H OINIKH ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ

Θα επιχειρήσουμε μια σύντομη και περιεκτική ιστορική προσέγγιση της αμπελουργικής καλλιέργειας και οινικής παραγωγής στην στενή και αποκλειστική εδαφική ζώνη του Πολυδρόσου όπως αυτή προκύπτει από τις λίαν διαφωτιστικές ιστορικές πηγές.

1972 στις κατασκηνώσεις του Δαδιού

Παναγιώτα Τζιβάρα και Αθανασία Τοπάλη - Βαλάσκα

Διαδρομές στην αρχαία Φωκίδα

Πραγματοποιήθηκε εχθές Παρασκευή 27/5/2016, η εκδήλωση «Διαδρομές στην αρχαία Φωκίδα» στα πλαίσια μιας πανελλήνιας επικοινωνιακής δράσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού: «ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ»

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η θεατρική ομάδα Πολυδρόσου παρουσιάζει και φέτος μια καινούργια παράσταση φιλοδοξώντας να ικανοποιήσει για μια ακόμη χρονιά το κοινό της Πολυδρόσου και των γύρω περιοχών. Σας προσκαλούμε λοιπόν και φέτος να έρθετε να παρακολουθήσετε την νέα μας παράσταση που με πολύ κέφι και μεράκι ετοιμάσαμε.

Είσοδος ελεύθερη.

Οι Δελφοί στους 10 «ιερούς» τόπους του πλανήτη

Όπως τους ανέδειξε το Fox News 

Τον Απρίλιο το Fox News ανέδειξε τους 10 πιο ιερούς τόπους του πλανήτη, βάζοντας στη δεκάδα τους Δελφούς και τον Παρνασσό. Πρόκειται, όπως επισημαίνει το κανάλι στην ιστοσελίδα του, για τόπους στους οποίους έχει αποδοθεί θρησκευτική ή πνευματική σημασία και που έπαιξαν βασικό ρόλο στην κουλτούρα των λαών. Για τον Παρνασσό, το κανάλι αναφέρει ότι δεσπόζει στην ελληνική μυθολογία και εκεί ήταν το ιερό του Απόλλωνα ο οποίος επισκεπτόταν συχνά το Μαντείο των Δελφών. Ήταν επίσης η κατοικία των Μουσών και ως εκ τούτου, το σπίτι της ποίησης και του τραγουδιού. Για τις σύγχρονες «χάρες» του Παρνασσού αναφέρεται ότι εκεί βρίσκονται δύο δημοφιλή χιονοδρομικά κέντρα αλλά και σημαντικά μονοπάτια πεζοπορίας. 

Το top-10 των ιερών τόπων του πλανήτη: 

Uluru-Kata Tjuta, Australia 

Cenote Sagrado, Mexico 

Mahabodhi Tree, Bodh Gaya, India 

Mount Kailas, Tibet 

Mount Sinai, Egypt 

Glastonbury Tor, England 

Crater Lake, Oregon 

Mount Parnassus, Greece 

Lake Atitlán, Guatemala

Vortexes, Arizona 

Πηγή: www.lifo.gr

ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ

Από εχθές Δεύτερα 23 Μαΐου 2016 βρίσκεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Πολυδρόσου η Εικόνα της Παναγιάς Δαμάστας. Θα παραμείνει έως την Τετάρτη (25/5/2016) το απόγευμα όπου και θα αναχωρήσει συνοδεία πιστών και ιερέων για την Λιλαία.

Πολλές είναι οι εκδοχές για την προέλευση του ονόματος της Ιεράς Μονής της Παναγίας Δαμάστας, επικρατέστερη φαίνεται όμως η εκδοχή ότι προέρχεται από το "δαμάστρα", ότι δηλαδή η Παναγία δαμάζει τον πόνο και τα πάθη. Μια άλλη εκδοχή αναφέρεται στο γεγονός η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας ήρθε στην Ελλάδα από την Δαμασκό της Συρίας και από το αρχικό «Δαμάσκα» έμεινε το όνομα «Δαμάστα». Η εικόνα της Παναγίας φέρει επάργυρη επένδυση του 19ου αιώνος (1892).

