Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

Ενός λεπτού σιγή...

Πετάω για την πατρίδα μου…

Ανωνύμου Πιλότου

«Δεν είμαι ημίθεος, δεν είναι άτρωτος, έχω τις ανασφάλειές μου. Μπορεί να μην είμαι σε θέση να ζητήσω, από την έρμη την πατρίδα κάτι το καλύτερο, για μένα για τα παιδιά μου. Μπορεί να μην είμαι ικανός, καν, για αυτά που παίρνω. Καημένη πατρίδα. Έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη σου, έχεις και εμένα.

Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο, ίσως και άχρηστο για πολλούς εκεί κάτω είναι αυτό που κάνω. Ίσως και να έχουν και δίκιο. Βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες, εγώ δεν οδηγώ λεωφορείο με πενήντα ψυχές, εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη, στη ζεστασιά της Βουλής. Μπορεί να μην έχω, και εγώ, να πληρώσω τα κοινόχρηστα, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει.

Μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι στο πατρικό του χωριού μου, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει ούτε και πρέπει. Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου, να κλειδώσω το υποσυνείδητο, να μην σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου, όπως τόσους και τόσους άλλους που δεν γύρισαν ποτέ πίσω από μια καθημερινή αποστολή. Ίσως και κάποιοι να πουν ότι τα ήθελε και τα έπαθε. Όμως εγώ δεν πετάω για αυτούς.

Πετάω για τον πατέρα μου, που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας.                                                                       

Πετάω για το παιδί στη Φλώρινα, που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολείο.                                                                                                        

Πετάω για τον παπά μας, που κάνει χιλιόμετρα για να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναρέους στο ύψωμα της Παναγιάς.

Πετάω για τον ψαρά που βγήκε στις τέσσερις το πρωί με την ψαρόβαρκα για να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του.                          

Πετάω για τον δασκαλάκο που πληρώνει, από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας.

Για αυτούς πετάω. Για να μπορούν να κάνουν αυτά που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την πατρίδα μας ζωντανή. Ούτε αυτοί ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές.                                                

Γιατί εγώ πετάω για την πατρίδα μου.                                                                           

Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους.

Ζουν για μια στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλή αντάμωση. Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξεις ψηλά να με δεις.

       Γιατί εκεί που ισιώνει ο αετός οι γλάροι δεν πετάνε».


          

      Επιμέλεια Ανάρτησης: Αλέκος Ι. Βαλάσκας 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."