Υπάρχουν άνθρωποι που, ενώ δεν τους έχεις γνωρίσει από κοντά, τους αισθάνεσαι ήδη δικούς σου. Ένας τέτοιος λοιπόν άνθρωπος είναι και η συγγραφέας Δήμητρα Μουλαρά, αυθεντική και αυτό που λέμε καλή ψυχή.
Δεν σας κρύβω πως κάθε φορά που διαβάζω κάποιο άρθρο ή κείμενό της συγκινούμαι ιδιαίτερα, καθώς νιώθω την κάθε συλλαβή της. Η ίδια λέει χαρακτηριστικά: “Κατάλαβα πως το πιο ωραίο χρώμα είναι αυτό που σου βάζουν τα παιδιά. Τα αφήνω λοιπόν να μου χρωματίζουν τη ζωή με τις δικές τους εμπειρίες, τις δικές τους επιτυχίες κι αποτυχίες. Τα δικά τους χαμόγελα και τα δικά τους δάκρυα”. Μια φράση που λέει τα πάντα!

“ΤΟ ΤΣΑΝΤΑΚΙ ΤΗΣ ΑΛΦΑΒΗΤΑΣ”

b188972Με λέν’ κυρία Γραμματική κι έχω ένα τσαντάκι που το ‘φτιαξα μονάχη μου μ’ αγάπη και μεράκι. Είναι μικρό μα μαγικό, με γράμματα γεμάτο με κεφαλαία και μικρά απ’ την κορφή ως τον πάτο.
Εμπρός λοιπόν, παιδάκια μου, γρήγορα ετοιμαστείτε γιατί πολλά περίεργα και μαγικά θα δείτε…
Τρυφερό και εκπαιδευτικό! Ιδανικό για τους πολύ μικρούς μας φίλους!

“Η ΣΚΟΥΛΗΚΑΝΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΚΙΑ ΦΩΝΗ”

Το γλυκόλαλο τραγούδι τις μικρής σκουληκαντέρας την σώζει από το αδηφάγο ράμφος του χελιδονιού. Πόση δύναμη έχουν οι νότες! Γίνεται να υπάρξει φιλία ανάμεσα σ’ ένα χελιδόνι και σε μια σκουληκαντέρα; Κυνηγός και θήραμα! Μάλλον αδύνατο… Ίσως όμως κι όχι… Ταξιδεύοντας στις σελίδες του παραμυθιού θα δρέψουμε τους καρπούς της ανιδιοτελούς αγάπης και της αγνής φιλίας!
Υπέροχο, πρωτότυπος τίτλος με τα μηνύματα να περνούν μέσα από κάθε συλλαβή!
Η αξιόλογη συγγραφέας Δήμητρα Μουλαρά απάντησε στο δικό της 10 στα 10 και την ευχαριστούμε ολόψυχα!
________________________________________

