Ιχνηλατώντας τις Φυσικές ομορφιές του χωριού μας...

 …(Μ)πλύστρα – Μαντάμια μέσα & πλάι από την κοίτη του Ξεριά  Γράφει ο Αλέκος Ι. Βαλάσκας    

   Ένα διαφορετικό καλοκαιρινό απόγευμα είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε μια μικρή πλην δυνατή & δυναμική πεζοπορική ομάδα συγχωριανών,  συνδημοτών & φίλων την προ-προηγούμενη Πέμπτη 17 Ιουλίου …

   Ήταν το πρωί της ίδιας ημέρας όταν δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από την Πρόεδρο της Τοπικής μας Κοινότητος κ. Έφη Τοπάλη η οποία ενημερώνοντάς με γι’ αυτή την εξόρμηση, με ρώτησε εάν θα επιθυμούσα να συμμετέχω & ο ίδιος.

   Και βέβαια …!! ήταν η απάντησή μου… Σημείο εκκίνησης & ώρα … η ερώτησή μου.

    Πίσω από το Μύλο¹  στις 7 το απόγευμα η συνάντηση … μου είπε.

    Για εμένα προσωπικά αυτή η πρόσκληση για τη μικρή εξόρμηση στη συγκεκριμένη περιοχή του χωριού μας ήταν ιδιαίτερα ελκυστική καθότι ξύπνησαν μέσα μου παιδικές αναμνήσεις προ εξήντα & πλέον χρόνων.

   Ήμουν σχεδόν στην ηλικία των 8-12 χρόνων μαθητής του Δημοτικού Σχολείου ακόμη όταν με τα μικρότερα αδέλφια μου Γιώργο & Παναγιώτη & τα εξαδέλφια μας Χρήστο & Μήτσο Πάντο βρισκόμασταν σχεδόν καθημερινά σε αυτή την περιοχή & συγκεκριμένα στην τοποθεσία Αϊ-Βασίλη όπου οι οικογένειες Πανταίων (Κουγιωταίων)  διατηρούσαν ποιμνιοστάσιο & εκεί ήταν πραγματικά ο δικός μας παράδεισος.

   Τα επόμενα πολλά χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα & αφού οι επαγγελματικές & οικογενειακές μου υποχρεώσεις με ανάγκασαν να βρίσκομαι μακριά από το χωριό, οι επισκέψεις μου στην εν λόγω περιοχή ήταν σποραδικές (5-6 φορές μέσα σε 50 χρόνια) παρόλο που τα τελευταία χρόνια αρκετές περιόδους του χρόνου τις περνάω στο χωριό.

    Ήταν έτσι κάτι σαν “νόστιμον ήμαρ” λοιπόν για εμένα αυτή η πεζοπορία αφού μετά από πολλά χρόνια θα περπατούσα στα δυσκολοδιάβατα πλέον αλλά γεμάτα θύμησες & ανάμεικτα συναισθήματα μονοπάτια αυτής της περιοχής.

  Αφού είχα ενημερωθεί λοιπόν για τη διαδρομή που θα κάναμε & όντας γνώστης, παλαιόθεν, του τοπίου ετοιμάσθηκα καταλλήλως ενδυματολογικά & στις 7 το απόγευμα βρέθηκα στο σημείο εκκίνησης όπου ήδη είχαν προηγηθεί  & ανέμεναν τα πρώτα μέλη της ομάδος.

   Στα επόμενα 10΄η ομάδα συγκροτήθηκε & αποτελούνταν από τους:   Αντιδήμαρχο Δ.Ε. Παρνασσού κ. Αθ. Αδαμάκο, την Πρόεδρο της Δ.Κ. Πολυδρόσου κ. Έφη Τοπάλη, τον Πρόεδρο της Τ.Κ. Λιλαίας κ. Χρ. Ασημακόπουλο, τον συγχωριανό μας διαχειριστή του polydrososparnassou.blogspot κ. Χρ. Μουτσιανά, τους επαγγελματίες του χωριού μας αδελφούς κ. κ. Γιάννη & Χρήστο Στρωτό, κ. Λουκία (Λούση) Μαστροκώστα, το συγχωριανό μας αστυνομικό κ. Αθ. Πλατή με τη σύζυγό του κ. Ζάφη Κουτρόγιαννου, τον κ. Γκικόπουλο, τον κ.Νίκο με τον μικρό εγγονό του Κωνσταντίνο & την αφεντιά μου.