Απ' τον κούρο στο σκουτί

Μια Σουβαλιώτισσα θυμάται. 

Αφηγείται η  Αρετή  Π. Κατοίκου στην Βασιλική Χριστοπούλου.

Αρετή Π. Κατοίκου

Βγαίνοντας ο Μάης κουρεύαμε τα πρόβατα με μεγάλα ψαλίδια που τα λέγαμε «κουροψάλιδα». Κάναμε δανεικαριές, μαζευόμαστε πότε στον ένα πότε στον άλλο τσοπάνο. Ψέναμε και κανά σφάγιο και όταν τελειώναμε, τρώγαμε , πίναμε και χορεύαμε. Το κρασί το βάζαμε στις «τσίτσες», ξύλινα στρογγυλά δοχεία από χοντρή φλούδα πεύκου. Είχαν κεντήδια απέξω, στρογγυλό στενό λαιμό και μια τρύπα στην άκρη, τη «βιγλίτσα» για να παίρνει αέρα και να τρέχει καλύτερα το κρασί από στόμα σε στόμα. Το βούλωμα της βιγλίτσας και της τσίτσας ήταν από ξύλο. Τρώγαμε «κοσμάρ» τρυφερό τυρί λιωμένο και ανακατεμένο με αλεύρι μπομπότα, μέσα από «κουτλάδια» (χαλκοματένια δοχεία με χερούλι που τα γανώναμε δυο φορές το χρόνο) και καμιά πίτα.

Οι γεννηθέντες του 1946

1967. Από αριστερά καθήμενοι: Γεώργιος Πλατής, Ιωάννης Τοπάλης

Από αριστερά όρθιοι: Αναστάσιος Τζιβάρας, Παναγιώτης Παναγιωτής, Γεώργιος Κολοκύθας, 

Ιωάννης Μουλαράς, Λάμπρος Τυροβόλης, Γεώργιος Μολιώτης

αρχείο: Γεώργιος Μολιώτης

1969. ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ ΙΑΤΡΕΙΟΝ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ

Από το αγροτικό ιατρείο Πολυδρόσου πέρασαν αρκετοί ιατροί, όπου μετέπειτα εξελίχθηκαν και έγιναν λαμπροί επιστήμονες. Ένας από αυτούς που έτυχε να βρούμε φωτογραφικό υλικό στο αρχείο του Γιάννη Ρέββα ήταν και ο Νικόλαος Καλατζής, Γαστρεντερολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Γαστρεντερολογικού Τμήματος Νοσοκομείου ΝΙΜΙΤΣ και κάποια στιγμή σύμφωνα με μαρτυρία του Πάνου Δ. Καραχρήστου υπήρξε και γιατρός της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού. Κατά τη θητεία του ως δ/ντης του ΝΙΜΙΤΣ εξυπηρέτησε πολλούς συγχωριανού μας.

Ο ιατρός Νικόλαος Καλαντζής

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥ

Κυκλοφόρησε από τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο "MEMFIS" της Αθήνας, το νέο βιβλίο του Δημήτρη Κατοίκου με τίτλο "ΛΙΛΑΙΟΘΕΝ" και υπότιτλο "ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙ ΛΙΛΑΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑ".

Το βιβλίο θα διατίθεται από επιλεγμένα καταστήματα του Πολυδρόσου, της Αμφίκλειας και της Λιλαίας καθώς και με τηλεφωνικές παραγγελίες αντικαταβολής στο τηλ. 6951800211 και στο email: gianniskatoikos@gmail.com.

Τιμή πώλησης δεκαπέντε (15) ευρώ. Τυχόν έσοδα θα διατεθούν υπέρ της δημοτικής βιβλιοθήκης Πολυδρόσου.

Επίσημη παρουσίαση με τα πολιτιστικά του Αυγούστου.   

Παρέα στο καφενείο

Από αριστερά: Γιώργος Μαρρές, Ηλίας Μάνθος, Στάθης Κατοίκος, Θόδωρος Μαράζας, Λουκάς Καραχρήστος, Μάκης Σβίγκος.

