Η ΝΟΣΟΣ....

  

Ξημερώσαμε φορώντας

Το βαρύ σταυρό μας

Κι η ματιά μας ψάχνει

Ιστορίες φτιάχνει.

Σκοπευτής εντός μας

ο ύπουλος εχθρός μας

ξέρει από σημάδι

θανατερό έχει χάδι.

Κι εμείς κλεισμένοι

σ’ οθόνες ψεύτρες

αποστειρώνουμε

χώμα και πέτρες.

Σκυφτοί μιλάμε

δεν τραγουδάμε

γκρίζα η αυγή μας

λευκό το φιλί μας.

Η ανηφόρα εμπρός μας

θεέ μας δώσ’ μας

μια στάλα ανάσαση

σταυρό κι ανάσταση!

                       Λ.Σ.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ....

Εκεί λοιπόν επιβιώνει η αλήθεια της ζωής.

Στου άσπρου και του μαύρου τις διαβαθμίσεις.

Σ᾽ εκείνες τις μικρές ασπρόμαυρες φωτογραφίες

θα υπάρξουμε.

Ας αναγνωρίσουμε ολοι μας τους εαυτούς μας , τους φίλους, τις φίλες ,τους συμμαθητές μας, τις  συμμαθητριές μας.

Μαθητές  και μαθήτριες  του Γυμνασίου  Πολυδρόσου  1972-1973

Καθηγητές μας τότε Κύριοι  -  Γατσούλης  και Καραμάνος

 Συγνώμη εκ  των προτέρων εαν δεν αναγνώρισα η δεν ανέφερα κάποιον....

Κάτω:    Δεληγιάννης Δήμος ,Πλατής Λουκάς, Κονταξής Γιάννης, Ποντίκα Αστέρω ,Βέλλιου Γιάννα ,Κοντού Βούλα,Παπαδήμα Σούλα.

Δεύτερη σειρά: :    Αυγέρης Παναγιώτης   , Κούσουλας Χρήστος,Παπαθανασίου Γιάννης,  Μούκας  Γιάννης , Καραμάνος  (Γυμναστής)  ,Λιάπης Θόδωρος,Κυρίτσης Λουκάς,Βελέντζας Θανάσης-Δελληγιάνη Γεωργία-Κονταξή Εφη- Πλατιά Μάρθα-Πάντου Βάσω- Σιάκλα Λέλα- Μαρρέ Γ ιώτα – Γεωργούση Γιώτα – Σιάκλα Αικατερίνη – Στύλια Αθανασία- Θάνου Αστέρω-Καραχάλιου Μάρθα –Γατσίνου Αννα- Κατοίκου Δήμητρα .

ΤΡΙΤΗ ΣΕΙΡΑ :

Λάζος  Θανάσης  - Αγγελούσης Σπύρος-Θάνος Στάθης(κοντογιάννης) , Ανάγνος Γιώργος,Πλατιάς Δήμος, Συμπάρδης Δημήτρης ,Θάνος Παναγιώτης (+) ,Θάνος λουκας (+κατραπας),Κότσιας  Νίκος , Μάνθος   Λουκάς(+) -Αγνωστος—Πάτρας  Δήμος,Θάνος Χρήστος ( μπακαρας)

Πίσω :  Αδαμάκος Νίκος,Τοπάλης Δημήτρης,Κατοίκος Δημήτρης, Αργυρίου Νίκος,Γατσίνος Στάθης,  Αγνωστος, Σκουρογιάννης Γιώργος , Γατσούλης  Γιώργος( Καθηγητής) ,Αγνωστος,Κούσουλας  Γιάννης,  ,  Παπαγεωργίου Τάκης,Καραχρήστος Πάνος , λοιποί Αγνωστοι…..

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΑΣ ..TOY ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΡΙΒΑ

Στους γονείς μου οφείλω το ΖΗΝ, είπε ο Μ. Αλέξανδρος, αλλά στο δάσκαλό μου το ΕΥ ΖΗΝ.

Οι δάσκαλοι από το 1955 έως το 1961 που αποφοιτήσαμε το δημοτικό μαζί με τους
συμμαθητές μου και πήγαμε στο Γυμνάσιο Αμφίκλειας, ήταν:

1. Στην πρώτη τάξη είχαμε δασκάλα την κυρία Κατίνα Μπαΐρου, που έμενε (νοίκιαζε)
στο σπίτι του Τάκη Καραχρήστου (σήμερα) και ήταν γειτόνισσά μου… Το στόμα της
μοσχομύριζε κανέλα καθώς ερχόταν κοντά μας να μας οδηγήσει το χεράκι μας στα πρώτα
γράμματά μας… Λόγω της καλοσύνης της εμείς τη βλέπαμε σαν θεά και σαν δεύτερη
μητέρα μας. Σάκκα δεν είχαμε, είχαμε όμως πλάκα, κοντύλι, σφουγγάρι για να σβήνουμε κι
ένα σακούλι να τα βάζουμε μέσα. Μας επιθεωρούσε νάχουμε καθαρά χέρια και κομμένα
νύχια…

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ....

Παναγιωτής Γιάννης (κοκαλίγκας)- Πλατιάς Λουκάς - Μαράζας Αναστάσιος- Κυρίτσης Ηλίας - Μουτσιανάς  Χρήστος

Η Ψωροκώσταινα.........

Η  Ψωροκώσταινα. Η αρχόντισσα από το   Αϊβαλί, η γενναιόδωρη ζητιάνα, που έσωσε δεκάδες ορφανά από την πείνα...

Σήμερα, το παρατσούκλι της χρησιμοποιείται απαξιωτικά, για να αποδώσει την κακομοιριά και την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας. Η ίδια όμως, υπήρξε μια ηρωική και αξιέπαινη Ελληνίδα. Η Πανωραία Χατζηκώστα, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, έζησε στα δύσκολα της ελληνικής Επανάστασης. Το 1821, μετά την καταστροφή του Αϊβαλιού από τους Τούρκους, μεγάλο μέρος του πληθυσμού του σφαγιάστηκε και το υπόλοιπο βρήκε σωτηρία στα Ψαρά. Τόσο τον άντρα της, Κώστα Αϊβαλιώτη, πλούσιο έμπορο, όσο και τα παιδιά της, τους έσφαξαν μπρος τα μάτια της οι Τούρκοι. Η ίδια πάμφτωχη και ολομόναχη, βρέθηκε αρχικά στα Ψαρά, απ’ όπου πήρε και το προσωνύμιο Ψαροκώσταινα και έπειτα στο Ναύπλιο.

ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ

Σήμερα, 199 χρόνια απο τον ξεσηκωμό του Γένους η Πατρίδα μας καλείται ξανά να ορθώσει το ανάστημά της στους εχθρούς που την επιβουλεύονται και την πολεμούν . Σήμερα συγχωριανοί μου το βλέμμα όλων  στρέφεται στο ηρωϊκό μας παρελθόν για να τιμήσει τους αγωνιστές του '21 και να αναβαπτισθεί στα νάμματα της Ιστορίας . Σήμερα στεκόμαστε στο πλευρό των ενστόλων μας  που φυλάττουν νέες Θερμοπύλες στα  ανατολικά σύνορα της Ευρώπης από τις Καστανιές μέχρι τη Σύμη. Σήμερα στοιχούμαστε πίσω από το υγειονομικό προσωπικό της Πατρίδας μας που δίνει τον σκληρό αγώνα σε μια νέα μορφή πολέμου και  οφείλουμε όλοι να τους βοηθήσουμε  και να προστατεύσουμε τους γονείς και τους παππούδες μας ακολουθώντας τις συμβουλές των γιατρών μας. Σήμερα αυτή την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στεκόμαστε ευλαβικά μπροστά στην εικόνα Της μέσα απο το εικονοστάσι του σπιτιού μας και ζητούμε ταπεινά τη Σκέπη και τη βοήθειά της. Ενωμένοι και δυνατοί θα νικήσουμε.  Η ευχή να έχουμε υγεία είναι πολύ περισσότερο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά και για αυτό  ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ .
Σας εύχομαι ,λοιπόν, ΥΓΕΙΑ, Χρόνια πολλά και του χρόνου ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να γιορτάσουμε στην πλατεία του χωριού μας .

ΕΦΗ ΤΟΠΑΛΗ 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ  ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ

ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821

 Χαρά που τόχουν τα βουνά

Ήρωες του 1821:

 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

O Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά». Γεννήθηκε «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της Λαμπρής... εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματά του. Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας.

Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές. Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του.

Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα.

25η Μαρτίου - Ελληνική Επανάσταση - Greek Revolution - 1821

Ο Ρήγας, επονοµαζόµενος Φεραίος ή Βελεστινλής, υπήρξε εθνοµάρτυρας και πρόδροµος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ένας από εκείνους τους πρωτοπόρους αγωνιστές που σε σκοτεινές εποχές γεµάτες δεισιδαιµονίες και φόβους έσπειρε τους σπόρους της γνώσης. Ο στόχος του ήταν να ριζώσει βαθιά στις ψυχές των υπόδουλων λαών της Ελλάδος και των Βαλκανίων η πίστη για έναν καλύτερο κόσµο ακόµα κι αν το τίµηµα ήταν η προσωπική του θυσία.

Η Εθνική μας επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 … ένας διαφορετικός γιορτασμός

   

Του (Επγού ε.α.) Αλέξανδρου Ι. Βαλάσκα  
π. Προέδρου Λαογραφικού-Ιστορικού Συλλόγου Πολυδρόσου                                                                                                                                                                          

  

    25^η Μαρτίου σήμερα ,  εορτή της  εθνεγερσίας μας , και είναι ίσως η πρώτη φορά εφέτος , από καθιερώσεως (1838 ) αυτής της ημέρας ως Εθνικής μας Επετείου, που καλούμαστε οι Έλληνες  να τη γιορτάσουμε υπό καθεστώς ειδικών συνθηκών ή μάλλον να μη τη γιορτάσουμε επισήμως λόγω των επιβεβλημένων , κατά τους ειδικούς επιστήμονες , και επιβληθέντων , υπό της Κυβερνήσεως μέτρων απαγόρευσης πάσης φύσεως εορταστικών & άλλων εκδηλώσεων (Σχολικών εορτών , δοξολογιών , κατάθεσης στεφάνων, τέλεσης παρελάσεων,  κ.α. ) αλλά και του κατ’ οίκον περιορισμού μας , υπό τον φόβο της επιδημίας του κορωνοϊού COVID-19 , που μαστίζει όλη την ανθρωπότητα , της προσβολής μας από αυτόν & της μετάδοσης του στους συνανθρώπους μας.           

    

ΠΑΡΕΛΑΣΗ -ΧΟΡΟΙ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 70 -25 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙA ΕΠΙΣΤΟΛΗ...

  

        Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. του Λαογραφικού –Ιστορικού Συλλόγου Πολυδρόσου “ Η ΣΟΥΒΑΛΑ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ ”                                                                                                             

                                         ευχαριστούμε

τους  αδελφούς Λουκά & Δημήτριο Θ. Θάνου για την παραχώρηση - δωρεά τους προς το Σύλλογο μεγάλου αριθμού παλαιών φωτογραφιών από το αρχείο του μακαρίτη πατέρα τους .                                                                                                 

       Οι φωτογραφίες αυτές αποτελούν πλέον πολύτιμο λαογραφικό υλικό για το Αρχείο του Συλλόγου μας αφού σε αυτές εικονίζονται στρατευμένοι νέοι του χωριού μας , παλαιοτέρων ετών , οι οποίοι παρουσιαζόμενοι ως νεοσύλλεκτοι , για να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία , φρόντιζαν να αποστείλουν μία από τις πρώτες φωτογραφίες τους , με την τιμημένη στολή του Έλληνος στρατιώτη , στο θείο – Θόδωρο , όπως τον αποκαλούσαν , ο οποίος και τις αναρτούσε σε περίοπτο θέση στο κατάστημα – ραφείο του , δημιουργώντας έτσι μια ιδιότυπη Έκθεση Φωτογραφίας στο χωριό μας .                                                                                                       

       Τις ευχαριστίες μας εκφράζουμε επίσης και στο συγχωριανό μας & από ιδρύσεως του Συλλόγου μας τακτικό & ενεργό μέλος κ. Γεώργιο Ι. Θάνο για τη μέριμνα & φροντίδα του να διευθετήσει & τακτοποιήσει τις δωρηθείσες  φωτογραφίες  σε ειδικό ALBUM που θα αποτελεί πλέον μέρος των εκθεμάτων της Λαογραφικής Στέγης του χωριού μας .                                                                                                                    

      Με την ευκαιρία δε αυτής της δωρεάς καλούμε τους συγχωριανούς μας αλλά & τους συμπατριώτες μας στην ημεδαπή ή και αλλοδαπή να μιμηθούν το παράδειγμα των αδελφών Θ.Θάνου και να παραχωρήσουν ή δωρίσουν στο Σύλλογό μας υλικό λαογραφικού ενδιαφέροντος από το οικογενειακό ή προσωπικό τους αρχείο ( φωτογραφίες , επιστολές , έντυπα ή έγγραφα , διάφορα αντικείμενα παλαιού οικιακού ή επαγγελματικού εξοπλισμού, παραδοσιακές ή παλαιές ενδυμασίες κ.α. ) προκειμένου εμπλουτίσουμε περισσότερο τη Λαογραφική μας Στέγη .