   Όπως οι κανόνες τέτοιων εξορμήσεων επιτάσσουν ορίσαμε ομόφωνα Αρχηγό της αποστολής τον Πρόεδρο της Κοινότητος Λιλαίας κ. Χρ. Ασημακόπουλο & ξεκινήσαμε κινούμενοι αρχικά για 100 περίπου μέτρα Δυτικά - ΒΔ όπου συναντήσαμε την κοίτη του ξεροπόταμου με την τοπική ονομασία Ξεριάς²  και συγκεκριμένα στο σημείο με την παλαιά ονομασία (M)πλύστρα³ .

    Σ.σ.  Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι στο αφήγημα αυτό θα αναφέρω – παραθέσω κάποια τοπωνύμια & κάποια στοιχεία για την διαδρομή αυτής της πεζοπορίας που προφανώς σε πολλούς συγχωριανούς μας, κυρίως νέους στην ηλικία, είναι άγνωστα. Προφανώς μάλιστα να είναι άγνωστα & σε πολλά από τα μέλη της πεζοπορικής μας ομάδος.                                                                                                                                                            Σε αυτά τα τοπωνύμια τοποθετώ δείκτη-εκθέτη ο οποίος παραπέμπει, στο τέλος του κειμένου, σε παροχή περισσότερων στοιχείων σχετικά με το τοπωνύμιο  

    Με δεδομένο λοιπόν τον προορισμό μας που ήταν η περιοχή Μαντάμια⁴  κινηθήκαμε τώρα με Νότια – ΝΔ πορεία αρχικά & για περίπου 600-700 μέτρα εντός της κοίτης του Ξεριά προσπαθώντας παράλληλα να κινούμαστε σε κάποια σημεία στις όχθες της κοίτης πότε από την αριστερή πλευρά πότε από τη δεξιά σε υποτυπώδη μονοπάτια.

      Μετά περίπου 20΄ διαδρομή συναντήσαμε τα πρώτα νερά σε μορφή μικρής λίμνης (μπάρας) που κατά ένα παράξενο τρόπο χάνονται υπογειούμενα σε δημιουργηθέντα στο σημείο αυτό προφανώς φυσικό κάρκαρο & ακολουθώντας άγνωστη κατεύθυνση.

       Από το σημείο αυτό & μετά συνεχίζουμε την πορεία μας περπατώντας  τώρα κυρίως στις όχθες της κοίτης σε διαμορφωμένο παλαιότερα από κάποια μέλη της ίδιας ομάδος μονοπάτι .

       Η διαδρομή, όσο ανεβαίνουμε, γίνεται περισσότερο ενδιαφέρουσα εξ αιτίας της πυκνότερης & πολυποίκιλης βλάστησης αλλά κυρίως εξ αιτίας των άφθονων τρεχούμενων νερών που δεν είναι άλλα από τα νερά της πηγής του Πλατάνου⁵.

  Μετά περίπου 45΄διαδρομή φτάσαμε στα Μαντάμια όπου ήταν & ο τελικός προορισμός μας.

   Ήταν πράγματι ένας ωραίος & απολαυστικός απογευματινός περίπατος & όπως εύστοχα γράφει σε σχετική δημοσίευση-ανάρτησή του & ο διαχειριστής του polydrososparnassou.blogspot & μέλος αυτής της ομάδος κ. Μουτσιανάς:

    Καθ’ όλη τη διάρκεια της βόλτας, τα μέλη της ομάδας είχαν την ευκαιρία να σταθούν, να φωτογραφίσουν και να συζητήσουν για την τοπική ιστορία, τη διαχρονική σχέση του ανθρώπου με το νερό, αλλά και για τη σημασία της διατήρησης τέτοιων χώρων ως κομμάτια ζωντανής μνήμης.

     Ο ήχος των νερών, η μυρωδιά του υγρού δάσους και οι πέτρινες κατασκευές που σώζονται ακόμη, μας μετέφεραν πίσω στον χρόνο.

    Η περιοχή είναι ιδανική για μικρές οικογενειακές εξορμήσεις, εκπαιδευτικές βόλτες και φυσιολατρικές δραστηριότητες – μια ανάσα δροσιάς και επαφής με τη φύση, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες πρόσβασης.                                                                                   Αν δεν έχετε περπατήσει ακόμα ως εκεί ήρθε η ώρα.                                                                     Και την επόμενη φορά… πάρτε μαζί και κάποιον που δεν τα έχει ξαναδεί.                                 Το τοπίο θα τα πει όλα μόνο του.

