Δεκεμβριανά 1944: Ένα ματωμένο «γιατί» 80 χρόνων (ΜΕΡΟΣ Β΄)

          Το εθνικό και ιστορικό τραύμα της «Μάχης των Αθηνών» μέσα από τις μαρτυρίες και τις απόψεις, οι οποίες καταγράφηκαν σε 15 βιβλία της μιας και της άλλης πλευράς

Τα τραγικά γεγονότα...

Παρασκευή 1/12/44

Ο αντιστράτηγος Ρόναλντ Σκόμπι, ως διοικητής των εν Ελλάδι βρετανικών και ελληνικών δυνάμεων, διατάζει τη διάλυση της Ελληνικής Αντιστάσεως. Ο Γεώργιος Παπανδρέου καλεί σε σύσκεψη όσους υπουργούς δεν ανήκαν στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ. Αποφασίζεται ότι η αριστερή Πολιτοφυλακή θα πρέπει να παραδώσει τα όπλα της στην υπό ίδρυση Εθνοφυλακή. Τέσσερις υπουργοί του ΕΑΜ παραιτούνται, ενώ ο ΕΛΑΣ, αντιμετωπίζοντας την απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου σαν πραξικόπημα, συντάσσει «Σχέδιον Ενεργείας».

2/12/44
Ακόμη δύο αριστεροί υπουργοί παραιτούνται. Το ΕΑΜ καλεί τον λαό σε διαδηλώσεις και απεργίες. Ταυτόχρονα, επισημοποιείται η ρήξη με την κυβέρνηση, καθώς ο ΕΛΑΣ αυτονομείται από τη διοίκηση του Σκόμπι.

3/12/44
Η αστυνομία ανοίγει πυρ εναντίον των διαδηλωτών στο συλλαλητήριο του Συντάγματος. Υπάρχουν νεκροί και τραυματίες. Ο ΕΛΑΣ αποφασίζει να αναλάβει δράση.

4/12/44 έως 11/12/44
Ο ΕΛΑΣ χτυπά αστυνομικά τμήματα και στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε διάφορα σημεία της Αθήνας. Οι Βρετανοί, παρά την υπεροπλία τους, αιφνιδιάζονται. Ο Τσόρτσιλ ανησυχεί. Ο ΕΛΑΣ φαίνεται να κερδίζει έδαφος. Στην Αθήνα καταφθάνει ο στρατάρχης Χάρολντ Αλεξάντερ και αντικαθιστά τον Σκόμπι με τον στρατηγό Τζον Χόκσουερθ. Ο Σκόμπι, για λόγους γοήτρου, παραμένει στην Ελλάδα ως διαπραγματευτής.

12/12/44 έως 14/12/44
Οι Βρετανοί φέρνουν στην Ελλάδα στρατιωτικές ενισχύσεις, αλλά ο ΕΛΑΣ δείχνει να διατηρεί πρωτοβουλία κινήσεων. Ο Γκεόργκι Δημητρόφ, ο Βούλγαρος επικεφαλής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, διαμηνύει στον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Γιώργη Σιάντο (φωτό.), ότι «οι Ελληνες πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα τους». Καλλιεργείται ανεπίσημα η εντύπωση ότι ο Στάλιν στηρίζει το ΚΚΕ και τον ένοπλο αγώνα.

16/12/44
Η ανώτατη ηγεσία του ΕΛΑΣ τηλεγραφεί στους διοικητές των μονάδων που επιχειρούν στην Αθήνα ότι «Υποχώρησις δεν θα συζητηθή. Ο αγών θα διεξαχθή μέχρις εσχάτων, όσον μακροχρόνιος και σκληρός κι αν είναι».

18/12/44
Οι Βρετανοί ανασυγκροτούνται και περνούν στην αντεπίθεση. Ο ΕΛΑΣ, παρά τις καταλήψεις βάσεων των αντιπάλων, αρχίζει να δείχνει σημεία κόπωσης και κάμψης του ηθικού.

25/12/44
Ανήμερα των Χριστουγέννων, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ουίνστον Τσόρτσιλ φτάνει αεροπορικώς στην Αθήνα. Εν όψει της έλευσής του, οι σαμποτέρ του ΕΛΑΣ αναβάλλουν την ανατίναξη του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία», παρόλον ότι είχαν ήδη τοποθετήσει εκρηκτικά στα θεμέλια του κτηρίου.

