Παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων...

                              …Μακριά γαϊδούρα

      Του Αλέκου Ι. Βαλάσκα

   Αφορμή για το παρόν λαογράφημά μας σήμερα…

αποτέλεσε η παραπάνω φωτογραφία από το Αρχείο του συντοπίτη μας Δαδιώτη Δ.Ι.Κ. που δημοσίευσε πριν λίγες ημέρες το ιστολόγιο  polydrososparnassou.blogspot.com.

    Στη φωτογραφία που, κατά τον αγαπητό ΔΙΚ, χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 απεικονίζονται μαθηταί της τότε εποχής (σημερινών 70+¨νέων¨ ) του Γυμνασίου Αμφικλείας εν ώρα διαλείμματος να παίζουν το παιχνίδι “Μακριά γαϊδούρα”.

    Όχι ότι έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία, αλλά επειδή μπήκαμε στη διαδικασία της γραφής της μικρής μας αυτής ιστόρισης, που εκ της φωτογραφίας προέκυψε, ας μου επιτραπεί να αναφερθώ με  σχετική βεβαιότητα, τόσο στην ακριβή χρονολογία όσο & στα εικονιζόμενα πρόσωπα καθ’ ότι συμβαίνει οι περισσότεροι να ήταν συμμαθητές μου τα χρόνια εκείνα στο Γυμνάσιο της Αμφίκλειας.

    Η φωτογραφία λοιπόν, με απόλυτη βεβαιότητα είναι το έτος 1965, όταν οι περισσότεροι από τους εικονιζόμενους μαθητές – συμμαθητές μου ήταν στην Γ΄ Τάξη του Γυμνασίου Αμφικλείας & τούτο στηρίζω στο ότι απουσιάζουμε από την εικόνα οι πάντα πρωτοστατούντες, τότε,  σε τέτοια παιχνίδια, Σουβαλιώτες μαθηταί της ιδίας Τάξεως αφού από εκείνη τη χρονιά (Σχολ. έτος 1964 -65) είχαμε μεταφερθεί & φοιτούσαμε στο νέο-ιδρυθέν  τότε Γυμνάσιο του χωριού μας στην Πολύδροσο. 

     Το παιχνίδι λοιπόν είναι η "Μακριά γαϊδούρα" όπου οι συμμετέχοντες χωρίζονταν σε δύο ομάδες (5 με 6 αγοριών) & οι της μίας ομάδος σχημάτιζαν τη "γαϊδούρα" μπαίνοντας ένας όρθιος ως κεφαλή & οι λοιποί σκυφτοί βάζοντας τα κεφάλια τους, ο ένας μετά τον άλλο, κάτω από τον καβάλο του προηγούμενου.                                                    

     Οι της άλλης ομάδος ο ένας μετά τον άλλο παίρνοντας σχετική φόρα πηδούσαν πάνω στις ράχες των σκυφτών συμπαιχτών τους (γαϊδούρας) κάνοντας τους "καβαλάρηδες" προσπαθώντας να ισορροπήσουν επάνω τους....

     Αυτό συνεχιζόταν έτσι με τις δύο ομάδες στον ίδιο ρόλο μέχρις ότου να αστοχήσει, κάποια στιγμή, είτε από κούραση είτε από άλλη αιτία, η ομάδα των “καβαλάρηδων” (χάνοντας την ισορροπία της & πέφτοντας ένα ή περισσότερα μέλη της χάμω ή ακόμη & εάν ένα μέλος της στην προσπάθειά του να ισορροπήσει ακουμπούσε για λίγο το πόδι του στο έδαφος ) & τότε οι ρόλοι αντιστρέφονταν.   

      Η ομάδα των “καβαλάρηδων” γινόταν τώρα “γαϊδούρα” & η ομάδα της “γαϊδούρας” γίνονταν οι “καβαλάρηδες” .

       Ας αναφέρω εδώ τώρα τα πρόσωπα – μαθητάς – συμμαθητάς μου της Γ΄ Τάξεως που συμμετέχουν στο παιχνίδι αυτό & με σχετική βεβαιότητα αναγνωρίζω, αλλά  & κάποιους μικροτέρων τάξεων που παρακολουθούν το δρώμενο.

       Πρώτος όρθιος ως “κεφαλή” της “μακριάς γαϊδούρας” πρέπει να είναι ο από Μπράλο καταγόμενος Κοπελιάς Πανουργιάς, οι λοιποί αποτελούντες την “γαϊδούρα” λόγω της επιβεβλημένης σκυφτής στάσεως τους δεν μπορεί να αναγνωρισθούν.

       Από την ομάδα των “καβαλάρηδων” τώρα, μπορώ με σχετική βεβαιότητα να πω ότι αναγνωρίζω τον πρώτο να είναι ο Νίκος Κυριακάτης από την Τιθορέα, ο δεύτερος σίγουρα είναι ο Λουκάς Ρεστέμης από το Δαδί, ο τρίτος μάλλον είναι ο Δήμος Σασσάς από το Δαδί επίσης, ο τέταρτος είναι σίγουρα ο Μανώλης Τιμπλαλέξης από τη Δρυμαία & ο πέμπτος είναι σίγουρα ο φίλος μου & συνάδελφος μου αργότερα στην Π.Α. ο Θανάσης Σίμος από τα Καστέλια.

     Επίσης εικονίζονται μη συμμετέχοντες στο παιχνίδι αλλά παρακολουθούντες αυτό, πίσω & δεξιά στη φωτογραφία, οι συμμαθηταί μου : Μόρφης Τριφύλης από τη Βελίτσα έχοντας αγκαλιά τον Χριστελλάκη Καρμίρη από τον Μπράλο & τέλος ο Θωμάς Παπαδημητρόπουλος , με τα γυαλιά, από το Δαδί.

       Στο κέντρο της φωτογραφίας & πίσω, διακρίνονται οι μαθηταί της Β΄ Τάξεως Αργύρης Κιπενής από το Μόδι & ο Μπάμπης Πέτρου από τα Καστέλια .

      Αυτές είναι λοιπόν οι βιωματικές θύμησες από τα δικά μας (των σήμερα 70+ γερόντων) παιδικά & μαθητικά μας χρόνια & αυτά ήταν τα παιχνίδια μας με πρώτο βέβαια στην προτίμησή μας το ποδόσφαιρο που πολλές φορές, λόγω ελλείψεως μπάλας, παιζόταν κλωτσώντας κάποιο άδειο τενεκεδάκι (κουρούπι) κονσέρβας ή κάποια αυτοσχέδια μπάλα φτιαγμένη με μπόγο υφασμάτινων κουρελιών ….

    Αλλά γι' αυτό & για περισσότερα παιχνίδια της τότε εποχής θα μιλήσουμε μια άλλη φορά....

 

       Σημείωση:

          Εξυπακούεται ότι η όποια διόρθωση, είτε για το συγκεκριμένο παιχνίδι που αναφέρομαι παραπάνω είτε & για τα εικονιζόμενα πρόσωπα, είναι ευπρόσδεκτη.