Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου, στις 13:10 σκαρφαλώνουμε στους βόρειους πρόποδες του Παρνασσού, στην Πολύδροσο Φωκίδας, έναν τόπο με φυσική ομορφιά, πνιγμένο στα έλατα, τα μαυρόπευκα και τα πλατάνια, με άφθονα τρεχούμενα νερά και αρχαιολογικά ευρήματα, μια ανάσα κυριολεκτικά από το «κλεινόν άστυ».
Η ιστορία της μακριά και ενδιαφέρουσα, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις. Γνωστή και ως «Σουβάλα», όπως ονομαζόταν παλιά, η Πολύδροσος βρίσκεται στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, ενός περιβαλλοντολογικού θησαυρού με σπάνια χλωρίδα και πανίδα, και αποτελεί εθνικό κεφάλαιο για τη χώρα μας. Εκεί, παρέα με την Ευτυχία Φράγκου περπατάμε πάνω στα κιτρινισμένα φύλλα του φθινοπώρου και περιηγούμαστε στις παγωμένες πηγές του Βοιωτικού Κηφισού, γνωστές και ως πηγές της Αγίας Ελεούσας. Γνωρίζουμε τους αρχαίους ναούς της θεάς Αρτέμιδος και του Θεού Απόλλωνα, ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω θαυμάζουμε το Ναό της Αγίας Ελεούσας ή αλλιώς της Παναγίας της Μαυρομαντήλας, που είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα παλαιοχριστιανικά μνημεία στην Ελλάδα.
Ακόμα, νοσταλγούμε περασμένα χρόνια, μέσα από παλιά παιδικά παιχνίδια που ζωντανεύουν μπροστά μας, μαγειρεύουμε τοπικά, πεντανόστιμα γαρδουμπάκια με χόρτα και φτιάχνουμε παραδοσιακή τραχανόπιτα. Στη συνέχεια, επισκεπτόμαστε τον ράφτη του χωριού ο οποίος μας αποκαλύπτει την τέχνη του στις παραδοσιακές φορεσιές (καμιζόλες, φουστανέλες, σιγκούνες), που φτιάχνει χρόνια τώρα με πολλή αγάπη και φροντίδα, τόσο για χορευτικούς συλλόγους όσο και για ιδιώτες.
Τέλος γνωρίζουμε δύο από τους τελευταίους μαχαιροποιούς - ο ένας από αυτούς να είναι 102 χρονών - που συνεχίζουν το επάγγελμα στην περιοχή, ένα επάγγελμα που άνθιζε μερικές δεκαετίες πριν αφού η Πολύδροσος φημιζόταν για τα μαχαίρια της εντός αλλά και εκτός χώρας.
Ακόμα, νοσταλγούμε περασμένα χρόνια, μέσα από παλιά παιδικά παιχνίδια που ζωντανεύουν μπροστά μας, μαγειρεύουμε τοπικά, πεντανόστιμα γαρδουμπάκια με χόρτα και φτιάχνουμε παραδοσιακή τραχανόπιτα. Στη συνέχεια, επισκεπτόμαστε τον ράφτη του χωριού ο οποίος μας αποκαλύπτει την τέχνη του στις παραδοσιακές φορεσιές (καμιζόλες, φουστανέλες, σιγκούνες), που φτιάχνει χρόνια τώρα με πολλή αγάπη και φροντίδα, τόσο για χορευτικούς συλλόγους όσο και για ιδιώτες.
Τέλος γνωρίζουμε δύο από τους τελευταίους μαχαιροποιούς - ο ένας από αυτούς να είναι 102 χρονών - που συνεχίζουν το επάγγελμα στην περιοχή, ένα επάγγελμα που άνθιζε μερικές δεκαετίες πριν αφού η Πολύδροσος φημιζόταν για τα μαχαίρια της εντός αλλά και εκτός χώρας.
Παρουσίαση: Ευτυχία Φράγκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."