Στις 9 Σεπτεμβρίου 1922 (νέο ημερολόγιο) οι κεμαλικές δυνάμεις, μετά τη
νίκη τους επί των ελληνικών δυνάμεων και την άτακτη οπισθοχώρηση των
τελευταίων, εισήλθαν στην πόλη της Σμύρνης...
Με την είσοδο των Τούρκων στην πόλη άρχισαν οι σφαγές Αρμενίων και Ελλήνων από Τούρκους κατοίκους, τσέτες και στρατιώτες καθώς και οι λεηλασίες περιουσιών, ενώ την ίδια ημέρα ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος παραδίδεται από τον στρατιωτικό διοικητή της Σμύρνης Νουρεντίν πασά στον τουρκικό όχλο στα χέρια του οποίου βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Με τις συστηματικές σφαγές του αρμενικού και ελληνικού πληθυσμού της πόλης, αλλά και των χιλιάδων προσφύγων που κατέφυγαν σ’ αυτή μετά την κατάρρευση του μετώπου, να συνεχίζονται, στις 13 Σεπτεμβρίου εκδηλώθηκε οργανωμένα και προμελετημένα από τους Τούρκους πυρκαγιά στην αρμένικη συνοικία της Σμύρνης. Η πυρκαγιά που διήρκησε πέντε μέρες κατέκαψε την πόλη, πλην της μουσουλμανικής και εβραϊκής συνοικίας. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου ο ελληνικός και αρμένικος πληθυσμός που είχε συγκεντρωθεί στη Σμύρνη θα εγκαταλείψει την πόλη με πλοία με κατεύθυνση την Ελλάδα, εκτός των ανδρών ηλικίας 18 έως 45 ετών που οδηγήθηκαν όμηροι σε τάγματα εργασίας σ’ όλη την Ανατολία από τους οποίους ένα μεγάλο ποσοστό εξοντώθηκε από τους Τούρκους ή απεβίωσε από τις κακουχίες. Η πυρπόληση της Σμύρνης, της εμβληματικής πόλης του Mικρασιατικού Ελληνισμού, σηματοδοτεί την κορύφωση της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από Νεότουρκους και κεμαλικούς και συμβολικά το τέλος των ελληνορθόδοξων κοινοτήτων της περιοχής και την έναρξη μιας νέας εποχής, αυτής της προσφυγιάς.
Σε επίπεδο επίσημης διαχείρισης της μνήμης των γεγονότων της Μικρασιατικής
Καταστροφής, η Εκκλησία της Ελλάδος προχώρησε τον Νοέμβριο του 1922 στην
αγιοκατάταξη του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου, ενώ, σύμφωνα με την υπ'
αριθμ. 2556/5-7-1993 εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου, η εορτή του Αγίου Χρυσοστόμου
Σμύρνης και των συν αυτώ Αγίων Αρχιερέων (Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου
Μοσχονησίων, Προκοπίου Ικονίου, Ευθυμίου Ζήλων) καθώς και των κληρικών και
λαϊκών που σφαγιάσθηκαν κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή τιμάται κάθε έτος την
Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Τον Αύγουστο του 1923
με εγκύκλιο της κυβέρνησης της Επανάστασης του 1922, η 9η Σεπτεμβρίου, ημέρα
της εκκένωσης της Σμύρνης από τον ελληνικό στρατό, ορίστηκε ημέρα εθνικού
πένθους. Ενώ το 1998 με τον Νόμο 2645 η Βουλή των Ελλήνων καθιερώνει τη 14η
Σεπτεμβρίου ως ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς
Ασίας από το τουρκικό κράτος.
Εγκύκλιος
του Αρχηγού της Επανάστασης του 1922 Νικολάου Πλαστήρα για τον ορισμό της 9ης
Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικού πένθους για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Αύγουστος
1923. ΓΑΚ, Κ.Υ., Αρχείο Πολιτικού Γραφείου Πρωθυπουργού.
Πηγή: Fb ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (GREEK HISTORY) Διαχ/στής Θεόδωρος Τζιβάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."