Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

H OINIKH ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ


Θα επιχειρήσουμε μια σύντομη και περιεκτική ιστορική προσέγγιση της αμπελουργικής καλλιέργειας και οινικής παραγωγής στην στενή και αποκλειστική εδαφική ζώνη του Πολυδρόσου όπως αυτή προκύπτει από τις λίαν διαφωτιστικές ιστορικές πηγές.

1972 στις κατασκηνώσεις του Δαδιού

Παναγιώτα Τζιβάρα και Αθανασία Τοπάλη - Βαλάσκα

Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Διαδρομές στην αρχαία Φωκίδα


Πραγματοποιήθηκε εχθές Παρασκευή 27/5/2016, η εκδήλωση «Διαδρομές στην αρχαία Φωκίδα» στα πλαίσια μιας πανελλήνιας επικοινωνιακής δράσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού: «ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ»

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η θεατρική ομάδα Πολυδρόσου παρουσιάζει και φέτος μια καινούργια παράσταση φιλοδοξώντας να ικανοποιήσει για μια ακόμη χρονιά το κοινό της Πολυδρόσου και των γύρω περιοχών. Σας προσκαλούμε λοιπόν και φέτος να έρθετε να παρακολουθήσετε την νέα μας παράσταση που με πολύ κέφι και μεράκι ετοιμάσαμε.
Είσοδος ελεύθερη.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Οι Δελφοί στους 10 «ιερούς» τόπους του πλανήτη

Όπως τους ανέδειξε το Fox News 


Τον Απρίλιο το Fox News ανέδειξε τους 10 πιο ιερούς τόπους του πλανήτη, βάζοντας στη δεκάδα τους Δελφούς και τον Παρνασσό. Πρόκειται, όπως επισημαίνει το κανάλι στην ιστοσελίδα του, για τόπους στους οποίους έχει αποδοθεί θρησκευτική ή πνευματική σημασία και που έπαιξαν βασικό ρόλο στην κουλτούρα των λαών. Για τον Παρνασσό, το κανάλι αναφέρει ότι δεσπόζει στην ελληνική μυθολογία και εκεί ήταν το ιερό του Απόλλωνα ο οποίος επισκεπτόταν συχνά το Μαντείο των Δελφών. Ήταν επίσης η κατοικία των Μουσών και ως εκ τούτου, το σπίτι της ποίησης και του τραγουδιού. Για τις σύγχρονες «χάρες» του Παρνασσού αναφέρεται ότι εκεί βρίσκονται δύο δημοφιλή χιονοδρομικά κέντρα αλλά και σημαντικά μονοπάτια πεζοπορίας. 

Το top-10 των ιερών τόπων του πλανήτη: 
Uluru-Kata Tjuta, Australia 
Cenote Sagrado, Mexico 
Mahabodhi Tree, Bodh Gaya, India 
Mount Kailas, Tibet 
Mount Sinai, Egypt 
Glastonbury Tor, England 
Crater Lake, Oregon 
Mount Parnassus, Greece 
Lake Atitlán, Guatemala
Vortexes, Arizona 

Πηγή: www.lifo.gr

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ


Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ


Από εχθές Δεύτερα 23 Μαΐου 2016 βρίσκεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Πολυδρόσου η Εικόνα της Παναγιάς Δαμάστας. Θα παραμείνει έως την Τετάρτη (25/5/2016) το απόγευμα όπου και θα αναχωρήσει συνοδεία πιστών και ιερέων για την Λιλαία.

Πολλές είναι οι εκδοχές για την προέλευση του ονόματος της Ιεράς Μονής της Παναγίας Δαμάστας, επικρατέστερη φαίνεται όμως η εκδοχή ότι προέρχεται από το "δαμάστρα", ότι δηλαδή η Παναγία δαμάζει τον πόνο και τα πάθη. Μια άλλη εκδοχή αναφέρεται στο γεγονός η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας ήρθε στην Ελλάδα από την Δαμασκό της Συρίας και από το αρχικό «Δαμάσκα» έμεινε το όνομα «Δαμάστα». Η εικόνα της Παναγίας φέρει επάργυρη επένδυση του 19ου αιώνος (1892).

