Άγγελος Σικελιανός : Ο τεράστιος Έλληνας που πέθανε στο νοσοκομείο από λάθος φάρμακο.

       … Πέντε φορές υποψήφιος για Νόμπελ, ο Άγγελος Σικελιανός έδωσε όλη του τη ζωή για την Ελλάδα και την ποίηση

Συντάκτης: Γρηγόρης Κεντητός

  Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1884, το μικρότερο από εφτά παιδιά…

Δεν τέλειωσε ποτέ τη Νομική. Είχε όμως ήδη βρει τι ήθελε: να γίνει η φωνή της ψυχής του λαού του. Ο Άγγελος Σικελιανός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, οραματιστής. Πίστεψε πως η Ελλάδα δεν είναι λέξεις, αλλά φλόγα που ζει μέσα στο σώμα, τη φύση και τον αρχαίο μύθο.

Η πρώτη του ποιητική συλλογή, ο Αλαφροΐσκιωτος, το 1909, έφερε κάτι που η Ελλάδα δεν είχε ξαναδιαβάσει. Ήταν υπερβατικός, έντονος, παθιασμένος. Ο Παλαμάς τον αναγνώρισε. Ο Καζαντζάκης τον θαύμασε. Οι φιλόλογοι σκάλωσαν.

Ερωτεύτηκε την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ. Παντρεύτηκαν στο Μέιν των ΗΠΑ και ήρθαν στην Αθήνα. Μαζί άρχισαν να στήνουν το μεγαλύτερο όραμά του: την Δελφική Ιδέα. Ο Σικελιανός ονειρεύτηκε έναν παγκόσμιο πνευματικό πυρήνα στους Δελφούς. Θέατρο, ποίηση, τελετουργίες, διαλέξεις, συμφιλίωση των λαών. Πίστευε πως μόνο μέσω της αρχαίας τραγωδίας ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του.

Το 1927 και το 1930, ανέβηκαν παραστάσεις του Αισχύλου στο αρχαίο θέατρο. Ο ίδιος ντυμένος με χιτώνα, διάβαζε τον Προμηθέα και έκλαιγε. Η Εύα πουλούσε κοσμήματα για να πληρωθούν οι ηθοποιοί. Το κράτος αδιάφορο. Η κοινωνία, αμήχανη. Το όραμα κατέρρευσε. Το ζευγάρι χώρισε. Ο ποιητής γύρισε στην Αθήνα, με λιγότερα λεφτά αλλά περισσότερη φλόγα.

Κατά τη γερμανική κατοχή, έγινε η φωνή της πνευματικής αντίστασης. Όταν πέθανε ο Παλαμάς, ο Σικελιανός στάθηκε πάνω από το φέρετρο και φώναξε μπροστά στο πλήθος: «Η ψυχή του λαού ζει εδώ!». Το πλήθος έκλαψε. Οι Γερμανοί πάγωσαν.

Ήταν πέντε φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το 1948, η Σουηδική Ακαδημία συζήτησε να του το δώσει μαζί με τον T.S. Eliot. Το απέρριψαν. Πάντα κάτι τον σταματούσε. Ίσως επειδή ήταν περισσότερο φλόγα παρά πρόσωπο.

Το τέλος ήρθε χωρίς ποίηση. Το 1951, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας. Του χορηγήθηκε λάθος φάρμακο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τα δημοσιεύματα της εποχής. Οι παρενέργειες ήταν σοβαρές. Η κατάσταση επιδεινώθηκε. Δεν ξύπνησε ποτέ. Πέθανε στις 19 Ιουνίου 1951. Από λάθος.

Η Ελλάδα τον είχε αφήσει να φύγει χωρίς να δώσει το χέρι της. Στην κηδεία του, τον σήκωσε στα χέρια της. Άργησε, αλλά τον αγκάλιασε.

 

Πηγή: sportime.gr