Ζήτω η φτώχεια!

Του Αλέξη Καλέση

Ναι, δεν ντρέπομαι να το πω και να το μολογήσω...

Είμαι κι εγώ ένας από τους 100.000 Έλληνες που μόλις άνοιξε η πλατφόρμα επιδότησης ηλεκτρικού ρεύματος έπιασαν το laptop και κατέθεσαν αίτηση. Κλικ κλικ κλικ «Είσοδος στην Υπηρεσία». Κλικ κλικ «Είσοδος στην εφαρμογή», η αίτησή σας είναι υπό επεξεργασία.
Ναι ρε φίλε ! Ναι, εγώ που με βλέπεις… Εγώ που δεν καταδεχόμουνα καν να ασχοληθώ με το κράτος, με τις παροχές τους και τα χαΐρια τους, θα καταλήξω σε λίγο να κάνω αίτηση μέχρι και για… κοινωνικό τουρισμό σε ενοικιαζόμενα δωμάτια Γ’ κατηγορίας στην Αιδηψό κι ας μην έχω (ακόμη) τα αρθριτικά μου…
Τη στήνω που λες στην τηλεόραση, κι έτσι και δω να βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών αξιότιμος κ. Σταϊκούρας, το πιάνω το υπονοούμενο. Κάτι θα δώσει πάλι ο άρχοντας (ο Μητσοτάκης είναι ο άρχοντας). Μετά βγαίνει κι ένας μυτόγκας που είναι ο αρχιταμίας της Κυβέρνησης, εξειδικεύει το μέτρο, και… τσουπ, έτοιμη η πλατφόρμα του Αγίου Πιερρακάκη. Οπότε η κατάστασις εν Ελλάδι θυμίζει κάτι από παλιά βαφτίσια. Μαζευόμαστε –θυμάσαι;- ένα τσούρμο μαχαλόμαγκες στο προαύλιο της εκκλησίας και μόλις ακουγόταν το όνομα ο πατέρας πετούσε κέρματα στον αέρα… «Αλαμούραααα». Σπρωξιές, γρατσουνιές, τρικλοποδιές για τα χυμένα και διασκορπισμένα τάλαρα, αλλά στο τέλος όλο και κάτι έβαζες στην τσέπη. Τι είναι λοιπόν η σύγχρονος ελληνική ιστορία; Μια διαδρομή. Από την «αλαμούρα» στις «πλατφόρμες», ιδού ο νεοελληνικός κοινωνικός μετασχηματισμός.
Κι όμως, υπήρξαμε και άρχοντες κάποτε. Μισθός καλός κάθε 1η και 15 του μηνός οι μισθωτοί και οι δημόσιοι. Μαύρο χρήμα οι υπόλοιποι, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, γκαραζιέρηδες, μαστόρια πάσης φύσεως. Απόδειξη; Τι είναι αυτό; Πλάκα κάνεις ρε φιλαράκι; Κι από κοντά, οι σπουδαγμένοι, ήγουν , μηχανικοί, δικηγοραίοι, από κοντά και τα αλάνια του πρωτογενούς τομέα που τους τα ’παιρναν με τρακτέρ και μπλόκα. Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι είχαμε φράγκα, άλλος λίγα, άλλος πολλά, άλλος άσπρα - ξέξασπρα, άλλος μαύρα - κατάμαυρα, πορευόμασταν. Με διακόσια χιλιάρικα μιστό (600 παλιο-ευρώ σα να λέμε) την πέρναγες κοτσάνι. Βασικά, ήξερες πως έχεις μοναχά ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΔΕΥΑΛ. Η βενζίνη στη φτήνια, νορμάλ οι τιμές στο σούπερ μάρκετ, «πατίκωνες» και πέντε φράγκα στην καβάντζα… Και το καλοκαίρι, στις καλές ψαροταβέρνες, ρε Θανάση, ρίξε κείνα τα φαγκριά στη σχάρα, και καμιά τσιπούρα πελαγίσια. Πιάσε κι ένα «Κτήμα» απ’ τα καλά, τι είμαστε δηλαδή τίποτε παλιοτελευταίοι;
«Μα περάσαν τα χρόνια κι ήρθαν άλλοι καιροί, τώρα εγώ θα γελάω και θα κλάψεις εσύ». Και μιλάμε για πολύ κλάμα. Τις προάλλες έκατσα κι υπολόγισα πως τα 1.500 ευρώ που μπαίνουν κάθε μήνα στο σπίτι είναι … κοντά μισό εκατομμύριο drachmas… Ουάουουου… Για Ελλάδα, σούπερ τέλεια!. Μισθοί … Ελβετίας! Επιτέλους Ευρώπη !
