"Γ"
"Έστησε
ο έρωτας χορό με το ξανθό Απρίλη" ...... κι
εμείς κλεισμένοι σπίτια μας κουνάμε το μαντίλι ,θα
πρόσθετε ένας τοπικός "προχειροποιητής " . Ο δεύτερος
μήνας της Άνοιξης φέτος μας βρίσκει όλους εσώκλειστους
, σε κατάσταση ..."ελεύθερης πολιορκίας" και , προς
προσώρας τουλάχιστον , ηττημένους . Δεν το βάζουμε όμως
κάτω και απαντάμε δυνατά στον ύπουλο και μπαμπέση "πολιορκητή "
μας με
(ελαφρά) παραφρασμένους στίχους δυο ποιητών , του Φώτη Αγγουλέ ..
"μην καρτεράς να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή, μηδέ όσο στην κακοκαιριά
λυγά το κυπαρίσσι" και του Πάμπλο Νερούδα ..."όσα λουλούδια κι
αν κόψεις , δεν θα εμποδίσεις την άνοιξη να έρθει".
Ο
Απρίλης λοιπόν πήρε το όνομά του από το Λατινικό ρήμα aperio
(ανοίγω) επειδή ανοίγει η γη τους κόλπους της γεμάτους ομορφιές. Οι
Ρωμαίοι τον είχαν αφιερώσει στη θεά Αφροδίτη. Την τιμούσαν μάλιστα
όλες οι γυναίκες την 1η του μήνα κάθε χρόνο, με διαφορετικούς όμως τρόπους και
φορώντας στα μαλλιά τους στεφάνια από μυρσίνη (μυρτιά).
Οι Αρχαίοι Έλληνες τον είχαν αφιερώσει στο θεό Απόλλωνα. Στο Αττικό ημερολόγιο , ο Απρίλιος ήταν ο δέκατος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Μουνιχιών, όνομα προς τιμή της Μουνιχίας Αρτέμιδος η οποία είχε βοηθήσει τους Αθηναίους στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Ανοιξιάτη
και Αιγιωργίτη τον είπε ο λαός μας. Τον είπε επίσης , Κερασάρη , Γρίλλη
(γκρινιάρη), Λουλουδάτο , Λουλουδοφόρετο αλλά και τιναχτοκοφινίτη.
Η
ελληνική παράδοση τον ονομάζει και "Λαμπριάτη", γιατί συνήθως
το μήνα αυτό γιορτάζουμε το Πάσχα, τη μεγαλύτερη Χριστιανική γιορτή της
Ορθοδοξίας. Απρίλης και άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα είναι για τον ελληνικό λαό
σχεδόν αξεχώριστα .
Ο "ΑΠΡΙΛΗΣ" ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ
Οι
γεωργοί τον Απρίλη σπέρνουν καλαμπόκι, βαμβάκι, καρπούζια, πεπόνια.
Τον
Απρίλη η Εκκλησία μας γιορτάζει τον Λάζαρο , τον Αναστάσιο,
τον Λάμπρο , το Θωμά και βέβαια τον Γεώργιο τον
δρακοντοκτόνο που με το κοντάρι του σκοτώνει το θεριό. Τ' Αγιωργιού
γιορτάζουν κι οι τσοπάνηδες που αφήνουν σιγά-σιγά τα χειμαδιά και
ανεβαίνουν στα βουνά.
Σήμερα Γιώργη
`μ Πασχαλιά
Γιωργάκη `μ
Γιωργάκη `μ
σήμερα πανηγύρι
Γιωργάκη `μ και
λεβέντη `μ
Σήμερα αλλάζουν
τα παιδιά
Γιωργάκη `μ
Γιωργάκη `μ
και βγαίνουν
στο σεργιάνι
Γιωργάκη `μ και
λεβέντη `μ
Κι εσύ
Γιώργη `μ δε φάνηκες
Γιωργάκη `μ
Γιωργάκη `μ
να βγεις να
σεργιανίσεις
Γιωργάκη `μ και
λεβέντη `μ
Την πρωταπριλιά το 'χουμε σε καλό να λέμε ψέματα εν είδει
αστεϊσμού.
