Ο Σύλλογος μας στον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Λιλαία & της Εθνικής μας επετείου στην Πολύδροσο (ΦΩΤΟ)

      Με τη μεγαλοπρέπεια & τη λαμπρότητα που αρμόζει γιορτάστηκε & εφέτος στον τόπο μας & στα χωριά μας η 25^η Μαρτίου, μία από τις σημαντικότερες ημέρες για τη Χριστιανοσύνη & τον Ελληνισμό...

    Μια ημέρα διπλής γιορτής όπως έχει ονομασθεί αφού γιορτάζουμε, αφενός το μέγα γεγονός του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου μας & αφετέρου την επέτειο της Κηρύξεως της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821.

    Στις εορταστικές εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα τόσο στην όμορη, του χωριού μας, Κοινότητα Λιλαίας το βράδυ της Παρασκεύης 24 Μαρτίου όσο & στο χωριό μας ,την Πολύδροσο, ανήμερα της 25ης Μαρτίου στην πανηγυρική δοξολογία & την επιμνημόσυνο δέηση στο Ηρώο του χωριού, ο Σύλλογός μας έδωσε ενεργά το “παρών”.

      Στις 24 Μαρτίου το βράδυ στη Λιλαία μετά τον Μέγα πανηγυρικό εσπερινό που τελέσθηκε στον ι. ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου μέλη του χορευτικού τμήματος Γυναικών του Συλλόγου μας συμμετείχαν σε χορευτικό πρόγραμμα όπου μαζί με τα χορευτικά τμήματα του Ε.Α.Σ. Λιλαίας & του Συλλόγου Γυναικών Γραβιάς “Το Χάνι της Γραβιάς” χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς της πατρίδος μας υπό την καθοδήγηση, επίβλεψη αλλά & ενεργό συμμετοχή της εξαίρετης χοροδιδασκάλισσάς τους κ. Ζέφης Μιχαηλίδου.

      Στις 25 Μαρτίου, στην Πολύδροσο, στον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου & της επετείου της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας κατά τη Θεία Λειτουργία, τη δοξολογία & την επιμνημόσυνο δέηση παρέστησαν τα μέλη του Συλλόγου μας: κ. Ηλίας Χρ.Θάνος  ο οποίος εκφώνησε & τον πανηγυρικό της ημέρας ο κ. Δημήτριος  Κατοίκος που κατέθεσε & το στέφανο του Συλλόγου & η κ. Τούλα Ρίζου.

     

     Ακολουθούν,  πλούσιο Φωτογραφικό ρεπορτάζ από τις παραπάνω εορταστικές εκδηλώσεις ως & ο πανηγυρικός της ημέρας του κ. Ηλία Θάνου.

Λιλαία 24 Μαρτίου 

Πολύδροσος 25 Μαρτίου: 

Επιμνημόσυνη Δέηση - Κατάθεση Στεφάνων- Πανηγυρικός της Ημέρας

Ο Πανηγυρικός της Ημέρας από το μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας κ. Ηλία Χρ. Θάνο

 Κυρίες και κύριοι, αγαπητά παιδιά,

    Σήμερα γιορτάζει η Ελλάδα διπλά. Από την μια μεριά εορτάζουμε την θρησκευτική εορτή του ευαγγελισμού της Θεοτόκου και από την άλλη την κήρυξη της ελληνικής επαναστάσεως του 1821. Η Επανάσταση του 1821 είναι ίσως το σημαντικότερο γεγονός της νεότερης και σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Τι γιορτάζουμε σήμερα όμως και συγκεκριμένα πόσο σημαντικό είναι το γεγονός του ’21 για την περιοχή μας;

    Αρχικά, η επανάσταση δεν ξεκίνησε από εδώ. Σύμφωνα με το σχέδιο του Αλέξανδρου Υψηλάντη, αρχηγού της Φιλικής Εταιρίας η οποία είχε ιδρυθεί το 1814 στην Οδησσό της σημερινής Ουκρανίας, η επανάσταση ξεκίνησε από τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες με σκοπό να παρασύρει τον οθωμανικό στρατό στην περιοχή αυτή και έτσι η Πελοπόννησος που ήταν ο βασικός στόχος να μείνει αφύλαχτη. Το σχέδιο είχε έναν ιδιαίτερο ρομαντισμό. Ο Υψηλάντης αν και γνώριμος της τσαρικής ιδεολογίας της ρωσικής αυτοκρατορίας, πίστευε με πολλή ισχυρή πεποίθηση ότι οι ομόδοξοι Ρώσοι θα βοηθήσουν την Ελληνική υπόθεση για ξεσηκωμό. Φυσικά έσφαλε και αυτό τον οδήγησε στην φυλάκιση και στον αργό θάνατο από τις κακουχίες της φυλακής.