(Πώς γίνεται ρε παιδιά κι έμεινα με ένα πενηντάρι στην τσέπη κι έχει ο μήνας καμιά 7-8 μέρες ακόμη για να βγει; Πώς γίνεται κι άφησα εγώ, νοικοκύρης άνθρωπος με 1.500 ευρώ τον μήνα, απλήρωτη τη ΔΕΗ; Άσε που ξέχασα να οδηγώ με την ακινησία που έχω επιβάλει στο διψασμένο για (βενζίνη) 1400άρι μου…. Α ρε Πούτιν… Και σε πήγαινα ρε μούτρο …
Στο μεταξύ όλοι μου την πέφτουν. Δεν προλαβαίνω να σηκώνω άγνωστα εις εμέ τηλέφωνα. Γεια σας από την τηλεφωνική εταιρεία «Τελεφονίξ» είμαστε, βγήκε μια προσφορά για σας… Βγήκε ε, Άσε κοπελιά, πες της να μπει αμέσως μέσα. Δεν βγαίνω μάνα μου δεν βγαίνω. Μα, καλά, δεν θέλετε να ακούσετε την προσφορά μας για φτηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα; Όχιιιιι … Όχι ηρωικό και παντελονάτο σαν του Μεταξά. Ο ηλεκτροφασισμός και οι ρήτρες του δεν θα περάσουν! «No pasaran» γκέγκε;
Ζούμε τρελές εποχές αδερφοί μου. Έχουμε πλήρως αποσυντονιστεί. Από τη μια οι πλατφόρμες ξερνάνε … ελεημοσύνη που τη βαφτίζουν «επιδόματα» κι απ’ την άλλη, σαν κύμα παλιρροϊκό, σαν ένα τσουνάμι, πέφτουν κατακέφαλα λογαριασμοί και χρωστούμενα πάσης φύσεως. Φως, νερό, τηλέφωνο σπιτιού αλλά και εξοχικού (διότι τον καιρό των παχιών αγελάδων την κάναμε την μ@λ@κι@ και μετά παιδευόμασταν να μπούμε στην πλατφόρμα νομιμοποίησης αυθαιρέτων). Βάλε κινητό δικό σου αλλά και της κόρης, βάλε Νetflix ίσως και Nova που τα βάλαμε και δεν τα βλέπουμε ποτέ, βάλε ΕΝΦΙΑ, φόρους εισοδήματος και πρόστιμα μη εγκαίρου καταβολής, σε έχουν βάλει όλοι στη μέση φουκαρά μου και θέλουν «να στ’ αρπάξουν». Και δεν λέω, μας … εκπαίδευσε καλά στο σφίξιμο ο Σόιμπλε. Προπονηταράς μεγάλος και τρανός, αλλά πόσο ακόμη; Μας έχει βγει η γλώσσα αδερφοί μου, λαχανιάσαμε.
Μολαταύτα το ηρωικόν έθνος των Ελλήνων ανθίσταται ηρωικώς. Βασικά κάνει πως δεν καταλαβαίνει και απλώς πληκτρολογεί. Βάζει το IBAN στην πλατφόρμα και ό,τι … βρέξει ας κατεβάσει. Ό,τι πάρουμε καλό είναι. Παίρνεις το σαραντάρι για τη βενζίνη κι εξασφαλίζεις έναν καφέ συν τη μεσημεριανή λαϊκή ψαροταβέρνα. Τσιπούρες και φαγκριά δεν έχει βέβαια, αλλά μία γαύρο, μια σαρδέλα, μια χωριάτικη και κάνα δυο μπιρόνια τα «σκοτώνεις». Όλα κι όλα! Η Ελλάδα των επιδοματούχων έχει πάνω απ’ όλα εξωστρέφεια. Γεμίζει τα καφέ των πλατειών και των παραλιών και δεν χάνει την αισιοδοξία της. Ταπί αλλά πάντα ψύχραιμοι κατά το εθνικό κλισέ. Πίσω ξανά στα χρόνια της «λατέρνας, φτώχειας και φιλότιμου».
Στο μεταξύ σφίξαν οι ζέστες, κι άρχισε κι η Κλαίρη το «νιανιά» και το ψηστήρι. Και τι ωραία η Μύκονος, και τι ωραία η Πάρος, κι εγώ κάνω τον κουφό. Σούρδος κανονικός. Μια, δυο, τρεις, έπεσε η αποφράς ερώτηξις. «Εμείς γλυκέ μου τι θα κάνουμε; Τι έχεις κατά νου;». Απάντησα τότε με δεινή αποφασιστικότητα. Ντρέτα σκέτα και παλικαρίσια :
« Στην Αιδηψό μωρή ! Μόλις μπήκα και δήλωσα στην πλατφόρμα Κοινωνικού Τουρισμού. Στην Αιδηψό! Δεν κατάλαβα, ήξερες κι απ’ τη μάνα σου καλύτερα ;

    Πηγη: www.eleftheria.gr

               Επιμέλεια-Ανάρτηση :  Αλέξανδρος Ι. Βαλάσκας