Γελούμε τους φίλους είτε για να προκαλέσουμε το γέλιο , είτε το πρωταπριλιάτικο
ψέμα θα ξεγελάσει λένε τον δαίμονα ή τον εχθρό και θα
δώσει την ευτυχία στο νικητή της ψευδολογίας. Παλεύουν λένε οι παραδόσεις το
καλό με το κακό . Και επικρατεί το καλό με την νίκη του πιο έξυπνου
που δεν γελάστηκε . Είναι ένα έθιμο που ήρθε στην Ελλάδα από τη Γαλλία την
εποχή των Σταυροφοριών.
Και κάτι για τον Απρίλη πού πολλοί λίγοι ξέρουν... στις 17 του
μήνα οι πέρδικες κλωσούν τα αυγά τους . Το λέει και η μια λαική παροιμία
ΛΑΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ
*Αν
βρέξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης πέντε δέκα να ιδείς το κοντοκρίθαρο πώς
στρίβει το μουστάκι, να ιδείς και τις αρχόντισσες πως ψιλοκλισαρίζουν,
να δεις και τη φτωχολογιά πως ψιλοκοσκινίζει.
*Του Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια, και τ' Απριλιού τις δεκαοχτώ, μην κάψεις τα καρούλια (του αργαλειού).
*Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
*Και στου Απρίλη τις δεκαεφτά, πέρδικα κλώσησε τ’ αυγά.
*Του
Απρίλη η βροχή , κάθε σταγόνα και φλουρί.
*Να
μην ζηλέψεις τον Απρίλη γυναίκα και τον Απριλομάη φοράδα.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΙΧΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ? Ο φιλόσοφος Λιαντίνης
είπε στα "Ελληνικά του... "Κατά την περίπτωση πολλοί είναι, θα ειπούν
πολλοί. Ωστόσο εγώ θα απαγγείλω έναν για όλες τις περιπτώσεις. "Έστησ’ ο
Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη" . Αν βάλετε το στίχο αυτό δίπλα σε
οποιονδήποτε άλλο και δεν το βρείτε να υπερέχει, σίγουρα θα τον βρείτε να μην
υπολείπεται. Το πολύ-πολύ θα τον μετρήσετε ίσο στα καράτια. Νερό στο νερό,
χρυσάφι στο χρυσάφι, φως στο φως. Και περιπλέον είναι ο πιο ελληνικός.
Ο
στίχος αυτός του Σολωμού από τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους" είναι
Ελλάδα. Είναι η λάμψη, η εμορφιά, η ανδρεία, η τιμή, ο θάνατος, η παντοσύνη.
Και η αλήθεια ολόκληρη."
Έστησ' ο Έρωτας χορό
(Ποιηση:Δ.Σολωμου, Συνθεση:Γ.Μαρκόπουλου)
Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Έξ' αναβρύζει κι η ζωή σ' γη, σ' ουρανό, σε κύμα.
Αλλά στης λίμνης το νερό, π' ακίνητό 'ναι κι άσπρο,
Ακίνητ' όπου κι αν ιδής, και κάτασπρ' ως τον πάτο,
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ' η πεταλούδα,
Που 'χ' ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.
Αλαφροίσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι 'δες;
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
Ουδ' όσο κάν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
Γύρου σε κάτι ατάραχο π' ασπρίζει μες στη λίμνη,
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Έξ' αναβρύζει κι η ζωή σ' γη, σ' ουρανό, σε κύμα.
Αλλά στης λίμνης το νερό, π' ακίνητό 'ναι κι άσπρο,
Ακίνητ' όπου κι αν ιδής, και κάτασπρ' ως τον πάτο,
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ' η πεταλούδα,
Που 'χ' ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.
Αλαφροίσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι 'δες;
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
Ουδ' όσο κάν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
Γύρου σε κάτι ατάραχο π' ασπρίζει μες στη λίμνη,
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του.
ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΑΠΡΙΛΗ
ΜΗΝΑ
Το
1452 γεννιέται ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, το 1748
γεννιέται ο Αδαμάντιος Κοραής, το 1827 πεθαίνει
ο Γεώργιος Καραισκάκης ,το 1863 γεννιέται ο
ποιητής Κων/νος Καβάφης , ο οποίος θεωρείται ως ένας από τους
σημαντικότερους της σύγχρονης εποχής , το 1864 πεθαίνει ο
Γιάννης Μακρυγιάννης , το 1889 γεννήθηκε ο
Αδόλφος Χίτλερ, δικτάτορας της Ναζιστικής
Γερμανίας , το 1896 κηρύσσεται η έναρξη των
πρώτων Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα , το
1896 πεθαίνει ο Γεώργιος Βιζυηνός ( Έλληνας
πεζογράφος , ποιητής και λόγιος) , το 1935
γεννιέται ο Έλληνας σκηνοθέτης Θόδωρος
Αγγελόπουλος , το 1955 πεθαίνει ο Άλμπερτ
Άινστάιν , το 1961 ο Ρώσος Γιούρι Γκαγκάριν
γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που ταξιδεύει
στο διάστημα , στις 21/4/1967 εκδηλώνεται
στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα , που θα
αποτελέσει την αρχή της επτάχρονης χούντας
των Συνταγματαρχών .
Για περισσότερα γεγονότα για όλους τους μήνες και για όλες τις
ημέρες του χρόνου μπορείτε να ενημερώνεστε σε καθημερινή βάση από
τη δεξιά στήλη της πρώτης σελίδας του ιστότοπου του Λαογραφικού .
ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ
Το
Πάσχα , η Λαμπρή , η Πασχαλιά χιλιοτραγουδήθηκαν στο Δημοτικό μας
τραγούδι , ενώ τον δεύτερο μήνα της Άνοιξης τραγούδησαν , ο Μίκης
Θεοδωράκης και η Μαρία Φαραντούρη , η Λίτσα Διαμάντη, ο Γιάννης
Πουλόπουλος , η Πόπη Αστεριάδη, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης , ο
Γιώργος Νταλάρας , η Γλυκερία, ο Σταύρος Κουγιουμτζής
και η Καίτη Θεοχάρη , η Φωτεινή Βελεσσιώτου, ο
Γιάννης Μαρκόπουλος και η Βίκυ Μοσχολιού , ο Δημήτρης Μητροπάνος
, η Μαρινέλλα , η Πετρή Σαλπέα , η Άλκηστις Πρωτοψάλτη,
ο Ηλίας Κατσούλης και Παντελής Θαλασσινός ( στίχους των
οποίων δανειστήκαμε για τον τίτλο του αφιερώματός μας)...
και βέβαια ο σπουδαίος Ορφέας Περίδης ......
Ψαράδες την πρωταπριλιά μεγάλο ψέμα είπαν
σκαρφάλωσαν στις φασολιές και στα ουράνια βγήκαν
ήπιαν το γάλα των θεών, όλο το γαλαξία
αιώρες στο άλσος το ιερό με τα κορίτσια είδαν
τους πόθους και τα πάθη, το ερωτευμένο ελάφι
Το σάββατο τους ξύπνησαν οι γκάιντες και τα ντέφια
ο Λάζαρος ο αγέλαστος βάγια σκορπάει στα δίχτυα
το μοιρολόι της Παναγιάς, των γυναικών λουλούδια
αυτά αναστήσαν τον Χριστό, χαρές δες και λουλούδια
κι ο Άδης επικράνθη, τ’ άδυτα μύχια βάθη
Φωτιές τα χριστολούλουδα, η πλάση που ανασαίνει
χείλη με χείλη το γλυκό φιλι που ανασταίνει
ο `Αι Γιώργης στην πηγή πολέμησε τον δράκο
και τα νερά λευτέρωσε και πότισε τον κάμπο
ολόκληρη οικουμένη φιλί που ανασταίνει
Ψυχές ξυπνήσαν σώματα κι ήπιαν όλο το πάθος
πόσο κρατάει ο έρωτας όσο ανοιχτό ένα άνθος!