 10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΟΥΛΑΡΑ

1.Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με ιστορική προσωπικότητα άλλης εποχής. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα την ρωτούσατε;
Θα ήθελα να ήμουν στο ίδιο πλοίο με τη Μαρία Μοντεσσόρι. Με αφορμή εργασία της κόρης μου, διάβασα αρκετά πράγματα γι’ αυτή τη γυναίκα, που βρήκε τον τρόπο, τόσο μαγικά κι όμορφα να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν τη γνώση. Θα ήθελα να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες, μα περισσότερο θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να μελετήσω μια τόσο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.
2. Η Δήμητρα Μουλαρά έχει σκεφτεί ποτέ να γράψει ένα μυθιστόρημα για ενήλικες;
Η αλήθεια είναι πως έχω προσπαθήσει να γράψω ένα μυθιστόρημα κι ένα θεατρικό έργο. Απ’ ότι φαίνεται όμως η ανάγκη μου να γίνω πάλι παιδί, με κάνει να επιστρέφω πάντα στα παραμύθια, τα οποία αγαπώ ιδιαίτερα. Αυτά τα παιδικά μονοπάτια τελικά με μαγεύουν πολύ περισσότερο.
3. Η έμπνευση σας έχει γυρίσει ποτέ επιδεικτικά την πλάτη;
Με δύο παιδιά στο σπίτι, η έμπνευση δε λείπει. Δυστυχώς ο χρόνος δε φτάνει για να γράφω αυτά που θέλω, αλλά ένα σχόλιό τους, μια αντίδρασή τους, μπορεί να είναι αρκετά για να γεννηθεί ένα νέο παραμύθι ή ένα κείμενο.
4. Αν ήσασταν ηρωίδα παραμυθιού, ποιά δεν θα θέλατε να είστε και γιατί;
Δε θέλω αναφερθώ σε κάποιο συγκεκριμένο παραμύθι, γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιο άλλο. Άλλωστε μου αρέσουν τόσα πολλά, που σίγουρα δε μπορώ να διαλέξω μια συγκεκριμένη ηρωίδα. Νομίζω όμως πως η Γωγώ, η ηρωίδα του τελευταίου μου παραμυθιού, έχει πολλά δικά μου κομμάτια. Επίσης έχει το όνομα της κόρης μου. Οπότε μάλλον η Γωγώ θα ήθελα να ήμουν.
5. Υπάρχουν μεγάλα έργα, μεγάλοι συγγραφείς ή μήπως και τα δύο;
Νομίζω πως το ένα πηγαίνει πακέτο με το άλλο. Αν δεχτούμε το γεγονός ότι όλοι είμαστε μεγάλοι και ικανοί, τότε σίγουρα μπορούμε να δημιουργήσουμε μεγάλα έργα. Τα μεγέθη που έχουμε μέσα μας, είναι κι αυτά που βγάζουμε προς τα έξω.
6. Έχετε να φάτε πάνω από μήνα. Οι δυνάμεις σας σας έχουν εγκαταλείψει, όταν ξαφνικά μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται ένα πλούσιο τραπέζι. Βουτάτε μαχαίρι και πιρούνι. Μια φωνή σας προειδοποιεί: “Έτσι κι ακουμπήσεις το παραμικρό, Δημητρούλα, χάνεις το Νόμπελ Λογοτεχνίας!” Πώς αντιδράτε;
Από μικρή που θυμάμαι τον εαυτό μου, οι τίτλοι κι οι διακρίσεις ήταν κάτι που ποτέ δεν είχα ως στόχο. Ήθελα να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου, να νιώθω ότι έχω προσφέρει το καλύτερο και να απολαμβάνω αυτό που κάνω. Δε διάβασα ποτέ για να πάρω 20. Διάβασα για να πάρω γνώσεις. Έτσι και τώρα δε γράφω για να πάρω κανένα Νόμπελ και κανένα βραβείο. Το δικό μου βραβείο είναι η αγάπη των παιδιών στα παραμύθια μου. Άρα λοιπόν, απαντώντας στην ερώτησή σου, δίχως δεύτερη σκέψη να συνέχιζα το γεύμα μου.
7. Αν ζούσε ο Αίσωπος πιστεύετε θα έγραφε ακόμη μύθους μπας και καταφέρει να μας διδάξει κάτι;
Ο Αίσωπος, αυτός ο κακόμορφος δούλος, ταπεινής καταγωγής, είχε το ταλέντο να λέει την αλήθεια με ένα τρόπο που έμεινε στην ιστορία. Στη σημερινή εποχή, ίσως να ήταν ο ιδανικότερος να μας ταρακουνήσει, δίχως να μας κατακρίνει, να μας σχολιάσει, δίχως να μας προσβάλει και φυσικά να μας συμβουλέψει χρησιμοποιώντας ότι πιο ωραίο…τους μύθους.
8. Βρίσκεστε σε γνωστό στέκι και σας πλησιάζουν δύο δημοσιογράφοι με σκοπό να σας πάρουν μια συνέντευξη. Λέτε με χαρά ναι, μα διαπιστώνετε ότι σας έχουν μπερδέψει με άλλη συνάδελφο. Πώς αντιδράτε;
Ευτυχώς το επίθετό μου με προστατεύει από τέτοιου είδους μπερδέματα, χα χα! Εάν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο, απλά θα ενημέρωνα τους δημοσιογράφους για το λάθος τους, προσπαθώντας να τους κεντρίσω το ενδιαφέρον, έτσι ώστε να μετανιώσουν που δεν ήμουν εγώ η πρώτη τους επιλογή. Ίσως αυτό το λάθος, τελικά, να λειτουργούσε υπέρ μου.
9. Ας αντιστρέψουμε τους όρους. Όλοι είναι για μια μέρα αόρατοι εκτός από ‘σας. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε;
Πόσο λυπηρό να είναι όλοι αόρατοι. Να μη μπορώ να δω τους ανθρώπους που αγαπώ. Δύσκολο συναίσθημα. Νομίζω πως δε θα έκανα απολύτως τίποτα. Θα περίμενα απλώς να περάσει η ημέρα για να επιστρέψουν οι αγαπημένοι μου στην αρχική τους μορφή. Ο άνθρωπος δε μπορεί να υπάρξει μόνος του.
10. Ποιά από τις 10 ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο; (Οι απαντήσεις καμία και όλες απορρίπτονται, γιατί είμαστε πολύ “δημοκρατικοί”!) 
Νομίζω πως η ερώτηση 9 με δυσκόλεψε περισσότερο. Προσπαθούσα να με φανταστώ σε ένα κόσμο, όπου δε έβλεπα κανένα και δεν ήξερα τι να απαντήσω. Εάν θα έπρεπε να μου αρέσει ή όχι. Η αλήθεια είναι όμως πως όλες οι ερωτήσεις ήταν ευφάνταστες. Ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες, αγαπημένη Χριστίνα.
ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΡΑ