ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΜΑΤΑΡΑΣ

Ο Παπανικόλας,

Γεννήθηκε στην Πολύδροσο Φωκίδας στις 18 Οκτωβρίου του 1939.

Γονείς του ο Γεώργιος Ν. Ματαράς και η Ευσταθία Αθ. Τσόκα.

Η εποχή που γεννήθηκε ήταν δύσκολη για τον τόπο μας, πόλεμος, κατοχή, αντάρτικο και όλα τα δεινά που επακολούθησαν.

Λόγω της οικονομικής δυσχέρειας της οικογένειας ήταν αδύνατο να προχωρήσει σε σπουδές πέραν της βασικής εκπαίδευσης. Ξεκίνησε να εργάζεται περιστασιακά από τα παιδικά του χρόνια βοηθώντας έτσι την οικογένεια του, συνέχισε ως αρτεργάτης σε φούρνο του Ορχομενού Βοιωτίας, σε ηλικία 12 ετών. 

Γεώργιος, Γεωργία και Ευσταθία Ματαρά.

Το 1955 έως το 1956 φοίτησε στη Βασιλική Τεχνική Σχολή Λέρου, παίρνοντας το δίπλωμα του αρτοποιού – ζαχαροπλάστη. Επέστρεψε στην Πολύδροσο το 1956 κα εργάστηκε έως 31/3/1961 ως αρτεργάτης στο φούρνο Τσαρμακλή.

Οκτώβριος 1975. Η Γαρυφαλιά (Φούλα) Ματαρά στο φούρνισμα του ψωμιού.

1η Ιουλίου 1961 σταθμός στην ζωή του, σημαντικός για εκείνον και για την οικογένεια του, ήταν τα εγκαίνια της δικής του επιχείρησης, αρτοποιείο με ξύλα και ζαχαροπλαστείο, το οποίο αργότερα, το 1979, μετέτρεψε σε πιο σύγχρονο με νέο εξοπλισμό για μεγαλύτερη και πιο ποιοτική παραγωγή. Τροφοδοτούσε τότε με προϊόντα παραγωγής του περίπου 10 χωριά της περιοχής. Ως ανήσυχο πνεύμα δεν περιορίστηκε επιχειρηματικά μόνο στο φούρνο και τα γλυκά, ασχολήθηκε με τη φωτογράφιση, συνεργαζόμενος με τον τότε φωτογράφο του χωριού και φίλο του Ιωάννη Ρέββα. Δημιούργησε το 1959 τον πρώτο χειμερινό κινηματογράφο στο χωριό και στη συνέχεια θερινό, σφαιριστήρια, μπιλιάρδα, ηλεκτρονικά παιχνίδια (μόδα της εποχής).

Κινηματογράφος και αρτοποιείο Νικολάου Ματαρά. Ιωάννης Πλατής και Γεώργιος Βέλλιος

Στις 12 Νοεμβρίου 1967 παντρεύτηκε την αγαπημένη του σύντροφο Γαρυφαλλιά Δ. Θάνου και δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια αποκτώντας δύο παιδιά την Ευσταθία και το Γιώργο. Επιθυμία του όμως από παιδί ήταν να σπουδάσει και να ακολουθήσει το δρόμο του Κυρίου.

Το 1987 και μετά από ένα σοβαρό ατύχημα της αγαπημένης του συζύγου, εξέφρασε την επιθυμία του στον τότε Μητροπολίτη Φωκίδος, Μακαριστό Σεβασμιότατο Αθηναγόρα και πήρε την ευχή του. Ξεκίνησε λοιπόν τη φοίτησή του στο νυχτερινό Γυμνάσιο της Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, ενώ συγχρόνως εργαζόταν.  Το 1989 χειροτονήθηκε Διάκονος και στη συνέχει Ιερέας, όπου και διορίστηκε στην Ενορία της Λιλαίας Φωκίδος στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Στις 26 Αυγούστου 2002 του ανατέθηκε το αξίωμα λειτουργήματος της Πνευματικής Πατρότητας, που τον βοήθησε να βρίσκετε πιο κοντά στους συνανθρώπους του και να τους συμπαραστέκεται.

Στις 31 Δεκεμβρίου 2007 έκλεισε οριστικά το αρτοποιείο και ζαχαροπλαστείο και από τότε αφιερώθηκε αποκλειστικά στο ποίμνιο του.

 Πάσχα στη δεκαετία του '70 στο λάκκο του Ματαρά. Διακρίνονται από αριστερά:  Γεωργία Τζιβάρα, Θανάσης Τζιβάρας (Ζαχαροπλάστης), Γαρυφαλιά Ματαρά, Γεωργία Ματαρά, Ευσταθία Ματαρά, Γεώργιος Ματαράς, Αθανάσιος Ματαράς, Ευαγγελία Τζιβάρα, Γιώργος Μυλωνάς, Ελένη Τζιβάρα, Παναγιωτίτσα Τζιβάρα, Σεραφείμ Τζιβάρας και η μικρή Ελένη Τζιβάρα.

Προσπάθησε και προσπαθεί πάντα για το καλύτερο μη διστάζοντας να πρωτοστατήσει και να αγωνιστεί. Στα 26 χρόνια της υπηρεσίας του δημιούργησε πλήθος έργων προσφέροντας τα μέγιστα στην Ενορία του.

Ωστόσο στις 20 Νοεμβρίου 2014 κατόπιν προβλημάτων υγείας, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργή δράση του Εφημέριου και να συνταξιοδοτηθεί.

Όχι όμως από το Άγιο Θυσιαστήριο.

Ήταν παιδιόθεν, είναι και θα είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός το λαμπερό Φως που τον οδηγεί στις σκέψεις και τις πράξεις του.

Με την αγάπη, το γλυκό λόγο και τη ζεστή αγκαλιά για όλους τους συνανθρώπους του.