ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΜΗΝΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ..

 

Ο ίδιος αδιατάρακτος Νοέμβρης

 με σημαίες παντού χθεσινής βροχής

 παραδομένα στη γύμνια τα δέντρα –

 δυο τρία φύλλα μόνον εστασίαζαν υπάρχοντας.

 Το στρογγυλό λιβάδι σαν περιβραχιόνιο

 στην ελεύθερη εξάπλωση της φύσης

 και πάλι έσκυβα να πιω μέσα από την ίδια ακινησία

 που έπιναν σκυμμένα εκείνα τα μουλάρια.

 Αστραφτερή η διάταξη του ήλιου

 πάνω στο τρίχωμά τους

 δεμένη χαλαρά σε ζουζουνιού κορμό

 για να μη φύγει.

απόσπασμα από το ποίημα «Ατροφικό ένστικτο»,

Κική Δημουλά

 

Στίχοι:   Ηλίας Κατσούλης Μουσική:   Παντελής Θαλασσινός 1. Παντελής Θαλασσινός   Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ’ ένα τρένο Αθήνα Λάρισα ωραία Θεσσαλία Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο με μια πληγή από παλιά μελαγχολία Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι μ’ ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι μ’ ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας με καράβι ταξιδεύει Χανιά Ηράκλειο και κόλπο Μιραμπέλου μεθυστικά στα πανηγύρια μνημονεύει Αγ.Μηνά και Μιχαήλ του Αρχαγγέλου Το Ρεθυμνιώτικο σκοπό παίζει στη λύρα και λέει του έρωτα τα πάθη και τη μοίρα, το Ρεθυμνιώτικο σκοπό παίζει στη λύρα και λέει του έρωτα τα πάθη και τη μοίρα, Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας με το ΚΤΕΛ στην Πάτρα πάει μέρα γιορτής νιώθει το κρύο ν’ αγριεύει αφού ευχήθηκε στην πόλη που αγαπάει τριάντα μέρες στη βαλίτσα του μαζεύει Η μοναξιά του σαν ανήμερο θηρίο και φεύγει μ’ ένα κουρασμένο λεωφορείο, Η μοναξιά του σαν ανήμερο θηρίο και φεύγει μ’ ένα κουρασμένο λεωφορείο, Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας... Νοέμβρης μήνας... Τάσος Λειβαδίτης - Ο άνεμος του Νοεμβρίου «Τώρα όμως βράδιασε. Ας κλείσουμε την πόρτα κι ας κατεβάσουμε τις κουρτίνες γιατί ήρθε ο καιρός των απολογισμών. Τί κάναμε στη ζωή μας; Ποιοι είμαστε; Γιατί εσύ κι όχι εγώ; Καιρό τώρα δε χτύπησε κανείς την πόρτα μας κι ο ταχυδρόμος έχει αιώνες να φανεί. Α, πόσα γράμματα, πόσα ποιήματα που τα πήρε ο άνεμος του Νοεμβρίου. Κι αν έχασα τη ζωή μου την έχασα για πράγματα ασήμαντα: μια λέξη ή ένα κλειδί, ένα ένα χτες ή ένα αύριο όμως οι νύχτες μου έχουν πάντα ένα άρωμα βιολέτας γιατί θυμάμαι. Πόσοι φίλοι που έφυγαν χωρίς ν’ αφήσουν διεύθυνση, πόσα λόγια χωρίς ανταπόκριση κι η μουσική σκέφτομαι είναι η θλίψη εκείνων που δεν πρόφτασαν ν’ αγαπήσουν. Την επιλογή των ποιημάτων και  του τραγουδιού έκανε Ο  Διαχειριστής   του παρόντος Ιστολογίου και μέλος του Δ.Σ Του  Λαογραφικού –Ιστορικού  Συλλόγου Πολυδρόσου   Θάνος Στάθης του Ιωάννη(Κοντογιάννης)