1η Μαίου 1944: Υπήρχαν και αυτοί οι Έλληνες.....

                                             

      Ήταν Πρωτομαγιά του 1944 και οι Γερμανοί κατακτητές πήραν διακόσιους Έλληνες από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου στο σκοπευτήριο της Καισαριανής για εκτέλεση...

Ο διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης Καρλ Φίσερ, όταν ο Ναπολέων Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων του είπε να παραμείνει στην θέση του.

Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν άλλο αντί για τον ίδιο και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200, ο Σουκατζίδης αρνήθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στη θέση του και ο ίδιος να σωθεί και έτσι εκτελέστηκε μαζί με τους υπόλοιπους 199 .

Στην διαδρομή προς το εκτελεστικό απόσπασμα ο Ναπολέων Σουκατζίδης πέταξε στους δρόμους της Αθήνας τρία σημειώματα.

Το ένα προς τον πατέρα του που έγραφε: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να ‘σαι περήφανος για το μονάκριβο γιο σου. Ν’ αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα σου και την αδερφούλα μου, κι οι δυο τους μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια πατερούλη».

Το δεύτερο στην αρραβωνιαστικιά του, Χαρά Λιουδάκη: «Η τελευταία μου σκέψη μαζί σου. Θα θελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Να βρεις σύντροφο της ζωής σου άξιο σου και άξιο μου. Κάτι ενθύμια θα σου τα δώσει ο Ζήσης».

Το τρίτο και τελευταίο στην κουνιάδα του Μαρία Λιουδάκη: «Αδελφούλα μου, πάω για εκτέλεση. Σε λάτρευα πολύ, όσο λάτρευα και τη γυναίκα μου. Δεν μπόρεσα να σας κάνω ευτυχισμένες. Λίγη αγάπη στον μπαμπά όσο θα ζει. Γειά σου, γειά σου λατρευτή μου αδελφούλα. Ναπολέων, 1-5-44»

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης είχε γεννηθεί το 1909 στον Πόντο και είχε διασωθεί από τη Γενοκτονία και η αναφορά γίνεται στη μνήμη του και των 199 εκτελεσθέντων την Πρωτομαγιά του 1944, ως διαρκή υπόμνηση ότι κάποτε υπήρχαν και αυτοί οι Έλληνες.....

 

 Περισσότερα στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://malkidis.blogspot.com/2023/05/1-1944-199.html?m=1

  

Πηγή : fb Θεοφάνης Μαλκίδης