αρχείο: Βιολέτα Μάνθου

Μια ζωή παναχωρίσια

AΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Μιά Σουβαλιώτισσα θυμάται
αφηγείται η Γιργού Δ. Θάνου

Γιργού Δ. Θάνου

Από δεκάξι χρονών που παντρεύτηκα, μέναμε στην απάν΄ Σουβάλα. Εκεί ήτανε το δάσος, εκεί δούλευε ο άντρα μ΄. Έφκιανε βαρέλες από έλατα, δε γυρίζει άλλο ξύλο, γι΄αυτό λέγανε ποιός έλατος βαστάει νερό.

Εγώ φόρτωνα τις βαρέλες στα ζα και τα ποδάρια μ΄ δουλεύανε.

Πάαινα μέχρι τις Λειβανάτες, Παλιοπαναγιά, Μαυρομάτι απ΄έξω απ΄τη Θήβα. Ούλα τα αρβανιτοχώρια τάχω σεργιανήσει. Τις πούλαγα με λεφτά και λάδι. Έτσι μάζευα και το λαδάκι μας.

Σεπτέμβριος του 1971. Το πλύσιμο των προικιών

Αφού οριζόταν η ημερομηνία του γάμου, έπρεπε η νύφη (Γιαννούλα Παναγιωτή) να ετοιμάσει  την  προίκα της, συνήθως ρούχα μάλλινα, φτιαγμένα από τη μητέρα της ή από την ίδια στον  παραδοσιακό “αργαλειό“. Ύφαιναν επίσης  στον “αργαλειό“, χαλιά και κουβέρτες, “βελέντζες“. Τις  πετσέτες, τα σεντόνια και τα  εσώρουχα τα έραβαν με νήμα αγοραστό, αφού έτοιμα δεν  υπήρχαν.
Τη Δευτέρα πριν το γάμο, έπρεπε να πλύνουν τα ρούχα, τα  εσώρουχα, τις πετσέτες και τα σεντόνια της νύφης, όπου μαζεύονταν οι συγγενείς να βοηθήσουν στο πλύσιμο . Έβραζαν λοιπόν νερό, σε ένα μεγάλο καζάνι και στήνανε τις σκάφες στη  σειρά και τραγουδώντας έπλεναν τα ρούχα. Στη συνέχεια τα  άπλωναν και όταν στέγνωναν τα σιδέρωναν και τα έβαζαν σε ένα  μπαούλο, διότι οπωσδήποτε έπρεπε η νύφη να  έχει ένα μπαούλο, να βάλει τα ρούχα της και κανένα ποτήρι ή φλιτζάνι και καμιά  κατσαρόλα. Αυτά ήταν τα υπάρχοντα της εποχής.

ΤΟ ΧΑΜΟΚΟΥΚΙ

Στις ραχούλες και στα κορφοβούνια του Παρνασσού ακούγεται το Μάη η φωνή του κούκου που με το μονότονο μα και μελωδικό σόλο – τραγούδι του χαιρετίζει την άνοιξη μέσα σε ολάνθιστη φυσική σκηνογραφία. Τον κούκο τον ακούν κάθε χρόνο οι παρνασιώτες, το χαμοκούκι όμως δε το γεύονται. Οι νεώτεροι μάλιστα στην ηλικία ούτε που ξέρουν τι είναι το χαμοκούκι και ακόμη λιγότερο ποιά σχέση μπορεί να έχει με τον κούκο. Η λέξη, βέβαια, περικλείει στο δεύτερο συνθετικό της το όνομα του πουλιού^. Αλλά αυτή ακριβώς η αναφορά στον κούκο δημιουργεί στο σημερινό άνθρωπο πρόσθετη απορία, που δεν είναι δυνατόν να βρει πειστική απάντηση, αν δε διερευνηθεί η ιστορία της λέξης, η συνυφασμένη με τη λαϊκή πρόληψη για το λάλημα του κούκου κατά την άνοιξη.

Βράδυ στην πλατεία

Από αριστερά: Αθανάσιος Τσατήρας (Ύφας ή Θανασάρας), Γεώργιος Κ. Κότσιας (Περιπτεράς), 

Ανδρέας Ι. Δεληγιάννης, Αριστείδης Τοπάλης, Χριστόφορος Βέλλιος.

