ΤΑ ΛΙΒΑΝΙΣΤΗΡΙΑ - Ένα παλιό έθιμο του χωριού μας τέτοια μέρα

Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου στη δεκαετία του ΄70

Με το  σούρουπο της ημέρας, άρχιζε το πανηγύρι. Τα παιδιά κρατούσαν τα Λιβανιστήρια, τα οποία ήταν διάτρητα τενεκεδάκια και μέσα τοποθετούσαν ρετσίνι, καουτσούκ ή άλλο εύφλεκτο υλικό. Όταν νύχτωνε καλά τα άναβαν και φεγγοβολούσε ο τόπος.

Η πρωτότυπη αυτή λαμπαδηφορία, σκόρπιζε ενθουσιασμό σε μικρούς και μεγάλους και ίσως αυτό το έθιμο να είχε τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Τα τενεκεδάκια αυτά με κατάλληλες κινήσεις και περιστροφές δημιουργούσαν εντυπωσιακά σχήματα, ενώ οι μικρές αναμμένες σταγόνες του ρετσινιού φάνταζαν σα τα σημερινά πυροτεχνήματα.

Όλοι μαζί κατευθύνονταν προς το χώρο της Δήμητρας και εκεί δημιουργούσαν διάφορα σχήματα και επιγραφές όπως: «25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821», οι οποίες ήταν ορατές και στα απέναντι χωριά. Ο ανταγωνισμός ιδίως  με την γειτονική Αγόριανη, λόγω της μικρής απόστασης  ήταν έντονος, για το ποιος θα παρουσιάσει τον  καλύτερο φωτεινό σχηματισμό.

 Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και συνδυάζει την ανάσταση του Χριστού με την ανάσταση του γένους, παραλληλίζοντας το άγιο φως με το φως της ελευθερίας. (από την αυτοβιογραφία του Ηλία Γεωργούση)

Το έθιμο αυτό αργότερα  ‘’εξελίχθηκε’’ και στο χώρο κυρίως της Δήμητρας αλλού και σε άλλα σημεία του χωριού ώστε να είναι ορατά από τα γύρω χωριά, ανάβονταν μεγάλες φωτιές κυρίως από παλιά  λάστιχα  αυτοκινήτων. Καλύτερα λάστιχα θεωρούνταν οι ρόδες των τρακτέρ, αφού λόγου όγκου ήταν ιδανικές για μεγάλη φωτιά. Ο ανταγωνισμός μεγάλος για το ποια γειτονιά θα εξασφαλίσει τις περισσότερες και μεγαλύτερες ρόδες, ενώ η αναζήτηση ξεκινούσε από πολύ νωρίτερα, χωρίς να λείπουν και οι εξορμήσεις στο Δαδί, γιατί ήταν η πιο κατάλληλη πηγή.