    Ταυτόχρονα όμως το ισχυρό δίκτυο της φιλικής εταιρείας είχε απλωθεί σχεδόν σε όλη την βαλκανική χερσόνησο από πολλά χρόνια πριν. Έτσι, οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να πάρουν τα όπλα και οι περιοχές της Στερεάς και της Πελοποννήσου, ιδιαίτερα, ήταν καζάνι που έβραζε.

   Πρώτα απ’ όλα στα τέλη του 1820 είχε φτάσει στην περιοχή της Πελοποννήσου ο φλογερός Παπαφλέσσας και όργωνε τις περιοχές κηρύσσοντας παντού ότι η ώρα της λευτεριάς είχε φτάσει. Στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, την Ρούμελη, ένας άλλος ιεράρχης ο δικός μας Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας από την ενθρόνισή του όπου συνέπεσε και με την μύηση του στην Φιλική Εταιρεία το έτος 1818 αρχίζει να ενεργεί περί της αποτινάξεως του Οθωμανικού ζυγού. Μαζεύει όπλα και πολεμοφόδια από την Ευρώπη ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σε συνεννοήσεις με τον οπλαρχηγό τις περιοχής Πανουργιά και ετοιμάζουν την υπόθεση της λευτεριάς στην Ρούμελη. Αρχές του έτους 1821 γίνεται μια σύσκεψη στην νήσο Λευκάδα όπου συναντήθηκαν όλες οι πολεμικές κεφαλές της Ρούμελης. Η Υπέρτατη Αρχή της Φιλικής Εταιρείας είχε δώσει την εντολή να ξεκινήσει η επανάσταση πρώτα στην Πελοπόννησο και ύστερα στην Ρούμελη. Στην Λευκάδα οι Ρουμελιώτες οπλαρχηγοί ύστερα από συνεννοήσεις με τους Πελοποννήσιους αποφάσισαν να αποτελέσουν αυτοί την ασπίδα φύλαξης της επανάστασης μπλοκάροντας τις οδούς προς τις Πελοπόννησο.

      Όσον αφορά τον Επίσκοπο Ησαΐα δεν έμενε ποτέ στην έδρα του. Όργωνε την Φωκική γη προσπαθώντας να ξεσηκώσει το ρουμελιώτικο πνεύμα. Ο άμβωνας της εκκλησιάς έγινε πύρινο αναλόγιο, όλα για την υπόθεση της λευτεριάς της μάνας Ελλάδας. Δεν του έμενε φράγκο στην τσέπη, που λέμε και σήμερα. Όλα για τον αγώνα! Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τον Επίσκοπο Ησαΐα.

     Αξίζει να σημειώσουμε ότι, στις αρχές του Μαρτίου του 1821 ο στρατιωτικός διοικητής της Πελοποννήσου Χουρσίτ πασάς είχε πάει να αντιμετωπίσει τον αποστάτη Αλή πασά των Ιωαννίνων. Σκεφτείτε πως τα έφερε έτσι η μοίρα, ο θεός, το σύμπαν σε ότι πιστεύει ο καθένας και ο άνθρωπος που θα ήταν το βασικότερο εμπόδιο στην κυριαρχία της επανάστασης, έλειπε από την Πελοπόννησο. Έτσι, οι Έλληνες δεν περίμεναν άλλο. Ως ημερομηνία έναρξης της επανάστασης είχε οριστεί η 25^η Μαρτίου για τον διπλό συμβολισμό της. Οι καταπιεσμένοι Έλληνες όμως δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο. Πριν από αυτή την ημερομηνία είχαν ξεσπάσει μικροεπεισόδιά σε όλη σχεδόν την Πελοπόννησο. Η Πάτρα επαναστάτησε στις 22 Μαρτίου 1821. Ο Κολοκοτρώνης διέσχιζε την Πελοπόννησο από άκρη σ’ άκρη. Μπορεί την ημέρα της 25^ης Μαρτίου να μην έγιναν έτσι τα πράγματα όπως λέει ο θρύλος του παλαιών Πατρών Γερμανού αλλά δεν είναι ότι δεν συνέβη και τίποτα όπως μερικοί ανιστόρητοι τονίζουν και ξανά τονίζουν στα διάφορα άρθρα τους που βρίσκονται σε βιβλία και στο διαδίκτυο. Η 25^η Μαρτίου είναι η ημέρα που το χριστιανικό έθνος των Ελλήνων γιορτάζει τον ευαγγελισμό της Μητέρας του Χριστού και μητέρας όλων των εθνών. Έχει συμβολικό χαρακτήρα. Ο θρύλος είναι που κρατά ζωντανό τον ελληνικό λαό. Χωρίς αυτόν θα γίνουμε ίδιοι με τις άχρωμες και άοσμες χώρες της κεντροβόρειας Ευρώπης.

