Στη μνήμη των 57
αθώων θυμάτων...
Το τρένο αυτό...
δεν έφτασε ποτέ στη
Σαλονίκη.
Τρέχει στο άπειρο
μ' όλα τα φώτα του
σβηστά.
Ψάχνει μια άνοιξη να
βρει...
εκείνη που δεν
πρόλαβε
να συναντήσει.
Κάθε φορά που
βρέχει,
είναι που μέσα από
τα σύννεφα
περνά
κι απ' τα ορφανά
βαγόνια του,
πέφτουν χιλιάδες
δάκρυα.
Αυτό το τρένο
αιώνια θα ταξιδεύει
ψάχνοντας
απαντήσεις...
Δικαίωση ζητά...
Τόσες φωνές, τόσες
κραυγές,
μια ένοχη σιωπή
σκεπάζει,
δίχως ντροπή
και μόνο η άνοιξη,
παίρνοντας πάνω της,
όση κανείς
δεν έχει το φιλότιμο
να πάρει,
ευθύνη,
σαν έρχεται από
μακριά,
θα ρίξει όλα τα άνθη
της
στα αιχμηρά
"γιατί" του
κι έπειτα θα σταθεί
έξω απ' την πόρτα
μας,
γυμνή.
Της Μαρίας Γασπαράτου από το fb
Ο Άγιος Θεός μας ας αναπαύει τις ψυχές τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."