26/12/44
Ευρεία σύσκεψη υπό τον Τσόρτσιλ. Εκτός των κυβερνητικών στελεχών και του πρωθυπουργού Παπανδρέου συμμετέχει ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός αλλά και η ηγεσία του ΚΚΕ. Δεν επιτυγχάνεται κάποιου είδους συμβιβασμός. Εν τω μεταξύ, οι μάχες συνεχίζονται με αμείωτη σφοδρότητα σε Αθήνα και Πειραιά.

27/12/44 έως 7/1/45
Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ εξαντλούνται. Αντιπροσωπεία ζητά κατάπαυση των εχθροπραξιών και αιτείται συνάντησης με τους Βρετανούς.

11 Ιανουαρίου 1945
Υπογράφεται ανακωχή μεταξύ των βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων και του ΕΛΑΣ. Ο αιματοβαμμένος κύκλος των Δεκεμβριανών κλείνει - ως προς την ένοπλη σύγκρουση τουλάχιστον.

Μαρτυρία: Τι λέει ο Γκατζογιάννης

Σ την «Ελένη», το εμβληματικό και πολυσυζητημένο βιβλίο του για τον ελληνικό Εμφύλιο, ένα παγκόσμιο μπεστ-σέλερ στο οποίο, όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας του, δεν υπάρχει τίποτα επινοημένο, ο Νίκος Γκατζογιάννης καταθέτει τη δική του ανάγνωση των Δεκεμβριανών. Γράφει μεταξύ άλλων ότι «η αποχώρηση των Γερμανών άφησε τον ελεγχόμενο από τους κομμουνιστές ΕΛΑΣ ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη στη χώρα. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1944 ο πρώτος καπετάνιος του, ο μαυρογένης Αρης Βελουχιώτης, είχε φτάσει στην Πελοπόννησο για να την καταλάβει εξολοθρεύοντας τα τελευταία λείψανα των Ταγμάτων Ασφαλείας που είχε συγκροτήσει η κυβέρνηση των δοσίλογων.

Με την επίλεκτη προσωπική φρουρά του (τους “Μαυροσκούφηδες” με τα μαύρα καλπάκια από προβιά) ο Αρης εξαπέλυσε πρωτοφανείς σφαγές σε όλη την Πελοπόννησο ώστε να τρομοκρατηθεί ο πληθυσμός και να υποταχθεί ολοκληρωτικά στον ΕΛΑΣ. Στις 12 Σεπτεμβρίου εκτελέσανε στο Μελιγαλά 1.450 άντρες, γυναίκες και παιδιά, και τους πέταξαν όλους σε μια πηγάδα. Φτάνοντας οι Βρετανοί βρήκαν τον ΕΛΑΣ να ελέγχει ολόκληρη την Ελλάδα εκτός από μιαν άκρη της Ηπείρου, που την κρατούσε ο ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα.

Έχοντας όλη σχεδόν τη χώρα στα χέρια τους, οι Ελασίτες ήταν έξαλλοι γιατί την περασμένη άνοιξη η ηγεσία τους είχε υπογράψει στο Λίβανο μια συμφωνία με τους υπουργούς του εξόριστου βασιλιά Γεωργίου Β’, που έδινε στον ΕΛΑΣ μόνον 4 υπουργεία. Σίγουροι πως τους είχανε αρπάξει τη νίκη που ήτανε δική τους, οι Ελασίτες αποφάσισαν να κάνουν πραξικόπημα. Τη νύχτα της 3ης Δεκεμβρίου 1944 επιτέθηκαν στα βρετανικά και ελληνικά στρατεύματα στην Αθήνα, ύστερα από ‘να συλλαλητήριο όπου η αστυνομία είχε πυροβολήσει οπαδούς του ΕΛΑΣ, σκοτώνοντας σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, από 7 ως 28 διαδηλωτές.

