ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΗΘΟΥΣ...

Μάϊος 1969. Το Δημοτικό Σχολείο Πολυδρόσου διαθέτει μόνο τρεις αίθουσες διδασκαλίας, (αυτές που βλέπουν το πάνω προαύλιο), ενώ φοιτούν και στις έξι τάξεις του ιδρύματος,περί τα 180 παιδιά. Για το λόγο αυτό οι τρείς μικρές τάξεις λειτουργούν 2-8 το απόγευμα και οι τρεις μεγάλες 8 με 2 το πρωί. Στα ολιγάριθμα θρανία, για να χωρέσουμε, καθόμαστε τρεις-τρεις. Κατά το σχόλασμα, πολυάριθμο Σουβαλιώτικο παιδομάνι πορευόταν τον τότε χωματόδρομο προς την Πλατεία και τον απάνω μαχαλά, συνοδευόμενο από τους δασκάλους μας για τα σπίτια μας. Ήταν απόβρεχο. Μπροστά στο σπίτι του Παπα-Πάλλα το βροχόνερο είχε παρασύρει στην άκρη του δρόμου ένα ολοστρόγγυλο καταπράσινο και κατακαίνουργο πεντακοσάρικο και το είχε εναποθέσει πλάι στην συρμάτινη περίφραξη. Ο εικονιζόμενος μαθητής με τα αθώα παιδικά του μάτια, αντιλαμβάνεται την αξία του ευρήματος, ορμάει και σηκώνει από τα λασπόνερα το χαρτονόμισμα και περιχαρής τρέχει προς τους δασκάλους να αναγγείλει την εύρεση. Στο τέλος της παιδικής πομπής, πορεύονταν οι δάσκαλοί μας Αθανάσιος Σβίγκος και Κούλα Τσαρμακλή. Η Ανθή Βελέντζα, μόλις είχε στρίψει για να μπει στο σπίτι της.

-Κύριε, Κύριε! Βρήκα ένα πεντακοσάρικο!!!

Αμέσως ο Δάσκαλος με σήκωσε, με φίλησε και μαζί πήγαμε μέχρι το Ταχυδρομείο απ’όπου ειδοποίησε τον Αστυνόμο κύριο Στέφανο Βαλτινό. Το συμβάν έγινε  αμέσως είδηση σε όλο το χωριό και ο φωτογράφος τότε Νίκος Ματαράς έσπευσε να το αποθανατίσει. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη μπροστά στο σπίτι του Δασκάλου και μετέπειτα δημοσιεύτηκε στο παιδικό περιοδικό «ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

Παρά τις ενέργειες της Αστυνομίας, δεν κατέστη δυνατή η ανεύρεση του κατόχου που απώλεσε το χαρτονόμισμα. Ούτε κανείς από τους συγχωριανούς, ύπουλα σκεπτόμενος, παρουσιάστηκε να το παραλάβει ως δήθεν δικό του. Πράγμα εύκολο στην πράξη, καθ’ότι το νόμισμα δεν έχει ταυτότητα. Απ’ αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε το ήθος των φτωχών ανθρώπων του χωριού μας, αλλά και το τι «σόϊ γράμματα» μας δίδασκαν οι Δάσκαλοί μας. Κυρίως μας δίδασκαν ΗΘΟΣ και μετά γράμματα. Ύστερα  από ένα χρόνο, ως ο Νόμος ορίζει, το χαρτονόμισμα αποδόθηκε στον ευρέτη και εξαργυρώθηκε στην αγορά καινούργιων ρούχων και παπουτσιών, προς αντικατάστασιν των «αποφοριών» της φωτογραφίας.

Υποσημείωση: Το εργατικό μεροκάματο της εποχής ήταν 20 δραχμές.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ  ΚΑΤΟΙΚΟΣ

 ΥΠΟΣΤΡ/ΓΟΣ ΕΛΑΣ ε.α.