      Ας έρθουμε στα τοπικά μας όμως. Ο Επίσκοπος Ησαΐας ευλογάει τον Πανουργιά και τα παλληκάρια του την 24^η Μαρτίου στην Μονή του Προφήτη Ηλία Παρνασσίδας. Τις επόμενες μέρες φεύγει από εκεί και πάει στην Μονή του Οσίου Λουκά σημερινής Βοιωτίας και ευλογάει τον Θανάση Διάκο και τον στρατό του. Ο Θανάσης Διάκος είχε συγκεντρώσει αρκετά παλληκάρια με ένα έξυπνο κόλπο ξεγελώντας τον διοικητή της περιοχής. Τις επόμενες μέρες ο Πανουργιάς επιτίθεται στα Σάλωνα και την 10^η Απριλίου 1821 το κάστρο της πόλης είναι το πρώτο που πέφτει στα χέρια των Ελλήνων. Αμέσως, ο Πανουργιάς, με τον Επίσκοπο Ησαΐα πάντα στο πλευρό του, φεύγει και πάει να συναντήσει τον Θανάση Διάκο και τον Δυοβουνιώτη οι οποίοι στο μεταξύ είχαν επαναστατήσει την Λειβαδιά και την Μενδενίτσα, αντίστοιχα. Ακολουθούν στην περιοχή μας μικρές αψιμαχίες και μετά έρχεται η ιστορική στιγμή της μάχης της Αλαμάνας. Σ’ αυτή θα συλληφθεί και θα θανατωθεί ο Διάκος ενώ, στην θέση Χαλκωμάτα θα αφήσει το κορμί του ο Δεσπότης των Σαλώνων Ησαΐας.

     Στο μεταξύ, η κινητικότητα στην Πόλη και στα νησιά είναι έντονη αφού στην μεν Πόλη εκτελούνται οι θρησκευτικοί ηγέτες των χριστιανών τα δε νησιά επαναστατούν. Στην περιοχή μας τότε εμφανίζεται το λιοντάρι της Ρούμελης Οδυσσέας Ανδρούτσος. Ο φόβος και ο τρόμος των Οθωμανών. Λαμβάνει χώρα την 8^η Μαΐου 1821 η μάχη στο χάνι της Γραβιάς όπου περί τους 120 αγωνιστές νικούν τον πολυάριθμο στρατό του Ομέρ Βρυώνη. Μετά απ’ αυτά τα γεγονότα η επαναστατική ιστορία στην Ρούμελη παγώνει και μετατοπίζεται το ενδιαφέρον στον Μοριά. Όμως αυτό θα έρθει να το αλλάξει η μεγαλειώδης νίκη των Ελλήνων στα Βασιλικά του Νομού Φθιώτιδος όπου με το πανέξυπνο σχέδιο του γηραιού Δυοβουνιώτη λίγοι Έλληνες νίκησαν το τεράστιο ασκέρι του Μπεϋράν πασά.