Άχρονο φως αόρατο, κατέβα να μας ντύσεις
κι όλου του κόσμου τις καρδιές να τις παρηγορήσεις
ήπιαν το γάλα των θεών, όλο το γαλαξία
αιώρες στο άλσος το ιερό με τα κορίτσια είδαν
τους πόθους και τα πάθη, το ερωτευμένο ελάφι
Το σάββατο τους ξύπνησαν οι γκάιντες και τα ντέφια
ο Λάζαρος ο αγέλαστος βάγια σκορπάει στα δίχτυα
το μοιρολόι της Παναγιάς, των γυναικών λουλούδια
αυτά αναστήσαν τον Χριστό, χαρές δες και λουλούδια
κι ο Άδης επικράνθη, τ’ άδυτα μύχια βάθη
Φωτιές τα χριστολούλουδα, η πλάση που ανασαίνει
χείλη με χείλη το γλυκό φιλι που ανασταίνει
ο `Αι Γιώργης στην πηγή πολέμησε τον δράκο
και τα νερά λευτέρωσε και πότισε τον κάμπο
ολόκληρη οικουμένη φιλί που ανασταίνει
Ψυχές ξυπνήσαν σώματα κι ήπιαν όλο το πάθος
πόσο κρατάει ο έρωτας όσο ανοιχτό ένα άνθος!
Άχρονο φως αόρατο, κατέβα να μας ντύσεις
κι όλου του κόσμου τις καρδιές να τις παρηγορήσεις
κόκκινες να τις βάψεις κι αόρατο να λάμψεις.
ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ , ΥΓΕΙΑ , ΥΠΟΜΟΝΗ , ΔΥΝΑΜΗ ,
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ
ΟΛΟΥΣ .
"Γ"
Σήμερα Γιώργη μ’ Πασχαλιά, Γιωργάκη μ’, Γιωργάκη μ’
σήμερα πανηγύρι, Γιωργάκη μ’ και λεβέντη μ’.
σήμερα πανηγύρι, Γιωργάκη μ’ και λεβέντη μ’.
Στην εισαγωγή του αφιερώματός μας στο μήνα Απρίλη , χρησιμοποιήσαμε "πειράζοντας" ελαφρά για την περίσταση , την σοφή ρήση ....
ΑπάντησηΔιαγραφή"και όλα τα λουλούδια να κόψεις , δεν θα εμποδίσεις την άνοιξη να έρθει "....
του μεγάλου Χιλιανού νομπελίστα ποιητή Πάμπλο Νερούδα (12/7/1904-23/9/1973) και "Μεγαλύτερου ποιητή του 20ου αιώνα "κατά τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες , που έχει έχει γράψει πάρα πολλά σπουδαία έργα , με αποκορύφωμα το εμβληματικό "Canto General" το οποίο έχει μελοποιηθεί από το συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη (https://www.youtube.com/watch?v=D9WAKa3hZXI) ..........
και ένα στίχο από το παρακάτω ποιήμα του Έλληνα ποιητή Φώτη Αγγουλέ που γεννήθηκε το 1911 και έγραψε στίχους για την παλικαριά, την ανθρωπιά και την εθνική συνείδηση μέσα από την προσφυγιά , την πείνα , τις στερήσεις , τους διωγμούς , την κατοχή ,τις φυλακίσεις και τις εξορίες ....
Κι εφέτος η πρωτοχρονιά στη φυλακή με βρίσκει
κι άδειο κανίσκι είν' η καρδιά
και μαύροι γύρω μου ίσκιοι.
Κι έτσι καθώς σε σκέφτομαι,
χαρά που μού 'χεις λείψει,
μου σιγοτραγουδά η βροχή
του σύννεφου τη θλίψη.
"Μην καρτεράτε να λυγίσουμε
μήτε για μια στιγμή
μήτ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι."
Έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει...
Τους στίχους έχει επενδύσει μουσικά ο συνθέτης Θωμάς Μπακαλάκος
https://www.youtube.com/watch?v=99IOCfeRFZY
"Γ"
Ο στίχος από τον τίτλο του αφιερώματός μας για τον Απρίλη είναι από το "Καλαντάρι" των Ηλία Κατσούλη και Παντελή Θαλασσινού.
Διαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=enqbQJTE0k0
Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Πετά τα ρούχα του στρατιώτη, φορά πουκάμισο λευκό
και στην αγάπη του την πρώτη στέλνει ένα όνειρο γλυκό.
Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.
Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Από τους κήπους κόβει βάγια κι απ’ την αυλή του πασχαλιές
για να στολίσει τα ναυάγια που μείναν δίχως αγκαλιές.
Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.
Ο στιχουργός και φιλόλογος Ηλίας Κατσούλης που "έφυγε" το 2008 είναι ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς των τελευταίων χρόνων στο ελληνικό τραγούδι. Τραγούδια του εμφανίστηκαν στη δισκογραφία από τις αρχές του '80 και έκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς και αναγνωρισμένους συνθέτες τραγουδοποιούς και τραγουδιστές.
Στο βιογραφικό που ο ίδιος, με τον ιδιαίτερο τρόπο του γράφει, διαβάζουμε «Γενέθλιος τόπος: ένα παραλιακό χωριό της Κορινθίας (Λουτρό). Μπορεί και Σμύρνη, Πόλη, Αλεξάνδρεια, Οδησσός - σε προηγούμενες ζωές - αλλιώς δεν εξηγείται η λατρεία που τους έχει. Σπουδές: Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σταδιοδρομία: τυχερός που υπηρέτησε δύο αγάπες: το σχολείο ως καθηγητής από το 1967-2001 και το τραγούδι ως στιχουργός από το 1984. Στο χώρο αυτό βρέθηκε συμπτωματικά και χωρίς να το καταλάβει μετράει περισσότερα από 350 τραγούδια, στη δισκογραφία, αλλά και χωρίς τη γνωριμία του με τον Παντελή Θαλασσινό, κανείς δε θα του ζητούσε τώρα βιογραφικό. Αγάπες: τα βιβλία, η μουσική, το ποδόσφαιρο (ΑΕΚ και όλες οι "προσφυγικές" ομάδες), οι φίλοι (πολλοί και εκλεκτοί) και - δυστυχώς - το τσιγάρο (πλήρης εξάρτηση).
"Γ"
Καλημέρα ,Καλό μήνα , Ψηλά το κεφάλι. "Μέρες καλύτερες θαρθουν το λέει και το τραγούδι".
ΔιαγραφήΔιαβάζοντας το αφιέρωμα του φίλου "Γ" στον ιστότοπο του Λαογραφικού για τον Απρίλη και συνδέοντας το έμπα του ωραιότερου μήνα της άνοιξης με όσα τραγικά ζούμε , εμείς , η πατρίδα μας και η ανθρωπότητα είπα και εγώ να γράψω λίγους πρόχειρους στίχους και να......
Σήμερα μου 'ρθε η έμπνευση
κι η φαεινή ιδέα
και κάθισα κι αράδιασα
τους παρακάτω πρόχειρους
στίχους για την εσώκλειστη
και όμορφη παρέα .
"Έστησε ο έρωτας χορό
με τον ξανθό Απρίλη"
κι εμείς κλεισμένοι σπίτια μας
κουνάμε το μαντίλι.
Ανείπωτη καταστροφή
έπεσε στην πατρίδα
τα σώματα και οι ψυχές
αναζητούν ελπίδα.
Μας εγκατέλειψε ο θεός
σε αυτή την τραγωδία
και γι όσα τώρα γίνονται
με γράμματα ανεξίτηλα
θα γράψει η ιστορία.
Στα σούπερ μάρκετ τρέχουμε
κι εκείνα "προσκυνάμε"
κι ότι ψιλά μας μείνανε
απ' τα πολλά μνημόνια
σε αυτά τα ακουμπάμε.
Οι άνθρωποι όπου βρίσκονται
πάψανε να ασπάζονται
μα και να χαιρετιούνται
κι αμίλητοι όταν προσπερνούν
περίεργα κοιτιούνται.
Τούτο χτικιό που σπείρανε
ή φύτρωσε από μόνο
την κοινωνία διέλυσε
κι έφερε δυσβάστακτο
σ' όλη την ανθρωπότητα
κι απέραντο τον πόνο.
Μα θα την ξεπεράσουμε
κι αυτή τη δυσκολία
κι άνοιξη θά 'ρθει στις καρδιές
χαμόγελα και αγκαλιές
χαρά και ευτυχία
σ όλη την κοινωνία.
