Πανσέληνος...

        …μια μικρή ιστορία στίχων & εικόνας στην εποχή του διαδικτύου

Του Αλέκου Ι. Βαλάσκα

      Ήταν την περασμένη Πέμπτη 10^η του μηνός κατά τις εννέα το βράδυ...

όταν βγαίνοντας από τη θάλασσα στον Πλαταμώνα Πιερίας, και αφού ήταν βραδιά Πανσελήνου, είπα να παραμείνω στην παραλία να απολαύσω την “ανατολή” του φεγγαριού μιας & θα ήταν μια ιδιαίτερη Πανσέληνος τόσο από χρωματικής πλευράς όσο & φωτεινότητας.

   Άραξα, κατά το κοινώς λεγόμενο, στην παραλία & ατενίζοντας στον ορίζοντα, νοτιοανατολικά, αναμένοντας να βγει το φεγγάρι άνοιξα το τηλέφωνό μου & μέσω της παντογνώστου google αναζήτησα στοιχεία γι’ αυτή την πανσέληνο που σε λίγο θα πρόβαλε στον ορίζοντα.

    Γνωστή και ως «Φεγγάρι του Κόκκινου Ελαφιού» (Buck Moon), η Σελήνη θα βρεθεί στην αντίθετη πλευρά της Γης ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο και θα είναι πλήρως φωτισμένη.

     Η ονομασία του ως “Φεγγάρι του κόκκινου Ελαφιού”  προέκυψε από τους ιθαγενείς Αμερικανούς των σημερινών βορειοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς  σύμφωνα με την παράδοση κάθε χρόνο τέτοια εποχή, εμφανίζονταν τα νέα κέρατα των αρσενικών ελαφιών στο μέτωπό τους.

      Συμβολίζει την ανανέωση και τη δύναμη που έχει ο κύκλος της φύσης. Άλλα ονόματα  με τα οποία είναι, επίσης γνωστή η Πανσέληνος του Ιουλίου είναι ως «Φεγγάρι του Κεραυνού», «Φεγγάρι του Σανού» και «Φεγγάρι του Υδρόμελου».

    Το φεγγάρι αυτό έχει ένα χρώμα ανάμεσα στο πορτοκαλί, το κόκκινο και το χρυσό, αποχρώσεις που θυμίζουν την ανατολή. Αυτό οφείλεται στην ακριβώς απέναντι θέση από τον Ήλιο που έχει το φεγγάρι στον ουρανό, κάνοντας το θέαμα ακόμα πιο εντυπωσιακό.

    Ήταν 21;34  όταν στον ορίζοντα & πάνω από τα φώτα της διπλανής λουτρόπολης των Νέων Πόρων εμφανίσθηκε ο χρυσοκίτρινος αρχικά τεράστιος δίσκος του φεγγαριού που μετά από λίγα λεπτά & όσο αναδύονταν στον ορίζοντα έπαιρνε πορτοκαλί & χρυσοκόκκινο χρώμα.

    Εντυπωσιακό & υπέροχο όντως το θέαμα, καθώς η πανσέληνος ανερχόμενη στον ουράνιο θόλο φώτιζε με το υπέρλαμπρο φως της το σύμπαν.

    Σίγουρα οι εικόνες της “ανατέλλουσας” πανσελήνου ήταν τόσο εκπληκτικές που έστω & με την κάμερα του τηλεφώνου μου άρχισα να καταγράφω κάποιες φάσεις του φαινομένου.

     Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην παραλία του Πλαταμώνα Πιερίας & η ώρα έχει πάει περίπου στις 22:00 λαμβάνω στο viber του τηλεφώνου μου ένα μήνυμα από τον αγαπητό  φίλο & συνεργάτη της ιστοσελίδος μας Χρήστο Κοντούλη που προφανώς βρισκόταν την ίδια ώρα αντίστοιχα στην παραλία του Μαραθιά Φωκίδος απολαμβάνοντας, όπως εκ του μηνύματος αποδείχθηκε, & ο ίδιος την Πανσέληνο.

    Ανοίγοντας για να διαβάσω το μήνυμα του αγαπητού φίλου Χρήστου διαπιστώνω ότι το περιεχόμενό του ήταν ένα εξάστιχο ποιηματάκι – ύμνος για τη συγκεκριμένη Πανσέληνο.

    Πραγματικά ήταν εκπληκτική αυτή η συγκυριακή επικοινωνία δύο φίλων που αν & ευρισκόμενοι σε σχεδόν 300 χιλ. απόσταση ο ένας από τον άλλο το timing της θέασης της Πανσελήνου μας έφερνε τόσο κοντά αφού ο ένας φωτογραφίζοντάς την & ο άλλος στιχοπλέκοντάς την ανταλλάξαμε την “Καλησπέρα” μας ανταλλάσσοντας αντίστοιχα & τα προϊόντα της δημιουργίας μας.

    Τους όμορφους στίχους του φίλου Χρήστου Κοντούλη για την «Πανσέληνο του Κόκκινου Ελαφιού» έντυσα με μια εικόνα από τις πολλές που εκείνη τη βραδιά ο ίδιος τράβηξα με το τηλέφωνό μου & τα μοιραζόμαστε σήμερα  με τους φίλους επισκέπτες του ιστολογίου μας.

    Ακολουθούν το ποίημα του Χρήστου Κοντούλη όπως το έλαβα σε μήνυμα στο viber & φωτογραφίες μου από την Πανσέληνο.

                                                                                                                          Α.Ι.Β.