Γεώργιος Θ. Τζιβάρας (1887-1940)

Η στρατιωτική δράση του προπάππου μου, Γεώργιου Τζιβάρα του Θεοδώρου (1887-1940)

Γεώργιος Θ. Τζιβάρας 

Γεννήθηκε την 11η Ιανουαρίου του 1887, στη Σουβάλα, η οποία τότε ανήκε στο Δήμο Δωριέων. Γονείς του ήταν ο Θεόδωρος Λουκά Τζιβάρας (1855-21/12/1931) και η Αργυρή σύζυγος Θ.Τζιβάρα το γένος Ξεφτέρη (1863-11/1/1937).
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σουβάλα εξασκούσε το επάγγελμα του αγρότη, όμως οι οικονομικές δυσχέρειες τον ανάγκασαν σε μικρή ηλικία να μεταναστεύσει στην Αμερική. Αναχώρησε από τον Πειραιά την 6/4/1903 με το πλοίο ``η Βρετάνη`` και μέσω Χάβρης, έφτασε στη Νέα Υόρκη, μετά από ταξίδι πολλών ημερών. Στην Αμερική, αρχικά εργάστηκε στο Σικάγο και κατόπιν στα ανθρακωρυχεία της πόλης Σολτ Λέικ. Λόγω της ιδιότητάς του ως μόνιμος κάτοικος εξωτερικού, είχε απαλλαγεί της υποχρέωσης στρατιωτικής θητείας, βάσει του τότε ισχύοντα νόμου ΓΥΙ.

Θεόδωρος Λ. Τζιβάρας και η σύζυγός του Αργυρή

Με το ξέσπασμα του πρώτου Βαλκανικού πολέμου, το πατριωτικό του αίσθημα τον έκανε να εγκαταλείψει τις Η.Π.Α. και να επιστρέψει στην Πατρίδα, όπου και κατετάγη εθελοντικά στο Έμπεδο τμήμα του 2ου Συντάγματος Πεζικόυ, την 14/1/1913. Υπηρέτησε επομένως κατά τον Α` και το Β` Βαλκανικό πόλεμο, και συμμετείχε στις επιχειρήσεις της ζώνης των πρόσω, και γι` αυτό του απενεμήθησαν τα μετάλλια συμμετοχής στους πολέμους αυτούς. Πολέμησε στη πρώτη γραμμή επί εννέα μήνες και δεκαεπτά ημέρες (από 14/1/1913 έως και 1/11/1913). Απελύθη τελικώς την 8/12/1913 από τον 3ο Λόχο Νοσοκόμων.

Το φύλλο πορείας

Τα μετάλλια για την συμμετοχή του στους Βαλκανικούς πολέμους

Επανακατετάγη στο 2ο Σύνταγμα Πεζικού την 14/9/1915, από όπου και απελύθη την 16/9/1916 (δυστυχώς για αυτή την περίοδο στράτευσής του δεν διαθέτω περισσότερες πληροφορίες). Στα πλαίσια του Εθνικού Διχασμού, όντας συνειδητά φιλο-Κωνσταντινικός (αφού κατά μαρτυρίες της συζύγου του Γιαννίτσας, την οποία πρόλαβα να γνωρίσω, έλεγε, αναφερόμενος στα γεγονότα των Βαλκανικών πολέμων: `Ο Κωνσταντίνος πολεμούσε στο πλευρό του στρατού του``) οργανώθηκε στο Σύνδεσμο Επιστράτων Σουβάλας την 6/1/1917, από τον οποίο και έλαβε το δελτίο αναγνωρίσεως υπ` αριθμόν 68.

Οι δύο όψεις του δελτίου αναγνωρίσεως του Συνδέσμου Επιστράτων

Για τελευταία φορά κατετάγη στο Έμπεδο Πεζικό ΧΙΙΙ την 1/9/1918. Από εκεί και πέρα τα στρατιωτικά αρχεία είναι ελλιπή και λείπει η ημερομηνία απολύσεώς του, παρόλα αυτά η σύζυγός του (και προγιαγιά μου) Γιαννίτσα μας έλεγε πως είχε πολεμήσει στη Μικρά Ασία (πράγμα πολύ πιθανόν, αφού με την άτακτη υποχώρηση και το χαλασμό του 1922, δεν εξεδόθησαν απολυτήρια στους στρατιώτες που επέστρεφαν στον τόπο τους).

Στα μεσοδιαστήματα των πολέμων, όταν επέστρεφε στη ειρηνική ζωή του τόπου του, εργαζόταν ως αγρότης, κρεοπώλης & σαγματοποιός. Το 1912 παντρεύτηκε τη σύζυγό του Γιαννίτσα Γ. Τζιβάρα το γένος Χαραλάμπους Σβίγγου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Θεόδωρο (γενν. 30/11/1915) και την Ευθυμία (γενν.1918), μετέπειτα σύζυγο Παναγιώτη Αυγέρη.

Υπήρξε μέλος της Διοικούσης Επιτροπής της Σουβάλας κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1930 και μέχρι το θάνατό του την 5/2/1940, στην τοποθεσία Προφήτης Ηλίας, κατά τη διάρκεια κοινοτικής εργασίας. Με απόφαση του Νομάρχη Παναγόπουλου κηδεύτηκε Κοινοτική δαπάνη, Τιμής ένεκεν.

Η συλλυπητήριος επιστολή του Προέδρου της Κοινότητας Πολυδρόσου Π. Δρίβα 

Το έγγραφο του Νομάρχη που όριζε να κηδευθεί Κοινοτική δαπάνη Τιμής Ένεκεν

H βεβαίωση για τη στρατιωτική υπηρεσία στη Ζώνη των Πρόσω

Το πιστοποιητικό μεταβολών από το Στρατολογικό Γραφείο Άμφισσας

Επιμέλεια κειμένου και αρχειακού υλικού, Θεόδωρος Τζιβάρας