Απ' τον κούρο στο σκουτί


Μια Σουβαλιώτισσα θυμάται. 
Αφηγείται η  Αρετή  Π. Κατοίκου στην Βασιλική Χριστοπούλου.


Αρετή Π. Κατοίκου


Βγαίνοντας ο Μάης κουρεύαμε τα πρόβατα με μεγάλα ψαλίδια που τα λέγαμε «κουροψάλιδα». Κάναμε δανεικαριές, μαζευόμαστε πότε στον ένα πότε στον άλλο τσοπάνο. Ψέναμε και κανά σφάγιο και όταν τελειώναμε, τρώγαμε , πίναμε και χορεύαμε. Το κρασί το βάζαμε στις «τσίτσες», ξύλινα στρογγυλά δοχεία από χοντρή φλούδα πεύκου. Είχαν κεντήδια απέξω, στρογγυλό στενό λαιμό και μια τρύπα στην άκρη, τη «βιγλίτσα» για να παίρνει αέρα και να τρέχει καλύτερα το κρασί από στόμα σε στόμα. Το βούλωμα της βιγλίτσας και της τσίτσας ήταν από ξύλο. Τρώγαμε «κοσμάρ» τρυφερό τυρί λιωμένο και ανακατεμένο με αλεύρι μπομπότα, μέσα από «κουτλάδια» (χαλκοματένια δοχεία με χερούλι που τα γανώναμε δυο φορές το χρόνο) και καμιά πίτα.

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Οι γεννηθέντες του 1946

1967. Από αριστερά καθήμενοι: Γεώργιος Πλατής, Ιωάννης Τοπάλης
Από αριστερά όρθιοι: Αναστάσιος Τζιβάρας, Παναγιώτης Παναγιωτής, Γεώργιος Κολοκύθας, 
Ιωάννης Μουλαράς, Λάμπρος Τυροβόλης, Γεώργιος Μολιώτης


αρχείο: Γεώργιος Μολιώτης

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

1969. ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ ΙΑΤΡΕΙΟΝ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ

Από το αγροτικό ιατρείο Πολυδρόσου πέρασαν αρκετοί ιατροί, όπου μετέπειτα εξελίχθηκαν και έγιναν λαμπροί επιστήμονες. Ένας από αυτούς που έτυχε να βρούμε φωτογραφικό υλικό στο αρχείο του Γιάννη Ρέββα ήταν και ο Νικόλαος Καλατζής, Γαστρεντερολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Γαστρεντερολογικού Τμήματος Νοσοκομείου ΝΙΜΙΤΣ και κάποια στιγμή σύμφωνα με μαρτυρία του Πάνου Δ. Καραχρήστου υπήρξε και γιατρός της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού. Κατά τη θητεία του ως δ/ντης του ΝΙΜΙΤΣ εξυπηρέτησε πολλούς συγχωριανού μας.



Ο ιατρός Νικόλαος Καλαντζής

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥ



Κυκλοφόρησε από τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο "MEMFIS" της Αθήνας, το νέο βιβλίο του Δημήτρη Κατοίκου με τίτλο "ΛΙΛΑΙΟΘΕΝ" και υπότιτλο "ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙ ΛΙΛΑΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑ".

Το βιβλίο θα διατίθεται από επιλεγμένα καταστήματα του Πολυδρόσου, της Αμφίκλειας και της Λιλαίας καθώς και με τηλεφωνικές παραγγελίες αντικαταβολής στο τηλ. 6951800211 και στο 
email: gianniskatoikos@gmail.com.
Τιμή πώλησης δεκαπέντε (15) ευρώ. Τυχόν έσοδα θα διατεθούν υπέρ της δημοτικής βιβλιοθήκης Πολυδρόσου.

Επίσημη παρουσίαση με τα πολιτιστικά του Αυγούστου.
  

