Στο δάσκαλο ...& στο μαθητή... (Ποιητικά)

      Κλείνουμε σήμερα τον κύκλο των σχετικών δημοσιεύσεων μας – αφιερώματός μας επ’ ευκαιρία της ενάρξεως της νέας Σχολικής χρονιάς , με τη δημοσίευση δύο σχετικών ποιημάτων  των μεγάλων ποιητών μας Κωστή Παλαμά & Τέλλου Άγρα αφιερωμένων στο Δάσκαλο & στο Μαθητή αντίστοιχα…

Στο Δάσκαλο

 Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!

Κι ό,τι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,

Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!

Χτίσ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μές στο κορμί σου μένει,

Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.

Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθιά,

Ο πόλεμος να μην μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθιά. Τι κι αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;

Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί

Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,

Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

 

                                                         Κωστής Παλαμάς

 

Στο Μαθητή

 Πρώτη μέρα στὸ σχολειό

«Τόση βιάση καὶ σπουδή;

Γιὰ ποῦ πᾶς, καλὸ παιδί;

Κίνησες νωρὶς-νωρὶς

καὶ τρεχάτος προχωρεῖς;

Στάσου δὰ νὰ διασκεδάσεις

μὲ τὶς ὀμορφιὲς τῆς Πλάσης!

Κόψε ἀπ᾿ τὰ περβόλια πάλι

τοῦ χινόπωρου τὰ κάλλη!»

«Νὰ σταθῶ; Δὲν εὐκαιρῶ,

γιατὶ πάω στὸ φτερό.

Καὶ ποῦ πάω, νὰ στὸ πῶ;

Στὸ σχολειό μου π᾿ ἀγαπῶ!

Ἄνοιξε γιὰ πρώτη μέρα.

Βλέπεις τὰ παιδιὰ ἐκεῖ πέρα;

Ἔχουν μόνα τους ταιριάξει

χωριστὰ κάθε μιὰ τάξη».

«Εἶσαι, βλέπω, μαθητής.

Μὰ στὸν ὦμο τὶ κρατεῖς,

ποὺ μὲ τὴ ματιὰ τὴν πρώτη

σ᾿ ἔκαμα γιὰ στρατιώτη;»

«Εἶναι τ᾿ ἄρματά μου αὐτά,

τ᾿ ἀκριβά τ᾿ ἀγαπητά:

Τὸ κοντύλι μου κι ἡ πλάκα,

τὸ βιβλίο μου στὴ σάκα.

Κι ἔλα πιὰ νὰ σὲ χαρῶ,

μὲ ρωτᾶς κι ἀργοπορῶ...

Εἶναι ἡ ὥρα περασμένη,

ἄκου, ὁ κώδωνας σημαίνει.

                                                 Τέλλος Ἄγρας

 

   

                         Επιμέλεια  - Ανάρτηση:  Αλέκος Ι. Βαλάσκας