καί τά τζόβαιρα όπου αντάλλαξαν οί αρρεβωνιασμένοι”.

Έτσι ο προδοθής γαμπρός πλήρωσε στην ουσία τα δώρα του αντεραστή του! ‘Εκτοτε, για περιπτώσεις αδικίας εις βάρος κάποιου, καθιερώθηκε η πασίγνωστη πλέον φράση: “ Άλλος πλήρωσε τη νύφη! ”

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ 1893-1984

Ο Γιάννης Σκαρίμπας (Αγία Ευθυμία Φωκίδος, 28 Σεπτεμβρίου 1893 – Χαλκίδα, 21 Ιανουαρίου 1984)^[3] ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος. Το έργο του, εντυπωσιακό σε έκταση και ποικιλία, σημαδεύτηκε από την έντονη αντιδικία του με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού. Εισήγαγε επίσης υπερρεαλιστικά στοιχεία στην ελληνική πεζογραφία. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ '' Η ΕΣΤΙΑ ''

Ε Κ Λ Ο Γ Ε Σ 

          Σας ενημερώνουμε ότι τo Σάββατο  1η Φεβρουαρίου του 2020  στις 17,00 μ.μ. και στο χώρο της   αίθουσας εκδηλώσεων  του Λουκά Βέλλιου ( ΚΩΤΣΙΟΥΛΑ )  θα γίνει  ΕΚΤΑΚΤΗ Γενική Συνέλευση  του Συλλόγου  Γυναικών Πολυδρόσου   ''η  Εστία ''

με θέμα απολογισμός  του έτους και εκλογές  για ανάδειξη νέου Δ.Σ.

          Περιμένουμε την παρουσία σας  , την  συμμετοχή  και την στήριξή σας .