Το Αναγναίϊκο κονάκι στο Βρωμοπήγαδο σε ώρα μεσημεριανού φαγητού.
Διακρίνονται από αριστερά: Θανάσης Μουτσιανάς (Μπιζούλας),Τάσος Ανάγνος, Λουκάς Κατσαρός, Γιάννης Θάνος (Στάμπας) και Στέφανος Ανάγνος
Η κτηνοτροφία όπως και η γεωργία ήταν από τα κύρια επαγγέλματα των Σουβαλιωτών σ΄όλη τη διάρκεια του αιώνα που πέρασε.Οι τσοπάηδες της Σουβάλας είχαν τα μαντριά τους σε περιοχές κοντά στο χωριό τους χειμερινούς μήνες ενώ το κλοκαίρι (από της Αναλήψεως και μετά) άρχιζαν να μετακινούνται ψηλότερα όπου είχε βοσκή και από τις αρχές Ιουνίου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου έριχναν την στρούγκα τους από τη Ζέλη και πάνω μέχρι το Βρωμοπήγαδο κοντά στον Γεροντόβραχο. Έτσι συναντάμαι τότε :
στη Ζέλη τους Κολοκυθαίους (Γιώργο, Λουκά, Χρήστο),
στην Πετροφωλιά τους Βελλιαίους, Κατσιουραίους, Ηλ.Κοπανάκη, Γ.Κούσουλα (Παπαθύμιο),
στα μέσα Καρκαβέλια τους Πανταίους (Κουγιοταίους), Ν.Τυροβόλη, Θαν.Κοπανάκη, Κ. Αυγέρη (Τσόγκα), Στ. Ανάγνο,
στα έξω Καρκαβέλια τους Κοτσαίους (Τριανταφλαίους),
στην Αρτοτέντα τους Βελλιαίους (Γιάννης, Λουκάς, Γιώργος), Θαναίους (Βραναίους: Στάθης, Παναγιώτης, Θανάσης),
στο Βρωμοπήγαδο τους Αναγναίους (Στάθη, Γιάννη, Τάσο, Χρήστο), Ηλ. Καραθάνο, Αργυρίου Θαν. (Γέρο), Μουτσιαναίους (Θανάση και Χρήστο).
Τάσος Ανάγνος και Λουκάς Κατσαρός |