Ο Αστυνόμος Α΄ Ανδρέας Γ. Βέλλιος για τους πεσόντες εν υπηρεσία Αστυνομικούς

     Τελέστηκαν το Σάββατο σε όλη τη χώρα οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης των Πεσόντων Αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας, όπως αυτές έχει καθιερωθεί να τελούνται το Α’ Ψυχοσάββατο εκάστου έτους...

Στην Αθήνα, όπου ήταν και το κέντρο της επίσημης εκδήλωσης τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, χοροστατούντος του Προϊσταμένου της Θρησκευτικής Υπηρεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας Αρχιμανδρίτη κ. Αλέξιου ΚΟΥΡΤΕΣΗ, παρουσία εκπροσώπων της Κυβέρνησης, της Πολιτικής και Φυσικής Ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας, Ανωτάτων Αξιωματικών και Προϊσταμένων του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας και Διευθύνσεων Αστυνομίας της ΓΑΔΑ, του πολιτικού κόσμου, της τοπικής αυτοδιοίκησης, συνδικαλιστικών οργανώσεων, συγγενών και φίλων των αδικοχαμένων αστυνομικών. 

Ομιλίες εκφώνησαν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Παναγιώτης Θεοδωρικάκος, ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγος κ. Κωνσταντίνος Σκούμας, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αξιωματικών Αστυνομίας κ. Ανδρέας Βέλλιος και ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων κ. Γρηγόριος Γερακαράκος.

Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων Αστυνομικών που έχει ανεγερθεί στο προαύλιο του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

   Παραθέτουμε παρακάτω την εμπνευσμένη ομιλία που εκφώνησε σ’ αυτή την εκδήλωση Τιμής & Μνήμης στους πεσόντες εν ώρα υπηρεσίας αστυνομικούς, ο συγχωριανός μας & μέλος του Συλλόγου μας Αξιωματικός της ΕΑ & Προέδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αξιωματικών Αστυνομίας (Π.Ο.ΑΞΙ.Α.) Αστυνόμος Α΄ Ανδρέας Γ. Βέλλιος.

 "Hoc opus, hic labor est".

    Αυτό είναι το έργο [που έχουμε να κάνουμε], αυτή είναι η δουλειά [μας]…   Αυτό έγραψε ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος σχετικά με το καθήκον.                                 

 Τι είναι όμως το καθήκον και για ποιο λόγο είμαστε σήμερα εδώ ?

  Η λέξη καθήκον προέρχεται ετυμολογικά από το αρχαίο ρήμα καθήκω και σημαίνει: είμαι κατάλληλος για κάτι. Λανθασμένα η λέξη ταυτίζεται με την υποχρέωση.

   Καθήκον είναι ότι επιβάλλεται από ένα σύστημα αξιών και ρυθμίζει τις πράξεις του ατόμου. Είναι η συνείδηση του τι πρέπει να κάνει ή να αποφύγει κανείς.

   Υποχρέωση (υπό+χρέος) είναι ό,τι απορρέει από τον νόμο ή κάποιο κανονισμό.

  Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το καθήκον είναι μια υποχρέωση ηθικής φύσεως και όχι προϊόν καταναγκασμού. Γενικά το καθήκον είναι στάση ζωής, είναι πρωτίστως ηθική αρετή. Η έννοια του καθήκοντος εμπεριέχει μια σειρά από αξίες όπως η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός, η ευθύνη, η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο.

 Το καθήκον περιέχει μέσα του την έννοια της θυσίας.   

    Δυστυχώς σε μια κοινωνία που αποθεώνει την ατομικότητα, το καθήκον συχνά ερμηνεύεται ως περιορισμός της ατομικής ελευθερίας.  Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά που είναι υποχρεωμένοι βάσει των νομικών διατάξεων και αποφεύγουν να προσφέρουν περισσότερα.

    Είμαστε σε ένα σημείο που όποιος κάνει κάτι περισσότερο, όταν προσφέρει τον εαυτό του θυσία για το κοινωνικό σύνολο, θεωρείται γραφικός.

     Για κάποιους η σημερινή τελετή είναι κάτι γραφικό, κάτι ξεπερασμένο και ίσως αναχρονιστικό. Για εμάς όμως, αποτελεί τον ελάχιστο φόρο τιμής σε όσους υπακούοντας σε πανάρχαιες αξίες θυσίασαν τη ζωή τους κινούμενοι από αυτή την υψηλή έννοια του καθήκοντος.  Αυτούς που θυσιάστηκαν κάνοντας αυτό που ήταν η δουλειά τους.      

    Τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, την προάσπιση της κοινωνικής ειρήνης, τη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης και ευημερίας για το σύνολο των πολιτών της χώρας, την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος.

     Σε όσους δεν ανήκετε στο Σώμα ,σας καλώ βγαίνοντας έξω από τον ιερό ναό να στρέψετε τα βλέμματα σας στα τρία Ηρώα που βρίσκονται σε ένα χώρο θυσίας υπερ. του καθήκοντος , όπως αυτός εδώ, ενώ σε ένα εξ αυτών υπάρχουν ακόμη τα οστά των πεσόντων ανωνύμων χωροφυλάκων καθώς η φράση του Θουκιδίδη “μια κλίνη κενή φέρεται εστρωμένη των αφανών”  νοηματοδοτείται ξανά.                

     Φεύγοντας από εδώ αναλογιστείτε ότι οι γυναίκες και οι άνδρες αστυνομικοί νεκροί εν ώρα καθήκοντος από το 1984 και εντεύθεν έπεσαν εν καιρώ ειρήνης ασκώντας ένα επάγγελμα το οποίο ακόμη δεν έχει αναγνωρισθεί από την πολιτεία ως επικίνδυνο ως οφείλετο.

     Το προχθεσινό περιστατικό στο Ηράκλειο Κρήτης αναδεικνύει περίτρανα πόσο επίκαιρη είναι αυτή συζήτηση και πόσο ανεπίδεκτη αναβολής καθίσταται.

     Σήμερα όμως δεν είναι ημέρα για συνδικαλιστικές διεκδικήσεις αλλά ημέρα μνήμης ,περισυλλογής και ενδοσκόπησης.    

     Προσευχηθείτε μαζί μας για τις ψυχές των 144 απόντων συναδέλφων μας ελπίζοντας να είναι οι τελευταίοι που έφυγαν από κοντά μας και από τις οικογένειες τους πιστοί στο καθήκον και τον όρκο που έδωσαν “μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος”

                            

                          Αιωνία τους η μνήμη.

Πηγή:https://poaxia.gr/

                    

                    Επιμέλεια Ανάρτησης: Αλέκος Ι. Βαλάσκας