Παρέα στο καφενείο

Από αριστερά: Γιώργος Μαρρές, Ηλίας Μάνθος, Στάθης Κατοίκος, Θόδωρος Μαράζας, Λουκάς Καραχρήστος, Μάκης Σβίγκος.


αρχείο: Βιολέτα Μάνθου

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Μια ζωή παναχωρίσια

AΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Μιά Σουβαλιώτισσα θυμάται
αφηγείται η Γιργού Δ. Θάνου

Γιργού Δ. Θάνου


Από δεκάξι χρονών που παντρεύτηκα, μέναμε στην απάν΄ Σουβάλα. Εκεί ήτανε το δάσος, εκεί δούλευε ο άντρα μ΄. Έφκιανε βαρέλες από έλατα, δε γυρίζει άλλο ξύλο, γι΄αυτό λέγανε ποιός έλατος βαστάει νερό.
Εγώ φόρτωνα τις βαρέλες στα ζα και τα ποδάρια μ΄ δουλεύανε.
Πάαινα μέχρι τις Λειβανάτες, Παλιοπαναγιά, Μαυρομάτι απ΄έξω απ΄τη Θήβα. Ούλα τα αρβανιτοχώρια τάχω σεργιανήσει. Τις πούλαγα με λεφτά και λάδι. Έτσι μάζευα και το λαδάκι μας.

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Σεπτέμβριος του 1971. Το πλύσιμο των προικιών

Αφού οριζόταν η ημερομηνία του γάμου, έπρεπε η νύφη (Γιαννούλα Παναγιωτή) να ετοιμάσει  την  προίκα της, συνήθως ρούχα μάλλινα, φτιαγμένα από τη μητέρα της ή από την ίδια στον  παραδοσιακό “αργαλειό“. Ύφαιναν επίσης  στον “αργαλειό“, χαλιά και κουβέρτες, “βελέντζες“. Τις  πετσέτες, τα σεντόνια και τα  εσώρουχα τα έραβαν με νήμα αγοραστό, αφού έτοιμα δεν  υπήρχαν.
Τη Δευτέρα πριν το γάμο, έπρεπε να πλύνουν τα ρούχα, τα  εσώρουχα, τις πετσέτες και τα σεντόνια της νύφης, όπου μαζεύονταν οι συγγενείς να βοηθήσουν στο πλύσιμο . Έβραζαν λοιπόν νερό, σε ένα μεγάλο καζάνι και στήνανε τις σκάφες στη  σειρά και τραγουδώντας έπλεναν τα ρούχα. Στη συνέχεια τα  άπλωναν και όταν στέγνωναν τα σιδέρωναν και τα έβαζαν σε ένα  μπαούλο, διότι οπωσδήποτε έπρεπε η νύφη να  έχει ένα μπαούλο, να βάλει τα ρούχα της και κανένα ποτήρι ή φλιτζάνι και καμιά  κατσαρόλα. Αυτά ήταν τα υπάρχοντα της εποχής.


Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

ΤΟ ΧΑΜΟΚΟΥΚΙ


Στις ραχούλες και στα κορφοβούνια του Παρνασσού ακούγεται το Μάη η φωνή του κούκου που με το μονότονο μα και μελωδικό σόλο – τραγούδι του χαιρετίζει την άνοιξη μέσα σε ολάνθιστη φυσική σκηνογραφία. Τον κούκο τον ακούν κάθε χρόνο οι παρνασιώτες, το χαμοκούκι όμως δε το γεύονται. Οι νεώτεροι μάλιστα στην ηλικία ούτε που ξέρουν τι είναι το χαμοκούκι και ακόμη λιγότερο ποιά σχέση μπορεί να έχει με τον κούκο. Η λέξη, βέβαια, περικλείει στο δεύτερο συνθετικό της το όνομα του πουλιού. Αλλά αυτή ακριβώς η αναφορά στον κούκο δημιουργεί στο σημερινό άνθρωπο πρόσθετη απορία, που δεν είναι δυνατόν να βρει πειστική απάντηση, αν δε διερευνηθεί η ιστορία της λέξης, η συνυφασμένη με τη λαϊκή πρόληψη για το λάλημα του κούκου κατά την άνοιξη.

Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Βράδυ στην πλατεία

Από αριστερά: Αθανάσιος Τσατήρας (Ύφας ή Θανασάρας), Γεώργιος Κ. Κότσιας (Περιπτεράς), 
Ανδρέας Ι. Δεληγιάννης, Αριστείδης Τοπάλης, Χριστόφορος Βέλλιος.


αρχείο: Άννα Α. Δεληγιάννη

ΤΑ ΜΑΝΤΑΜΙΑ

Τα Μαντάμια όπως φαίνονται από τα Γουναρέικα

Τα «Μαντάμια» είναι το φαράγγι νότιο-δυτικά της Σουβάλας. Την ονομασία του την πήρε από τις ομώνυμες υδρο-βιοτεχνίες, οι οποίες είχαν εγκατασταθεί και λειτουργούσαν εκεί πριν από πολλά χρόνια. Παλαιότερα η τοποθεσία ήταν γνωστή με τα ονόματα «Παλιοχώρι» και «Παλιόμυλος»1 .
 Όταν η αρχαία Λίλαια διαλύθηκε ο πληθυσμός της σκορπίστηκε σε γειτονικούς οικισμούς, όπως ήταν ο αρχαίος  Έρωχος, και αργότερα όταν οι συνθήκες διαβίωσης δυσκόλεψαν, ο πληθυσμός αυτός μετακινήθηκε προς τη Χαράδρα των Μανταμιών και από εκεί πιθανόν κατά τη διάρκεια της  τουρκοκρατίας στην Επάνω Σουβάλα.

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

24 Μαρτίου 1938. Πιστοποιητικόν

Το έγγραφο εκδίδεται από την κοινότητα Πολυδρόσου και πιστοποιεί ότι ο Γεώργιος Θ. Γεωργούσης ήταν κτήτορας φοράδας,ηλικίας 10 ετών, χρώματος μαύρου, ύψους 1,20 και είχε και σαμάρι (μετά σάγματος). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πίσω μέρος του πιστοποιητικού με τον τίτλο "ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΟΣ". Γραφειοκρατίας το ανάγνωσμα!



ΣΟΥΒΑΛΑ - ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ


Φωτογραφία: Αλέξανδρος Μολιώτης

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

8 Μαΐου 1980. Το Γυμνάσιο Πολυδρόσου στον εορτασμό για την επέτειο της Μάχης στο Χάνι της Γραβιάς

Μπροστά, από αριστερά: Μίτσα Κότσια, Αλέκα Παπαθανασίου, Ντίνα Τζιβάρα.
Πίσω, από αριστερά: Δήμητρα Θάνου, Μάρθα Μουλαρά

Χρήστος Ι. Καρούζος (14/3/1900 – 30/3/1967 )

Χρήστος Ι. Καρούζος



Προσωπική ζωή


Αδελφός του Αργύρη Καρούζου ήταν ο έφεδρος υπίατρος Ιωάννης Ευθ. Καρούζος (1876 – 1913) που έπεσε ηρωικά στη μάχη του Κιλκίς κατά τους Βαλκανικούς πολέμους την 21/06/1913. Γιός του Ιωάννη Καρούζου και της Βιολέτας Στασινού, ήταν ο διακεκριμένος αρχαιολόγος και επί σειρά ετών διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ακαδημαϊκός Χρήστος Ι. Καρούζος.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Οι εκδηλώσεις για την επέτειο της Μάχης στο Χάνι της Γραβιάς 2016


ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ 28 - 29 ΜΑΪΟΥ 2016


Σας προσκαλούμε στην ετήσια εκδήλωση του οινοποιείου μας, ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ, στις 28 και 29 Μαΐου 2016, στον χώρο του ξενώνα μας Argyriou Winery από τι 12 το μεσημέρι.