Στο αποκορύφωμα της μάχης ο ΕΛΑΣ είχε καθηλώσει τους εχθρούς του μέσα σε μερικούς θυλάκους στο κέντρο της πρωτεύουσας. Η μυστική αστυνομία του Κομμουνιστικού Κόμματος, η ΟΠΛΑ, απλώθηκε σε όλη την Αθήνα, χτυπώντας πόρτες, εκτελώντας χιλιάδες πραγματικούς και φανταστικούς εχθρούς του κόμματος. Ως τα Χριστούγεννα, η ΟΠΛΑ είχε εκτελέσει 13.500 Ελληνες, εξοντώνοντας μέσα σε τρεις βδομάδες διπλάσιους συμπατριώτες απ’ όσους Γερμανούς είχαν σκοτωθεί στην Ελλάδα στα 3 χρόνια της Κατοχής». (4)

Παραπομπές

1. Λιάκος Αντώνης, «Ο ελληνικός 20ός αιώνας», εκδ. Πόλις, Αθήνα 2019, σ. 271-2.
2. Λιάκος Αντώνης, «Ο ελληνικός 20ός αιώνας», εκδ. Πόλις, Αθήνα 2019, σ. 273.
3. Λαζαρίδης Τάκης, «Ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι...», εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα 2022.
4. Γκατζογιάννης Νίκος, «Ελένη», εκδ. Ελληνική Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1983, σ.181.
5. Κωστής Κώστας, «Τα κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας», εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2015, σ. 696-7.
6. Λαζαρίδης Τάκης, «Ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι...», εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα 2022, σ. 42-43.
7. Woodhouse C.M., «Ο αγώνας για την Ελλάδα», εκδ. Τουρίκη, Αθήνα 2012, σ. 184.
8. Εφημερίδα «Καθημερινή», 2 Μαρτίου 1948.
9. Λαζαρίδης Τάκης, «Ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι...», εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα 2022, σ. 45-46.
10. Μαργαρίτης Γ., «Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου», τ. 1, σ. 73-74. Και Κλόουζ Ντ., «Οι ρίζες του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα», σ. 225.
11. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2008, τόμος Α’, σ. 485.
12. Βόγλης Πολυμέρης, «Η Αδύνατη επανάσταση», εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2014, σ. 83 & 85.
13. Γουντχάουζ, Κρίστοφερ Μ., Το Μήλον της Έριδος, εκδ. Μίνωας, Αθήνα 2021, σ. 328-9.

Βιβλιογραφία (ενδεικτική)

■ Βόγλης, Πολυμέρης, «Η Αδύνατη επανάσταση», εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2014.
■ Γκατζογιάννης Νίκος, «Ελένη», εκδ. Ελληνική Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1983.
■ Γουντχάουζ Κρίστοφερ Μ., «Το Μήλον της Έριδος», εκδ. Μίνωας, Αθήνα 2021.
■ Κωστής Κώστας, «Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας», εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2015.
■ Κλόουζ Ντέιβιντ, «Οι ρίζες του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα», εκδ. Φιλίστωρ, Αθήνα 2003.
■ Κουβαράς Κώστας, «O.S.S. Με την κεντρική του Ε.Α.Μ.», εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1976.
■ Κωστόπουλος Τάσος, «Κόκκινος Δεκέμβρης», εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα 2016.
■ Λαζαρίδης Τάκης, «Ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι...», εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα 2022.
■ Λιάκος Αντώνης, «Ο ελληνικός 20ός αιώνας», εκδ. Πόλις, Αθήνα 2019.
■ Μαργαρίτης Γιώργος, «Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου», εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα 2002.
■ Οικονομίδης Φοίβος, «Ο Δεκέμβρης του ‘44 και η διεθνής σημασία του», εκδ. ΚΨΜ, Αθήνα 2017.
■ Gerolymatos André, «Κόκκινη Ακρόπολη Μαύρος Τρόμος», εκδ. Κοχλίας, Αθήνα 2005.
■ Mazower Mark, «Στην Ελλάδα του Χίτλερ», εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1994.
■ Woodhouse Christopher M., «Ο αγώνας για την Ελλάδα», εκδ. Τουρίκη, Αθήνα 2012.
■ (Συλλογικό) Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2008.

Φωτογραφίες: Getty images / Ideal image, AFP / Visual Hellas

 

Πηγή: protothema.gr

 Επιμέλεια  - Ανάρτηση:  Αλέκος Ι. Βαλάσκας