Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2021

13 Φεβρουαρίου 1943 Η Εκτέλεση των έξη (6) Σουβαλιωτών από Ιταλούς στη Φαρκαδόνα Τρικάλων…...Το χρέος στη μνήμη …

Μνημείο στη θέση «Βρυκολάκια» Φαρκαδόνας Τρικάλων εις μνήμην των εκτελεσθέντων  υπό των Ιταλών στις 13 Φεβρουαρίου 1943 Ελλήνων πατριωτών μεταξύ των οποίων ήταν και επτά (7) συμπατριώτες μας από την Παρνασσίδα, ( έξη Σουβαλιώτες και ένας επταλοφίτης). .....

Γράφει ο Αλέκος Ι. Βαλάσκας

           Επισμηναγός (ε.α.) 

«Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε όταν τους λησμονούνε»

γράφει σε ένα στοίχο του ο ποιητής μας Κ. Ουράνης …

 και ο Γερμανός ποιητής Γκαίτε μας λέει:

«η αξία των αληθινών ηρώων δεν γράφεται σε μαρμάρινες πλάκες, αλλά στις καρδιές των γενεών». Κατά τον μεγάλο Γερμανό ποιητή:

 «τα πάντα δεν τελειώνουν με το θάνατο». Πέρα από το θάνατο υπάρχει η μνήμη. Η μνήμη που γίνεται ιστορία και σμίγει το παρόν με το αθάνατο φως του Παρθενώνα.

    Αυτό ακριβώς κάνουμε και εμείς λοιπόν με το σημερινό μας Άρθρο.  Αυτό το χρέος μας επιτελούμε, στη μνήμη των ηρώων μας, των δικών μας ηρώων, των νέων της Σουβάλας που εκτελέσθηκαν, από τους Ιταλούς, σαν σήμερα, στις 13 Φεβρουαρίου 1943.

    Αφορμή για τη σύνταξη και δημοσίευση αυτού του άρθρου μου σήμερα ήταν το ότι, λόγω της ημέρας, θυμήθηκα ένα παλαιότερο άρθρο που είχε γράψει,  για τους ίδιους αυτούς εκτελεσθέντες συγχωριανούς μας, ο μακαρίτης ο πατέρας μου και το οποίο είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα “ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ” απ’ όπου και άντλησα τα περισσότερα προσωπικά και οικογενειακά στοιχεία γι’ αυτούς και εμπλουτίζοντάς τα με τις φωτογραφίες τους τα μεταφέρω εδώ ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη τους.

    Μπορεί σε κάποιους, εκ των συμπατριωτών, απόλεμων Ελλήνων των δυο-τριών τελευταίων γενιών μας, να φαίνεται μακρινή αυτή η ημερομηνία της εκτέλεσης των συγχωριανών μας και ως εκ τούτου και άνευ ουσίας μια τέτοια μνημόνευση και αναφορά στη θυσία τους.  Όμως , όχι επειδή μας το λένε οι ποιητές αλλά κυρίως γιατί οι ψυχές μας το λένε “το χρέος στη μνήμη των νεκρών και δη των ηρώων μας δεν μετριέται με το χρόνο μα πρέπει αενάως ν’ αποδίδεται”.

     Έτσι, αποτίνοντας τον ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη αυτών των συγχωριανών μας ηρώων που,  άλλοι δεν πρόλαβαν να χαρούν τη νεότητά τους και να φτιάξουν οικογένεια και άλλοι δεν χάρηκαν την οικογένειά τους και άφησαν γυναίκες χήρες και παιδιά ορφανά, παραθέτουμε τα παρακάτω στοιχεία γι’ αυτούς που δυστυχώς όπως βλέπουμε στη μαρμάρινη πλάκα του μνημείου αριθμητικά και μόνο αναφέρονται και όχι ονομαστικά . 

Όπως γράφει ο μακαρίτης ο πατέρας μου στις Σημειώσεις του οι επτά (7) εκτελεσθέντες από την ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΑ είχαν συλληφθεί από τους Ιταλούς τον Σεπτέμβριο του 1942, τους πήγαν στη Γραβιά και μετά στη Λειβαδιά, από εκεί σε στρατόπεδο των Θηβών, από τη Θήβα μετά στις φυλακές της Λάρισας απ’ όπου στα 13 Φεβρουαρίου 1943 τους μετέφεραν στον τόπο εκτελέσεώς τους στη Φαρκαδόνα Τρικάλων. Όπου και το Μνημείο.

       Ας γνωρίσουμε λοιπόν τους έξη (6) αυτούς συγχωριανούς μας Σουβαλιώτες ήρωες μέσα από τις φωτογραφίες τους και τα βιογραφικά τους στοιχεία .  Επίσης να πούμε ότι ο 7ος που αναφέρεται από την Παρνασσίδα ήταν ο Ιωάννης Μούκας από την Επτάλοφο.