24/7/1961. Οικογενειακή φωτογραφία

Λουκάς Στύλιας και οι κόρες του Αθανασία και Μαρία


αρχείο: Αθανασία Λ. Στύλια

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

Τα τυροκομικά προϊόντα του Παρνασσού

γράφει ο Στάθης Πιπέρας



Πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας τυροκομικά προϊόντα αυτά που παράγονται στη γη του Παρνασσού. Τα τελευταία χρόνια λειτουργούν σύγχρονες τυροκομικές μονάδες παραγωγής. Ας τις γνωρίσουμε καλύτερα… 

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Η ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟΝ ΑΪ - ΛΟΥΚΑ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ.

1981 και 1983. Οι Σουβαλιώτες που πρώτευσαν στα αγωνιστικά έθιμα τ΄Αϊ - Γιωργιού στην Αράχωβα. Ανδρέας Δεληγιάννης, Τάσος Αδαμάκος, Γιάννης Κ. Κούσουλας

Το “πανηγυράκι” είναι μια 3ήμερη, κατά βάση θρησκευτική εορτή, αφιερωμένη στον Προστάτη και Πολιούχο της Αράχωβας, Μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, του οποίου η ορθόδοξη ελληνική εκκλησία τιμά την μνήμη Του στις 23 Απριλίου. Η ημερομηνία αυτή, μετατίθεται την δεύτερη μέρα του Πάσχα αν το Πάσχα ορίζεται για την συγκεκριμένη χρονιά μετά τις 23/4.
Την δεύτερη μέρα, μετά την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία θα ακολουθήσουν τα αγωνίσματα της ημέρας. Άλμα απλούν χωρίς φόρα, άλμα απλούν κανονικό, τριπλούν, σήκωμα πέτρας, άλμα εις ύψος. Όλα με ή χωρίς τοπική ενδυμασία στο προαύλιο του Ναού. Όλοι οι νικητές κατά το έθος, θα λάβουν μετάλλια και αρνάκια οι πρώτοι.

Το 1981 το Πάσχα εορτάστηκε την Κυριακή 26 Απριλίου. Ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου έγινε την επομένη, Δευτέρα 27 Απριλίου, κατά συνέπεια τα αγωνιστικά έθιμα στην Αράχωβα έλαβαν χώρα την Τρίτη 28 Απριλίου.

Το 1983 το Πάσχα εορτάστηκε την Κυριακή 8 Μαΐου. Ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου έγινε την επομένη, Δευτέρα 9 Μαΐου, κατά συνέπεια τα αγωνιστικά έθιμα στην Αράχωβα έλαβαν χώρα την Τρίτη 10 Μαΐου.


10/5/1983. Ανδρέας Π. Δεληγιάνης. Σήκωσε την πέτρα 17 φορές και πήρε την πρώτη θέση

Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

1969. Οι Γιώργηδες και ο Κώστας

Από αριστερά: Γιώργος Δρίβας, Γιώργος Αυγέρης, Γιώργος Πλατής, Γιώργος Παπαθανασίου, 
Γιώργος Βέλλιος και Κώστας Πλατής

Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες!

Ο ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

 Η πρόσκληση για την κατασκευή του Δεσποτικού στον Αϊ - Γιώργη της Αράχωβας


Όπως προκύπτει από σχετικά στοιχεία, το παλιό ξυλόγλυπτο Δεσποτικό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στην Αράχωβα, ήταν έργο του γερο – Γιώργη Αδαμόπουλου. Για την κατασκευή αυτή, τον προσκάλεσε ο επίτροπος  της εκκλησίας Ν. Μαριανός με επιστολή του στις 5 Μαΐου 1890. Το Δεσποτικό αυτό δεν υπάρχει σήμερα. Από σχετική μελέτη προκύπτει ότι, το πιθανότερο είναι να αντικαταστάθηκε με το σημερινό Δεσποτικό μετά το σεισμό του 1894 και πριν απ΄το 1917.*

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 275 - 303



Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.