   Πριν κλείσω όμως το παρόν σημείωμα μου & χωρίς να γνωρίζω τις σκέψεις & τους σχεδιασμούς των τοπικών αυτοδιοικητικών μας παραγόντων για πιθανή ανάδειξη & αξιοποίηση της περιοχής που η ομάδα μας περιηγήθηκε, θα ήθελα να μεταφέρω, μέσω αυτού του σημειώματός μου, δύο σκέψεις μου οι οποίες αποτελούν παράλληλα & προτάσεις μου με αποδέκτες, κυρίως για την πρώτη, τους:  Αντιδήμαρχο της Δ.Ε. Παρνασσού & την Πρόεδρο της Δ.Κ. Πολυδρόσου & για τη δεύτερη τα μέλη της ομάδος που συμμετείχαν σε αυτή την πεζοπορία.

    Πρόταση 1^η .

    Να εξετασθεί η δυνατότητα αξιοποίησης , προς όφελος των κατοίκων του χωριού μας , των νερών της πηγής Πλατάνου που όπως διαπιστώσαμε ενώ είναι άφθονο σε ποσότητα αυτό υπογειούμενο σε κάποιο σημείο του Ξεριά …χάνεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Και αν μεν καταλήγει στις πηγές της Αγίας Ελεούσας, κάτι που κανείς δεν αποκλείει αλλά & δεν μπορεί να βεβαιώσει, έχει καλώς αφού από εκεί υδρεύεται το χωριό.                                                                Αν όμως αυτό διοχετεύεται σε άγνωστη υπόγεια λεκάνη & πάει χαμένο είναι κρίμα σε μια εποχή που ακόμα & στο χωριό μας τους καλοκαιρινούς μήνες το νερό είναι λιγοστό.

   Πρόταση 2^η .

      Προτείνω στα μέλη που συγκροτήσαμε την πεζοπορική ομάδα της 17^ης Ιουλίου να αποτελέσουμε τα πρώτα ιδρυτικά μέλη ενός Συλλογικού Φορέα με την επωνυμία: «ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΦΙΛΩΝ  ΠΗΓΩΝ ΒΟΙΩΤΙΚΟΥ ΚΗΦΙΣΣΟΥ & ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ Δ.Ε.ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ»  & να προβούμε στη συνέχεια στην ανοιχτή Πρόσκληση εγγραφής & άλλων μελών & από τα τρία χωριά της Δ.Ε. Παρνασσού ώστε να δημιουργήσουμε ένα Σύλλογο που Κύριος Σκοπός του θα είναι η ανάδειξη, προστασία & προβολή των φυσικού κάλλους τοποθεσιών της περιοχής μας.

Παραπομπές

1 Μύλος : τοπικό τοπωνύμιο στο χωριό μας που πήρε το όνομά του από τον εκεί υπάρχοντα παλαιό  αλευρόμυλο της οικογένειας  του προύχοντα συγχωριανού μας Αργυρίου Καρούζου.

2 Ξεριάς : Ξεροπόταμος δυτικά του χωριού μας που λειτουργούσε πολύ παλαιότερα ως αποστραγγιστικό ποτάμι υποδεχόμενα τα πολλά νερά που κατέβαιναν από τις πλαγιές του Παρνασσού όταν τα Φθινόπωρα & οι χειμώνες ήταν πραγματικές εποχές & έφερναν πολλές  βροχές & χιόνια.

 3 (Μ)πλύστρα : τοπικό τοπωνύμιο στο χωριό μας στην περιοχή πίσω & δυτικά από το Μύλο του Καρούζου & σε σημείο εντός του Ξεριά που πήρε το όνομά του προφανώς εκ του λόγου ότι σε εκείνο το σημείο του Ξεριά οι παλαιές Σουβαλιώτισσες νοικοκυρές πήγαιναν & έπλεναν τις φλοκάτες, τις βελέντζες, τα υφαντά στρωσίδια & σκεπάσματα ύπνου & τα μάλλινα τσοπάνικα ενδύματα. Εξ αυτού του λόγου προφανώς & το ορθότερο θα ήταν να λεγόταν “πλύστρα” αλλά λόγω ντοπιολαλιάς λεγόταν &λέγεται & λέγεται & σήμερα Μπλύστρα.

4  Μαντάμια : τοπικό τοπωνύμιο ΝΔ του χωριού μας που πήρε το όνομά του από τα εκεί λειτουργούντα από περίπου το 1900 παραδοσιακά υδροκίνητα μηχανήματα (μαντάνια), τα οποία χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την κατεργασία υφασμάτων, κυρίως μάλλινων.

5  Πλατάνου : τοπικό τοπωνύμιο ΝΔ & αυτό του χωριού μας & ΝΑ των Μανταμιών πλησιέστερα προς την Επάνω Σουβάλα πήρε το όνομά του από την ομώνυμη Πηγή Πλατάνου.

Ακολουθούν Φωτογραφίες & Video  από την ημέρα της πεζοπορίας. 

Η επιστροφή