αρχείο: Άννα Α. Δεληγιάννη

ΤΑ ΜΑΝΤΑΜΙΑ

Τα Μαντάμια όπως φαίνονται από τα Γουναρέικα

Τα «Μαντάμια» είναι το φαράγγι νότιο-δυτικά της Σουβάλας. Την ονομασία του την πήρε από τις ομώνυμες υδρο-βιοτεχνίες, οι οποίες είχαν εγκατασταθεί και λειτουργούσαν εκεί πριν από πολλά χρόνια. Παλαιότερα η τοποθεσία ήταν γνωστή με τα ονόματα «Παλιοχώρι» και «Παλιόμυλος»¹ .

 Όταν η αρχαία Λίλαια διαλύθηκε ο πληθυσμός της σκορπίστηκε σε γειτονικούς οικισμούς, όπως ήταν ο αρχαίος  Έρωχος, και αργότερα όταν οι συνθήκες διαβίωσης δυσκόλεψαν, ο πληθυσμός αυτός μετακινήθηκε προς τη Χαράδρα των Μανταμιών και από εκεί πιθανόν κατά τη διάρκεια της  τουρκοκρατίας στην Επάνω Σουβάλα.

24 Μαρτίου 1938. Πιστοποιητικόν

Το έγγραφο εκδίδεται από την κοινότητα Πολυδρόσου και πιστοποιεί ότι ο Γεώργιος Θ. Γεωργούσης ήταν κτήτορας φοράδας,ηλικίας 10 ετών, χρώματος μαύρου, ύψους 1,20 και είχε και σαμάρι (μετά σάγματος). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πίσω μέρος του πιστοποιητικού με τον τίτλο "ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΟΣ". Γραφειοκρατίας το ανάγνωσμα!

ΣΟΥΒΑΛΑ - ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

Φωτογραφία: Αλέξανδρος Μολιώτης

Αναμνηστική φωτογραφίας της δεκαετίας του ΄40

Ευσταθία Χρηστίδη, Σπύρος Χρηστίδης, Ασήμω Μάνθου

αρχείο: Βιολέτα Μάνθου

Άγγελος Σικελιανός (1884-1951).Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

Γιορτές που οργανώθηκαν το 1927 και το 1930 στους Δελφούς, με πρωτοβουλία του ποιητή Άγγελου Σικελιανού και της αμερικανίδας συζύγου του Εύας Πάλμερ - Σικελιανού.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

8 Μαΐου 1980. Το Γυμνάσιο Πολυδρόσου στον εορτασμό για την επέτειο της Μάχης στο Χάνι της Γραβιάς

Μπροστά, από αριστερά: Μίτσα Κότσια, Αλέκα Παπαθανασίου, Ντίνα Τζιβάρα.

Πίσω, από αριστερά: Δήμητρα Θάνου, Μάρθα Μουλαρά

Χρήστος Ι. Καρούζος (14/3/1900 – 30/3/1967 )

Χρήστος Ι. Καρούζος

Προσωπική ζωή

Αδελφός του Αργύρη Καρούζου ήταν ο έφεδρος υπίατρος Ιωάννης Ευθ. Καρούζος (1876 – 1913) που έπεσε ηρωικά στη μάχη του Κιλκίς κατά τους Βαλκανικούς πολέμους την 21/06/1913. Γιός του Ιωάννη Καρούζου και της Βιολέτας Στασινού, ήταν ο διακεκριμένος αρχαιολόγος και επί σειρά ετών διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ακαδημαϊκός Χρήστος Ι. Καρούζος.

Οι εκδηλώσεις για την επέτειο της Μάχης στο Χάνι της Γραβιάς 2016

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ 28 - 29 ΜΑΪΟΥ 2016

Σας προσκαλούμε στην ετήσια εκδήλωση του οινοποιείου μας, ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ, στις 28 και 29 Μαΐου 2016, στον χώρο του ξενώνα μας Argyriou Winery από τι 12 το μεσημέρι.

24/7/1961. Οικογενειακή φωτογραφία

Λουκάς Στύλιας και οι κόρες του Αθανασία και Μαρία

αρχείο: Αθανασία Λ. Στύλια

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Χρόνια Πολλά σε όλες τις ΜΗΤΕΡΕΣ του κόσμου!

