Ο Μακαρίτης ο Παναγιώτης Πάντος ή Κογιότας, σπουδαίος τυροκόμος ήταν γείτονάς μου, κι εγώ αγόραζα το περίφημο γιαούρτι του. Με ρώτησε κάποτε όταν εγώ ήμουν μικρός:
-Γιώργο, ξέρεις από πού πήρε τ’ όνομά της η φέτα Παρνασσού;
-Γιατί βγαίνει στον Παρνασσό, απάντησα εγώ.
-Στον Παρνασσό βέβαια βγαίνει αλλά άκου: εμείς οι Κογιοταίοι μαζεύαμε όλα τα τυριά των τσοπάνηδων, που τα είχουν μέσα σε βαρέλια κι αυτά τα έβαζαν σε σπηλιές εκεί ψηλά στον Παρνασσό , για συντήρηση. Τέτοιες σπηλιές είναι του Γενίτσαρη το πηγάδι, η Ασκητότρυπα και άλλες. Τα τυριά τα παρασκεύαζαν οι τσοπάνηδες της αλπικής ζώνης του Παρνασσού, από Σουβάλα, Δίστομο, Αράχωβα και Δαδί. Εμείς κατ’ εντολήν του Μήτσου του Ρέτσα, ( γαμπρός της Σουβάλας, που είχε παντρευτεί τη Χρυσούλα Αδαμοπούλου) τα βάζαμε λοιπόν σε φορτηγά αυτοκίνητα και δύο φορές το χρόνο τα κατεβάζαμε στην Αθήνα, στο παντοπωλείο του Ρέτσα, που ήταν στο Κολωνάκι. Αυτός τα πλήρωνε αδρά. Αυτό το παντοπωλείο ήταν φημισμένο (τότε δεν υπήρχαν σούπερ μάρκετ ) και ψώνιζε όλη η ελίτ και η αριστοκρατία του Κολωνακίου. Μεταξύ των άλλων ήταν πολύ διάσημοι πελάτες και πολιτικοί όπως ο Γ. Παπανδρέου, ο Π. Κανελλόπουλος κ. ά.
-Μα τί καλό τυρί είναι αυτό κύριε Δημήτρη;
-Είναι από τον Παρνασσό, που βόσκουν τα πρόβατα βότανα.
- Αυτό δεν είναι τυρί, είναι φάρμακο!
Έτσι λοιπόν καθιερώθηκε η φέτα Παρνασσού.
Απόσπασμα απο την Ιστορία( Φέτα Παρνασσού) του Γιώργου Δρίβα
που Δημοσιεύτηκε στην Ιστοσελίδα μας τον Απρίλιο του 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."