Η ΛΑΜΠΡΗ..

                                                  Λαμπρή

Όλο  το  Μάρτη σκάβαμε τ’ αμπέλια με τα πλατιά κασμάδια . Μόλις τα τελειώναμε αρχίζαμε να ΄τοιμάζουμε τα χωράφια για να σπείρουμε βαμπάκι. Μέσα σ’αυτή την κούραση και τη πλαντασμάρα περιμέναμε τη Λαμπρή. Αρχινάγαμε να γαλακτίσουμε το σπίτι ,να πλένουμε με αλισίβα και θολοστάχτη και να κοπανάμε όλα τα στρωσίδια και τα σκεπάσματα.

  Βρύση στο σπίτι δεν είχαμε και τα πααίναμε στο ποτάμι. Τα  κοπανάγαμε με τον  κόπανο,στραγγίζανε και τα φορτώναμε στα ζά.

 Σφουγγαρίζαμε με αλισίβα το πάτωμα και βράζαμε άχυρα για να κιτρινίσουμε τα σανίδια.Πλέναμε τους σοφράδες ,τα πλαστήρια,γανώναμε τα χαλκώματα,να είναι όλα καθαρά για τη Λαμπρή, ΄τοιμάζαμε το άλεσμα, ξεθεωνόμαστε.Τή  Μεγάλη Πέμπτη βάφαμε τα’αυγά και ζυμώναμε το ψωμί να είναι  Μεγαλοπεφτίσιο.Τρέχαμε και δεν φτάναμε. Την Μεγάλη Παρασκευή, λέγανε οι παλιοί ,το πουλί δεν πάει στη φωλιά και εμείς δεν κάναμε καμιά δουλειά εκτός  απ τα απαραίτητα. Το Μεγάλο Σάββατο θελά σφάξουμε τ’αρνιά,να φκιάσουμε τις γαρδούμπες για την ανάσταση που γινόταν τότε στις 3 τα ξημερώματα.Ψωνίζαμε τα χρειαζούμενα.Τότε δεν υπήρχανε και πολλά λεφτά , λογαριάζαμε καλά τι θα πάρουμε.Την Κυριακή οι άνδρες άναβαν το λάκκο κατά τις 6 το πρωί με κλήματα, κάθε γειτονιά το λάκκο της.Οί γυναίκες φκιάχνανε πίτα και μεζέδες με τα εντόσθια για το λάκκο, Τά φέρνανε στο τραπέζι που στρώναμε κοντά στο λάκκο και αρχίζαμε να τσιμπάμε και να πίνουμε με ευχές και τραγούδια χαρούμενα.

Τώρα ειν’ Μάης κι άνοιξη, τώρα το καλοκαίρι

Τώρα τα λάφια βόσκουνε και δροσολογιούνται

Και μια λαφούλα ταπεινή δεν πάει κοντά με τ’ άλλα ,

Δεν βόσκει δεν δροσίζεται.

Τα αρνιά ήταν παχιά,τρώγαμε πολύ μετά τη Σαρακοστή και καμπόσοι αρωσταίναμε απ’ το πολύ φαί. Το απόγευμα στην Αγάπη οι νιόπαντρες και οι κοπέλες βάζανε τα καλά τους , τα  Λαμπριάτικα.Έβγαινε ο παπάς με το αναστάσιμο ευαγγέλιο και οι ψαλτάδες και ένας – ένας πόβγαινε χαιρέταγε, φιλιόντουσαν και πιανόντουσαν απ’ το χέρι κι ύστερα χορεύαμε.

Απόσπασμα  από το βιβλίο: Mια Σουβαλιώτισσα  θυμάται.

Αφήγηση  Μητρού  Ε Ανάγνου