Τα τυροκομικά προϊόντα του Παρνασσού

γράφει ο Στάθης Πιπέρας

Πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας τυροκομικά προϊόντα αυτά που παράγονται στη γη του Παρνασσού. Τα τελευταία χρόνια λειτουργούν σύγχρονες τυροκομικές μονάδες παραγωγής. Ας τις γνωρίσουμε καλύτερα… 

Η ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟΝ ΑΪ - ΛΟΥΚΑ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ.

1981 και 1983. Οι Σουβαλιώτες που πρώτευσαν στα αγωνιστικά έθιμα τ΄Αϊ - Γιωργιού στην Αράχωβα. Ανδρέας Δεληγιάννης, Τάσος Αδαμάκος, Γιάννης Κ. Κούσουλας

Το “πανηγυράκι” είναι μια 3ήμερη, κατά βάση θρησκευτική εορτή, αφιερωμένη στον Προστάτη και Πολιούχο της Αράχωβας, Μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, του οποίου η ορθόδοξη ελληνική εκκλησία τιμά την μνήμη Του στις 23 Απριλίου. Η ημερομηνία αυτή, μετατίθεται την δεύτερη μέρα του Πάσχα αν το Πάσχα ορίζεται για την συγκεκριμένη χρονιά μετά τις 23/4.
Την δεύτερη μέρα, μετά την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία θα ακολουθήσουν τα αγωνίσματα της ημέρας. Άλμα απλούν χωρίς φόρα, άλμα απλούν κανονικό, τριπλούν, σήκωμα πέτρας, άλμα εις ύψος. Όλα με ή χωρίς τοπική ενδυμασία στο προαύλιο του Ναού. Όλοι οι νικητές κατά το έθος, θα λάβουν μετάλλια και αρνάκια οι πρώτοι.

Το 1981 το Πάσχα εορτάστηκε την Κυριακή 26 Απριλίου. Ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου έγινε την επομένη, Δευτέρα 27 Απριλίου, κατά συνέπεια τα αγωνιστικά έθιμα στην Αράχωβα έλαβαν χώρα την Τρίτη 28 Απριλίου.

Το 1983 το Πάσχα εορτάστηκε την Κυριακή 8 Μαΐου. Ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου έγινε την επομένη, Δευτέρα 9 Μαΐου, κατά συνέπεια τα αγωνιστικά έθιμα στην Αράχωβα έλαβαν χώρα την Τρίτη 10 Μαΐου.

10/5/1983. Ανδρέας Π. Δεληγιάνης. Σήκωσε την πέτρα 17 φορές και πήρε την πρώτη θέση

1969. Οι Γιώργηδες και ο Κώστας

Από αριστερά: Γιώργος Δρίβας, Γιώργος Αυγέρης, Γιώργος Πλατής, Γιώργος Παπαθανασίου, 

Γιώργος Βέλλιος και Κώστας Πλατής

Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες!

Ο ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

 Η πρόσκληση για την κατασκευή του Δεσποτικού στον Αϊ - Γιώργη της Αράχωβας

Όπως προκύπτει από σχετικά στοιχεία, το παλιό ξυλόγλυπτο Δεσποτικό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στην Αράχωβα, ήταν έργο του γερο – Γιώργη Αδαμόπουλου. Για την κατασκευή αυτή, τον προσκάλεσε ο επίτροπος  της εκκλησίας Ν. Μαριανός με επιστολή του στις 5 Μαΐου 1890. Το Δεσποτικό αυτό δεν υπάρχει σήμερα. Από σχετική μελέτη προκύπτει ότι, το πιθανότερο είναι να αντικαταστάθηκε με το σημερινό Δεσποτικό μετά το σεισμό του 1894 και πριν απ΄το 1917.*

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 275 - 303

Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.

Το Χριστός Ανέστη από τη Σουβάλα

ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΣΟΥΒΑΛΑ ΣΤΟΝ ΑΠΑΝ ΜΑΧΑΛΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΄70 - ΜΕ ΤΟ ΦΑΚΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΕΒΒΑ

Καλό μήνα και Χριστός Ανέστη!