1. Γλυμεντζής Κώστας τ. Δ., ετών 33, σύζυγός του η Παναγιωτίτσα το γένος Γ. Βέλλιου και παιδιά τους ο Δήμος, η Γεωργία και η Κωστίτσα ηλικίας τότε 6 ετ., 4 ετ. & 6 μην. αντίστοιχα . Έμειναν ορφανά. 


2. Λιάμτσιας Ηλίας τ. Λ., ετών 30,σύζυγός του η Βιολέττα το γένος Γ. Βέλλιου και παιδιά τους η Γεωργία ηλικίας 3 ετ. (μετέπειτα συζ. Ηλία Θάνου - Καραθάνου) & Ηλίας ηλικίας 1 έτ. (αβάπτυστο) ο οποίος πήρε και το όνομά του. 

         Οι Κώστας Γυμεντζής & Ηλίας Λιάμτιας ήταν σύγαμπροι (Μπατζανάκιδες).



3. Τζιβάρας Χριστόφορος τ. Αθ., ετών 44, άφησε ορφανές δύο θυγατέρες, την Ευσταθία ηλικίας 16 ετών (μετέπειτα σύζυγος Λουκά Χρηστίδη) και την Ξανθή ηλικίας 14 ετών (μετέπειτα σύζυγος Αθαν. Θάνου (Μαλιακού) .


4. Τζιβάρας Ιωάννης τ. Αθ., ετών 49, αδελφός του Χριστόφορου, άφησε ορφανές δύο θυγατέρες, την Αθανασία ηλικίας 17 ετών  (μετέπειτα σύζυγος Νικ. Σοφιανού) και την Ασήμω ηλικίας 15 ετών (μετέπειτα σύζυγος Ηλ. Μάνθου).



5. Βαλάσκας Γιάννης τ.Ν., ετών 23, αδελφός του Θανάση Βαλάσκα, της Μόρφως μετέπειτα συζ. Δημ. Τσατήρα, της Φροσύνης μετέπειτα συζ. Σπύρου Λιάπη και της Ελεφάντως μετέπειτα συζύγου Σκορδά Αντωνίου .


6. Τζιβάρας Αναστάσιος τ.Π., ετ. 27,  αδέλφια του οι Θανάσης (Ζαχαροπλάστης), Γιάννης (Γκέκας), Μήτσος & Νίκος .

Ευχαριστίες

               Θέλω να ευχαριστήσω τους , Ηλία Λιάμτσια , Γιάννη Σοφιανό &  Κώστα Γλυμεντζή για την παροχή των φωτογραφιών , την  Ελενη Τζιβάρα & τον Λευτέρη Ιωαννίδη για την παροχή κάποιων πληροφοριακών στοιχείων.

 

3 σχόλια:

  1. Θερμά συγχαρητήρια. Αν και έχεις δημοσιεύσει και κατά το παρελθόν ιστορικό αφήγημα για το ίδιο θέμα, αυτή τη φορά το έχεις πλήρως αναλύσει και το έχεις αναγάγει στην τελειότητα. Το έχεις συνδέσει με πρόσωπα γνωστά και οικεία, απογόνους των ηρώων, που όλοι οι έχοντες κάποια ηλικία στη Σουβάλα +τους θυμόμαστε. Θερμά συγχαρητήρια επίσης για την ανεύρεση και διάσωση των φωτογραφιών των ηρώων. Απομένει η ενεργοποίηση των θεσμικών τοπικών αρχόντων ώστε στο ηρώο της Φαρκαδόνας να εξαλειφθεί η αόριστη πρόταση "άλλοι 7 από την Παρνασσίδα" και να αντικατασταθεί με τα ονόματα των 7 παλληκαριών. Και πάλι συγχαρητήρια.

    Δ. ΚΑΤΟΙΚΟΣ
    ΥΠ/ΓΟΣ ΕΛΑΣ εα
    ΙΣΤ. ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
    ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια, ελάχιστος φόρος τιμής.
    Ζούνε πάντα μέσα στις καρδιές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και βέβαια δεν λησμονούμε...
    Συγχαρητήρια Αλέκο για την ανάρτηση.

    Ελένη Δ. Τζιβάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

"Επιτρέπεται η υποβολή σχολίων σχετικών, βέβαια, με το θέμα της κάθε ανάρτησης. Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και καλόπιστης κριτικής για τα θέματα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας είναι ευπρόσδεκτη. Αντίθετα, κάθε σχόλιο υβριστικού, προσβλητικού & κακόβουλου περιεχομένου και μάλιστα ανώνυμο θα διαγράφεται."