Οι βραβευθέντες Σουβαλιώτες στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1933, 1934 και το 1935

Οι πρόγονοι μας διέθεταν, την εφευρετική ικανότητα, την  επινοητικότητα, την δημιουργικότητα και την πρωτοπορία στις επαγγελματικές τους ενασχολήσεις. Οι κοινοτάρχες την εποχή εκείνη, άνθρωποι ικανότατοι με προνοητικότητα και διορατικότητα. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο. Αρκετοί Σουβαλιώτες διακριθέντες στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ).

Όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα «Ο Ρουμελιώτης» στις 4 Οκτωβρίου 1931 ο νομός Φθιωτιδοφωκίδος θριάμβευσε  με 15 χρυσά, 16 αργυρά και 4 χάλκινα βραβεία.

Συγκεκριμένα οι βραβευθέντες  Σουβαλιώτες είναι:

· Αδελφοί Αδαμόπουλοι Βάμβαξ Χρυσούν
· Κοινότης Πολυδρόσου Τυρί φορμαέλα Χρυσούν και έπαθλον δραχ.1000
· Α. Σουφλής Μέλι χαλκούν 

8η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1933.

Το μετάλλιο της διάκρισης οικ. Πάντου

Βέβαια εδώ υπάρχει ένα παράδοξο. Ενώ η εφημερίδα έχει ημερομηνία 4/10/1931, αν παρατηρήσουμε προσεκτικά το μετάλλιο που έχει στην κατοχή της η οικογένεια Δημητρίου Πάντου,  θα δούμε ότι αναγράφεται 8η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1933 που είναι και το ορθό, γιατί η 1η  Δ.Ε.Θ είχε πραγματοποιηθεί το 1926. Αυτό βέβαια είναι ελάσσονος σημασίας. Το μείζων είναι ότι υπήρξε «Χρυσούν βραβείον και έπαθλον  δραχ. 1000»

Κάποιες λεπτομέρειες για το ιστορικό της βράβευσης μας  κάνει γνωστές ο Αλέκος Βαλάσκας σε σχόλιο του σε σχετική ανάρτηση στο polydrososparnassou.blogspot.gr

«ΤΙΣ ΦΟΡΜΑΕΛΕΣ (ΔΥΟ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ) ΠΟΥ ΒΡΑΒΕΥΘΗΚΑΝ ΣΤΗ Δ.Ε.Θ. ΤΟ 1931 ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΟΣ ΓΕΡΟ ΧΡΗΣΤΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡ. ΠΑΝΤΟΣ, ΣΤΑ ΚΑΡΚΑΒΕΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗ  Δ.Ε.Θ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟ ΚΑΡΟΥΖΟ, ΕΞ'ΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΄΄ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ΄΄ ΟΤΙ ΒΡΑΒΕΥΘΕΙΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ, ΕΝΩ ΤΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΙΧΕ ΟΝΤΩΣ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΡΟ ΧΡΗΣΤΟ».

Για τις άλλες δυο βραβεύσεις την ίδια εκείνη χρονική περίοδο δεν υπάρχουν στοιχεία (μετάλλια ή διπλώματα), αλλά ούτε και μαρτυρίες.

Οι βραβευθέντες στην 9η ΔΕΘ το 1934

ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ
Χρυσούν: Νικ. Ανάγνου, Πολύδροσος, τυρός τουλουμίσιος.
                 Ι. Κολοκύθας, Πολύδροσος, φορμαγέλα.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ,
Αργυρούν: Ι. Λαούπης, Πολύδροσος, ξύλινα εξαρτήματα υφαντουργίας.

Το 1935 στη 10η ΔΕΘ όπως μπορεί να διακρίνει κανείς από το δεύτερο μετάλλιο, υπάρχει και άλλη διάκριση – βράβευση. 

10η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1935.

Το μετάλλιο της διάκρισης οικ. Παπαθανασίου

Άλλος ένας πρωτοπόρος στο είδος του ("εις και μόνος" αναφέρει στο βιβλίο του ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΣ - ΣΟΥΒΑΛΑ ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΟΣ ο Αθανάσιος Γ. Τσαρμακλής) ήταν ο Χρήστος Μ. Παπαθανασίου (1901-1977). Ξεκίνησε το 1925, τελειώνοντας την τότε σχολή ως κλαδούχος και εμβολιαστής των άγριων οπωροφόρων δέντρων. Στη συνέχεια οργάνωσε και λειτούργησε το ιδιωτικό φυτώριο στη θέση Παπαρίζου, φυτώριο που ήταν το μοναδικό της περιοχής. Υπολογίζεται ότι προμήθευσε την περιοχή από την Άνω Σουβάλα έως τον Οπωρώνα και το Κεφαλόβρυσο με 10.000 περίπου δέντρα (μηλιές - φιρικιές). Προφανώς η διάκριση του στη ΔΕΘ είναι αποτέλεσμα αυτής της ενασχόλησης του. Δυστυχώς σήμερα διασώζεται μόνο το μετάλλιο, χωρίς να γνωρίζουμε πιο ήταν το αντικείμενο και η σειρά της βράβευσης. 

Ως υπεύθυνος επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων του Λαογραφικού Συλλόγου, επικοινώνησα τηλεφωνικώς και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με το αρμόδιο τμήμα της ΔΕΘ για περισσότερες πληροφορίες. Έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τα μετάλλια, με παρακάλεσαν να τους στείλω φωτογραφικό υλικό για το αρχείο τους, αλλά η ενημέρωση τους ήταν ότι δε διασώζονται αρχεία πριν το 1940, διότι είχαν καταστραφεί από πυρκαγιά κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Χρήστος Μ. Παπαθανασίου