Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ..

                                     ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΙΩΑΝΝΗ  ΚΟΥΣΟΥΛΑ

Αυτό Είναι ! Θα το νοικιάσουμε!

Τον κοίταξε ή γυναίκα του κι απόρησε

-Κύριε ελέησον !Εσύ προχτές δεν το απόκλεισες? Δεν είπες πώς αυτό το διαμέρισμα δεν κάνει σε τέταρτο όροφο?

Κι έχουμε τώρα πάλι άλλη μια βδομάδα που παρανταλιάσαμε ψάχνοντας? Σού μιλάω πού χαζοκοιτάς?

Πήγαινε βρες τον νοικοκύρη και δώσε προκαταβολή, είπε άφαιρεμένα.Θά μείνω εδώ και θα σας περιμένω να υπογράψουμε τα συμβόλαια….

Σαν άκουσε τη γυναίκα του πού κατέβαινε τις σκάλες και σιγουρεύτηκε, ξαναβγήκε στο μπαλκόνι και τέντωσε το χέρι του.

Εκεί δίπλα του ,στον τέταρτο όροφο, ένας πλάτανος άπλωνε το δικό του χέρι με τα μικρά του χνουδωτά φύλλα, πώς δεν τον πρόσεξε την πρώτη φορά.

Ένα μήνα είχανε πού ψάχνανε για σπίτι. Μυστήριος άνθρωπος!Είχε να το λέει γυναίκα του.Νάτανε τουλάχιστον από κανένα παλάτι ?

Στο χωριό ,τώρα από σπίτι και βολές , άλλο τίποτες!Ούτε νεροχύτες δεν είχανε κείνη την εποχή! Άσε πού η τουαλέτα ξέβγαινε στον κήπο για ν΄άερίζεται.Καί καλά το Πάσχα που άνθιζε Δίπλα της η πασχαλιά ,Χριστούγεννα όμως με το χιόνι είχε τόσο ρομαντισμό και τόσο κρύο ,

Που σου πάγωνε έτσι ταμάμ η διάθεση για τον περίπατο ως εκεί.Ναί γι αυτό τα θέλω όλα γιατί τα στερήθηκα .Θέλω το σπίτι νάχει άνετη κουζίνα,μπάνια και τουαλέτες,θέλω να νοιώθω τη ζεστασιά του ,το νοικοκυριό του ,τις κάμαρες των παιδιών ,τη δική μας παστάδα με τη μοναξιά και το χουζούρι μας. Είμαι σπιτόγατος και τα θέλω όλα. Αυτά έλεγε κάθε φορά στη γυναίκα του .Μεγαλώσανε τώρα τα παιδιά και έπρεπε να τα ταιριάξουν

Όλα με τις ανάγκες τους.Νάναι κοντά στα σχολεία τους , ο ίδιος κοντά στην υπηρεσία ,κοντά στο κέντρο και μακριά από τα καυσαέρια.

Πώς να τα ταιριάξεις όλα αυτά στην κόλαση της πολιτείας?Δύσκολος άνθρωπος στ αλήθεια!Ανεβήκανε ψηλά , είδανε δεκάδες σπίτια , κάποια χωρίς ασανσέρ που για να φτάσεις ως τον έβδομο όροφο έφτανες με τη ψυχή στα δόντια.Βρέ άντρα του λέει η γυναίκα του , μπας και ψάχνεις τον έβδομο ουρανό? Πάψε ,δεν ξέρεις βλέπεις αυτός ο έξυπνος πρόλαβε και έπιασε τον έβδομο , να που ξέρουν όλοι τώρα και κυνηγούμε όλοι τον έβδομο.

Και τώρα να που έπιασε τον τέταρτο όροφο! Μυστήρια πράγματα!Μές στον απρίλη είχε αρχίσει κάτι πρώιμες ζέστες και ο πλάτανος είχε μπουμπουκιάσει ,σε  μια βδομάδα.Ο Πλάτανος είχε ξεμείνει απ τήν πίσω μεριά.Μακελεμένος είχε σωθεί σαν στοιχειό μες΄στις πολυκατοικίες.

Τώρα ένα κλωνάρι του έφτανε ως το μπαλκόνι του τέταρτου περνώντας δίπλα γυριστά σε νεύμα η θερμή μυστική επικοινωνία που τον προσκαλούσε και τον γέμιζε όλο αναμνήσεις. Όταν τον επισκέφτηκα το καλοκαίρι τα κατάλαβα όλα. Είχαμε μείνει οι δυό μας ως αργά και σιγοκουβεντιάζαμε.Ήτανε σα να είχε μπολιάσει την άχαρη ζωή της πολυκατοικίας με ένα κομμάτι ζωογόνο πλάτανο απ την πλατεία του αγαπημένου μας χωριού…

Αναδημοσίευση Από την εφημερίδα Παρνασσός   ΙΟΥΝΗΣ 1982