     Τα χρόνια θα παρέλθουν με νίκες αλλά και ήττες που θα άξιζε να αναφέρουμε ωστόσο δεν μας το επιτρέπει ο χρόνος. Το σημαντικότερο όμως των ετών μετά τις προηγούμενες μάχες είναι οι εμφύλιοι σπαραγμοί που ταλάνισαν την ελληνική κοινωνία. Έλληνες στράφηκαν εναντίον Ελλήνων για την εξουσία. Οι στρατιωτικοί αντιμέτωποι με τους πολιτικούς χορεύοντας στις πολύ καλά οργανωμένες ίντριγκες συγκεκριμένων πολιτικάντηδων. Ο Κολοκοτρώνης περιφρονείται και αυτό είναι το λιγότερο που θα του συμβεί. Ο Ανδρούτσος μπλέκει με τις άθλιες σκευωρίες των ανθρώπων της περίφημης Νομικής Διάταξης Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος. Ενός συντάγματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα των ανθρώπων που από το πουθενά ήρθαν να σώσουν την Ελλάδα. Λες και η Ελλάδα περίμενε αυτούς τους ψευτολογίους και δήθεν σπουδαγμένους εις τας αυλάς της Ευρώπης. Αμ έχουμε ξεχάσει και οι σημερινοί Έλληνες ότι αυτοί ήταν οι πρώτοι που απαρνήθηκαν Χριστό και πατρίδα με σκοπό να ανέβουν στα υψηλότερα των αξιωμάτων από τα οποία είχαν την αυθάδεια να το παίξουν και σωτήρες του γένους.

     Τέλος, μέσα σε αυτό το κλίμα της εμφύλιας αλληλοεξόντωσης που διοργάνωσαν οι διάφοροι Φαναριωκλέφτες η ελληνική επανάσταση φαίνεται σιγά-σιγά να σβήνει. Τότε είναι που το 1824 συμβαίνουν τρία εκ των μεγαλύτερων γεγονότων της σύγχρονης τοπικής μας αλλά και εθνικής ιστορίας. Το ένα είναι η μάχη της Άμπλιανης που αν το ψάξετε θα δείτε ότι ήταν η πρώτη νίκη των Ελλήνων στην οποία οι οπλαρχηγοί που έλαβαν μέρος ήταν στην ηλικία μου. 21 στα 23. Μάλιστα, αυτά τα αθάνατα ελληνικά νέα μυαλά νίκησαν τον στρατό του περιβόητου Δερβίς πασά μην επιτρέποντάς του να ανακαταλάβει τα Σάλωνα. Αμέσως μετά έρχεται η μάχη της Πανάσσαρης. Έτσι, σε μια μικρή απόσταση από το χωριό μας οι Έλληνες ξεκίνησαν μια μάχη για να διώξουν μια και καλή τους Τούρκους από την περιοχή μας. Το τελευταίο στρατιωτικό γεγονός της περιοχής μας που αξίζει να είμαστε περήφανοι γι’ αυτό και να κλαίμε όταν το σκεφτόμαστε είναι η μάχη της Σουβάλας. Ναι, εδώ στην μικρή και για πολλούς άγνωστη και άσημη Σουβάλα, που όμως έχει γεννήσει σπουδαίους ανθρώπους, ο Δυοβουνιώτης και τα παλληκάρια του έδωσαν την κρισιμότερη μάχη της τοπικής ιστορίας. Με την νίκη τους αυτή ο Δυοβουνιώτης και οι Φωκείς έγραψαν με χρυσά γράμματα την Σουβάλα στην παγκόσμια ιστορία και έδιωξαν μια και καλή τους Τούρκους από την περιοχή τους.

Η ιστορία του ’21 δεν τελειώνει φυσικά εδώ. Αμέσως, μετά θα εμφανιστεί η ιδιοφυΐα της ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και από εκεί θα οδηγηθούμε στην Απελευθέρωση που σαν μια όμορφη γυναίκα θα την υποδεχτούμε πλουσιοπάροχα αλλά θα την σκοτώσουμε λίγο-λίγο όλο και περισσότερο κάθε μέρα και κάθε στιγμή που θα περάσει μέχρι τις μέρες μας.

Η προτροπή μου στα σημερινά νέα μας παιδιά που βρίσκονται σήμερα εδώ είναι να μάθουν την ιστορία μας και να μην εφησυχάσουν ποτέ στην αναζήτηση της Αλήθειας. Το έθνος χρειάζεται αυτά τα νέα μυαλά που σαν τους οπλαρχηγούς της Άμπλιανης θα καταφέρουν να καταστήσουν ξανά την Ελλάδα κορυφή όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και του κόσμου!

 

ΖΗΤΩ ΤΟ 21!!

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!!

Ευχαριστίες 

       Ευχαριστούμε την Πρόεδρο του Ε.Α.Σ. Λιλαίας κ. Τάνια Κοπανάκη & τα μέλη του Συλλόγου μας κ. Χρήστο Ηλ. Θάνο & Γεωργία Π. Ρίζου για την αποστολή των Φωτογραφιών

              Επιμέλεια Ανάρτησης: Αλέκος Ι. Βαλάσκας