Να είμαστε όλοι καλά
και θα τα ξαναπούμε
κι είθε το Μάη με χαρές
γλέντια, κλαρίνα και βιολιά
σε σπίτια , φύση, γειτονιές
να τον υποδεχτούμε.
Ποιητής από το πρόχειρο
Ευχαριστούμε το Φίλο μας Που προσπαθεί να μας αλλάξει τη διάθεση .
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας Απρίλης Διαφορετικός ,μια άνοιξη διαφορετική, ένα Πάσχα Διαφορετικό.
Καλό μήνα σε όλους με πολύ υπομονή…..
https://youtu.be/GWBVO8wCqbA
Άνοιξη μπαίνει μεσημέρι
και ένα ήλιος που σε ξέρει
παίζει στις πλάτες σου
Βγάζεις καρέκλα στο μπαλκόνι
ούτε ο Θεός δε σε γλιτώνει
απ' τις απάτες σου
Πουλάς στον πάγκο τα όνειρά
τα ορφανά ξανθά μωρά σου
να μη σου μείνουνε
Τους λες απόψε θα πεθάνω
Και όλοι κάτι παραπάνω
στο τέλος δίνουνε
Ένα τσιγάρο σε ρουφάει
και ως το τέλος θα σε πάει
Εδώ τρελαίνονται
Ρίξε στη πόλη τη ματιά σου
Και πες μου πόσα είναι δικά σου
απ' όσα φαίνονται
Ήθελες όλα να τ' αλλάξεις
μα πριν προλάβεις να φωνάξεις
κάποιοι σου γνέφανε
Τους πούλησες τον σαματά σου
Και τώρα μέτρα τα λεφτά σου
και τράβα πέθανε
Άνοιξη μπαίνει μεσημέρι
και ένα ήλιος που σε ξέρει
παίζει στις πλάτες σου
Βγάζεις καρέκλα στο μπαλκόνι
ούτε ο Θεός δε σε γλιτώνει
απ' τις απάτες σου
απ' τις απάτες σου
απ' τις απάτες σου
Υπέροχες ποιητικές αναφορές στην άνοιξη και στον Απρίλη έκανε και ο Σουβαλιώτης λογοτέχνης και φίλος Γιώργος Σκουρογιάννης . Δημοσιεύουμε τρείς από αυτές......
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΩΡΑ Η ΑΝΟΙΞΗ
Τώρα η άνοιξη
θα περνάει τις διακοπές της στο σπίτι μου.
Θα τρέχει στον κάμπο, θ' ανεβαίνει στην κερασιά,
θα ξυπνάει τ' αηδόνια στις ακροποταμιές
και θα παίρνει βουτιές
-με τα χελιδόνια
στην πράσσινη θάλασσα.
Τώρα ο πατέρας μου στην αυλή
θ' ατσαλώνει τ' αλέτρι και το κουράγιο του
για τις πυρωμένες μέρες του καλοκαιριού,
κι η μάνα μου
θα γεμίζει τα ποτήρια των περαστικών
με κρασί και μ' αγάπη
και θα ρωτάει να μάθει νέα μου.
Τώρα στο σπίτι μου κι οι πέτρες θ' ανθίσαν.
ΣΕ ΦΕΡΝΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ
Σε φέρνει η άνοιξη
κι ο ψίθυρος των λουλουδιών
ο μεθυσμένος άνεμος που όλο γυρίζει
πάνω από τις στέγες του καλοκαιριού
φωνάζοντας τ' ονομά σου.
Η συλλογή του δειλινούκίτρινη γύρη το έρωτα
και τα πρωινά γέλια των παιδιών
που λυώνουν τις άγρυπνες νύχτες.
ΛΥΡΙΚΟΣ ΑΠΡΙΛΗΣ
Σήμερα
ον αγέρα αφέθηκα
και στ' όνειρο των μελισσών,
στους δρόμους των χελιδονιών
περπάτησα.
Χλόη
στα δάχτυλά μου φύτρωσε
και στην καρδιά μου μεσουράνησε
αθώρητος λυτρωτικός
αναίτιος ήλιος.
