Σάββατο 13 Μαΐου 2023

Σαν σήμερα 13 Μαΐου 1982, Πεθαίνει η Κυρά της Ρω



     Η Δέσποινα Αχλαδιώτη ή αλλιώς η Κυρά της Ρω...

 επί 40 χρόνια, από το 1943 ως το θάνατό της, ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. 

Γεννημένη το 1890 στο τουρκοκρατούμενο, αλλά ανθηρό οικονομικά Καστελόριζο, εγκαταστάθηκε το 1927 στη βραχονησίδα Ρω, μαζί με τον σύζυγό της Κωνσταντίνο. Η Ρω βρίσκεται 4 μίλια δυτικά από το Καστελόριζο και σε απόσταση 12 μιλίων από τις τoυρκικές ακτές. Ονομάζεται και Άγιος Γεώργιος, ή αρχαία Ρώγη ή Ρόπη. 

Τότε στη βραχονησίδα ζούσαν λίγες οικογένειες, οι οποίες αργότερα εγκατέλειψαν το νησί. Από τότε εκείνη και ο άντρας της έγιναν οι μοναδικοί κάτοικοι.

Η Κυρά της Ρω αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες κατά την παραμονή της στο ξερονήσι. Το 1940 ο άντρας της αρρώστησε βαριά. Η Κυρά ήταν μόνη στη βραχονησίδα. Άναψε φωτιές για να ειδοποιήσει τους ψαράδες για βοήθεια, αλλά δεν τις είδαν εγκαίρως και άργησαν να φτάσουν στη Ρω. Ο άντρας της πέθανε μέσα στη βάρκα, κατά τη μεταφορά του στο Καστελόριζο. Μετά τον θάνατο του, η Κυρά επέστρεψε το 1943 με την τυφλή μητέρα της στη Ρω και συνέχισε να υψώνει την ελληνική σημαία.

Από το 1943 ύψωνε κάθε πρωί την ελληνική σημαία, την οποία υπέστειλε με τη δύση του ηλίου, συμβάλλοντας στην ανάδειξη των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη νησίδα αυτή, που βρίσκεται 3 ναυτικά μίλια δυτικά του Καστελορίζου και 3 ναυτικά μίλια από τα μικρασιατικά παράλια.

Από τη Ρω προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με “δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά”, όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.

“Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ’ αγαπώ. / Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες… …βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές. Την Ελληνική Σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον Τάφο.” είχε πει.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, τα Δωδεκάνησα και μαζί μ’ αυτά και το Καστελόριζο και όλες οι παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, περιήλθαν στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ρω ήταν λοιπόν αναπόσπαστα συνδεδεμένη μ’ αυτήν του Καστελόριζου.

Το 1974 ένας τούρκος δημοσιογράφος, ο Ομάρ Κασάρ με άλλους δυο Τούρκους εκμεταλλεύτηκαν την απουσία της και ύψωσαν τη τούρκικη σημαία στη Ρω. Η Δέσποινα γύρισε στο νησί και την κατέβασε. Την επόμενη χρονιά το ναυτικό κατέφθασε με ένα αντιτορπιλικό στο Καστελόριζο και την παρασημοφόρησε για τον πατριωτισμό της. Όλοι οι κάτοικοι του νησιού συγκεντρώθηκαν για να την ευχαριστήσουν. Η Κυρά της Ρω διάβασε μερικά λόγια που είχε γράψει σε ένα χαρτί και τελείωσε τις ευχαριστίες της, λέγοντας «Ζήτω η Ελλάς».

Για «τον πατριωτισμό της, το θάρρος και την εμμονή στην Ελληνική Ιδέα» τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με βραβείο κατά την πανηγυρική συνεδρία τού σώματος στις 30 Δεκεμβρίου 1975.    Η Κυρά της Ρω άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου 1982, σε ηλικία 92 ετών. Η κηδεία της έγινε με τιμές στο Καστελόριζο και η σορός της τάφηκε στη Ρω, κάτω από τον ιστό όπου καθημερινά ύψωνε την ελληνική σημαία.

 

   Πηγή: https://urbanlife.gr/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."