Τα αφιερωμένα στην άνοιξη ποιήματα του Γιώργου Σκουρογιάννη επέλεξα να συνοδεύσω με δυο αριστουργηματικές μουσικές .
ΜΕ ΤΗΝ "ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ " ΤΟΥ ΤΖΙΟΒΑΝΙ ΜΑΡΑΝΤΙ....
https://www.youtube.com/watch?v=dK6EYTFq-hE
ΚΑΙ ΜΕ "ΤΗΝ ΩΔΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ " ΤΟΥ ΜΠΕΤΟΒΕΝ...
https://www.youtube.com/watch?time_continue=11&v=rnjWUYE9UvU&feature=emb_logo
Ο Γιώργος Σκουρογιάννης γεννήθηκε στην Πολύδροσο (Σουβάλα). Τελειώνοντας το Λύκειο Αμφίκλειας
σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών(ΑΣΟΕΕ) και υπηρέτησε ως ανώτατο Στέλεχος στόν ΟΔΕΠ (Οργανισμός Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας).
Με την ποίηση ασχολείται απο τα νεανικά του χρόνια. Ποιήματά του , ολα τα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα , έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά *Θερμοπύλες, Νέα Σύνορα, Ενδοχώρα κ.α.
Μέχρι σήμερα έχει εκδόσει τις παρακάτω ποιητικές συλλογές*
Υλικά Κατεδάφισης-1963 , Ανθρώπινα μέτρα -1966, Επι τα αυτά-1972, Και μίτος ουδείς -1975, Εν Πτήσει-1978, Εμπλοκή -1985, Συν επι πλήν -1987, Καταφυγή-1990, Διαφυγή-1992, Κλοιός -1996 .
Εκτός επίσης απο τα τετράστιχα με τίτλο "Κέρματα" και πολλά αδημοσίευτα , εξέδωσε το 2008 μια συγκεντρωτική Συλλογή με τίτλο "Ποιήματα, 1963-2008" που περιλαμβάνει πολλά και αντιπροσωπευτικά από τις μέχρι τότε ποιητικές Συλλογές.
Ποιήματα του Γιώργου Σκουρογιάννη έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα "Παρνασσός".
Επίσης οι ποιητικές του Συλλογές μαζί με έργα άλλων Σουβαλιωτών Λογοτεχνών και συγγραφέων, είχαν εκτεθεί και στις Εκθέσεις Βιβλίου που είχαν πραγματοποιηθεί παλαιότερα(1978-1982) στα πλαίσια των εκδηλώσεων "Εβδομάδα Χωριού" στην Πολύδροσο.
Μια συλλογή από ποιήματα του Γιώργου Σκουρογιάννη μπορείτε να διαβάσετε στο δεξί μέρος της πρώτης σελίδας του μπλόγκ του Λαογραφικού.
"Γ"
Έρωτας και άνοιξη είναι έννοιες αδιαίρετες. Άνοιξη και έρωτας , Έρωτας και άνοιξη… στο μυαλό όλων μας η άνοιξη είναι η εποχή του έρωτα, η εποχή όπου οι αισθήσεις ξυπνούν και το το σώμα και το μυαλό μας είναι έτοιμα να δεχτούν νέα ερεθίσματα.
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε τον Γ για το εξαιρετικά του δημοσιεύματα για τους μήνες κάθε πρωτομηνιά αλλά και για τα κατατοπιστικά και ενημερωτικά σχόλια του στον Απρίλη .
Ευχαριστούμε και τον Λαογραφικό Πολυδρόσου που τα φιλοξενεί.
Εγώ θα επικοινωνήσω μαζί σας ευχόμενη "προσεχώς καλύτερα " όπως λέει και ο αείμνηστος Χατζηχρήστος (κινηματογραφικός Ζήκος) στον "Μπακαλόγατο" (https://www.youtube.com/watch?v=j2lbLfaulRY) και θα αφιερώσω σε όλους σας ένα στίχο του Γιάννη Ρίτσου και ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά για την άνοιξη και τον Απρίλη..
“Απρίλης: Άνοιξη! Δυο σταγόνες θάλασσα τα μάτια σου.
Μια καρδερίνα ανεβοκατεβαίνει σ’ έναν ξύλινο σταυρό.”
(Γιάννης Ρίτσος, Σημειώσεις στα περιθώρια του χρόνου)
Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει
ο Απρίλης κι η Αυγή,
να του στρώσει το προσμένει
νυφικό κρεβάτ’ η Γη.
Χίλια δώρα ετοιμάζει
για το ταίρι π’ αγαπά,
τα ξεθάφτει, σα χαλάζι
πλούτη ατίμητα σκορπά.
Εις τους κήπους άνθη χύνει
και πουλιά στις λαγκαδιές,
Στα πουλιά τραγούδια δίνει,
και στα άνθη ευωδιές.
Τη δροσιά κάνει να λάμπει
σα διαμάντι στα κλαριά,
άνθος φτερωτό την κάμπη
αεράκι το βοριά.
Και τα δέντρα φουντωμένα,
πράσινα, βαθιά, ανοιχτά,
μόλις βγήκαν νιοβαμμένα
απ’ τα χέρια της κι αυτά.
Ειν’ η λίμνη πιο γαλάζια,
πιο καθάρια η ρεματιά,
πιο πολλά εχ’ η κόρη νάζια
κι ο έρωτας ψευτιά.
Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει
ο Απρίλης κι η Αυγή,
να του στρώσει το προσμένει
νυφικό κρεβάτ’ η Γη.
(Κ. Παλαμάς, Άπαντα)
ΜΗΤΙΣ
https://www.youtube.com/watch?v=ptivo0HKQhA
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρες καλύτερες θα `ρθούν, το λέει το ένστικτό μου,
αυτό το κάτι μέσα μου, το εντελώς δικό μου.
Χαράζουνε τα πρόσωπα, τα βλέμματα γλυκαίνουν
γιατί ταλαιπωρήθηκαν και τώρα το μαθαίνουν.
Κι αυτοί που μας πληγώσανε, καθώς το φως τελειώνει,
αισθάνονται την μοναξιά που Έλληνες ενώνει
Και δεν ακούν τα κόμματα και το μεγάφωνό τους,
το χτύπο μόνο της καρδιάς που μας βαφτίζει ανθρώπους.
Γιατί είν' η αγάπη δόσιμο και δάκρυ που ματώνει
και πόρτα μισοσκότεινη κι απ' έξω μας κλειδώνει
Ώσπου η δόλια η φωνή να βρει τη ρίζα εκείνη
που χάσαμε κι εγώ κι εσύ σαν Φραγκολεβαντίνοι
Φιλότεχνοι κι αλλήθωροι προς κάποια Δύση πάντα
που παραμόρφωσε γενιές, παλιά κι απ' το τριάντα,
την ώρα που το μέσα μας κοβόταν σαν διαμάντι
στου Καζαντζίδη το λυγμό και στου Παπαδιαμάντη.
Μέρες καλύτερες θα `ρθούν, το νιώθω στ' αεράκι.
Εκείνο το καρύδι σπάει· άκου και τ' αηδονάκι.
Του πάει το ντέρτι κι ο καημός, η λύπη τού ταιριάζει
μα θέλει και το φάρμακο. Ποιος το `χει; Το μοιράζει;
Κι εμείς που αριστερίσαμε, ποιο τάχα ήταν το λάθος;
Εφιάλτης ήταν το είδωλο, αλήθεια όμως το πάθος.
Και βούλιαξε στο χείμαρρο, στο δίκιο του πνιγμένο,
και ξάφνου βγήκε απ' τα κλαδιά της πίστης φωτισμένο.
Μέρες καλύτερες θα `ρθούν, τίποτα πια δε σβήνει
τη δίψα, τη λαχτάρα μου, την εμορφιά μου εκείνη
που μου `γινε πατρίδα μου, πόλη μου και θεός μου,
ματιά που με κομμάτιασε να ξαναβρώ το φως μου.
Κι αφού τελειώνει η βραδιά, αντίς για καληνύχτα
μαζί ας ταξιδέψουμε στη φλογισμένη νύχτα,
γελώντας και δακρύζοντας για κείνο το ακρογιάλι
να στρώσω να πλαγιάσουμε κεφάλι με κεφάλι.