ΠΗΓΕΣ ΒΟΙΩΤΙΚΟΥ ΚΗΦΙΣΟΥ

Πηγές Βοιωτικού Κηφισού

            Ο Βοιωτικός Κηφισός (παλαιότερα και Μαυρονέρι) είναι ποταμός της Στερεάς Ελλάδας με συνολικό μήκος 60 χλμ. Διαρρέει τμήμα των νομών Φωκίδας, Βοιωτίας και Φθιώτιδας και αρδεύει μεγάλες πεδινές εκτάσεις αυτών των νομών. Η συνολική έκταση της λεκάνης απορροής του Κηφισού είναι 1875,9 τ.χλμ. Ο Βοιωτικός Κηφισός είναι ενταγμένος δίκτυο Natura 2000, μαζί με τις λίμνες Υλίκη και Παραλίμνη. Οι κύριες πηγές του Κηφισού βρίσκονται στους βόρειους πρόποδες του Παρνασσού ανάμεσα στα χωριά Πολύδροσος και Λιλαία. Στη συνέχεια ο ποταμός διαρρέει μία εύφορη κοιλάδα ανάμεσα στα όρη Καλλίδρομο και Παρνασσό. Στην περιοχή της Κωπαΐδας διακλαδίζεται σε κανάλια για την άρδευση του κάμπου. Το κύριο τμήμα του διαρρέει τη δυτική πλευρά της Κωπαΐδας και καταλήγει στην λίμνη Υλίκη. Σημαντικότεροι παραπόταμοι του Κηφισού είναι οι ποταμοί Κανιανίτης και Αποστολιάς που πηγάζουν μεταξύ Γκιώνας και Οίτης, ο πρώτος κοντά στο χωριό Καστέλλια και ο δεύτερος κοντά στο χωριό Αποστολιάς. Οι δύο ποταμοί διαρρέουν τον κάμπο της Γραβιάς και συμβάλλουν στον Κηφισό λίγο ανατολικότερα του χωριού Πολύδροσος.

Με μόλις 20 λεπτά περπάτημα από την Πολύδροσο ή πέντε λεπτά οδικώς, μπορεί να φτάσει κανείς στις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού ή αλλιώς πηγές της Αγίας Ελεούσας. Πρόκειται για μια τοποθεσία με φυσική ομορφιά, πνιγμένη στα πλατάνια, με αναβλύζοντα νερά από τις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού και με θέα στην Πολύδροσο. Εδώ, βρίσκονται και τα ερείπια του Βυζαντινού ναού της Παλιοπαναγιάς ή Μαυρομαντήλας που χτίστηκε τον 6^ο-7^ο αι. μ.Χ. Γύρω από τις πηγές, απλώνεται μια πανέμορφη τοποθεσία με αρχαία και βυζαντινά κτίσματα, νερά, πλατάνια. Η θέα του χωριού Πολύδροσος είναι μοναδική, ενώ πολύ κοντά βρίσκονται τα ερείπια του βυζαντινού ναού της Αγίας Ελεούσας. Εκεί θα δει κανείς πέτρες και κολόνες από τα ερείπια του παλαιοχριστιανικού ναού του Αγ. Χριστόφορου. Ανάμεσα στις δύο εκκλησίες «κρύβεται» το σπήλαιο Πολυδρόσου, που ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα (1988), αλλά (δυστυχώς) δεν είναι επισκέψιμο. Από την περιοχή, περνά το Εθνικό Μονοπάτι 22. Οι πηγές της Αγίας Ελεούσας, αποτελούν πόλο έλξης τόσο για τους εκδρομείς όσο και για τους κατοίκους της Πολυδρόσου, ειδικά την περίοδο της Άνοιξης και του Φθινοπώρου.

Ο συγγραφέας και λογοτέχνης Γιάννης Αθ. Μαρρές δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα την ομορφιά του τόπου αυτού έχοντας όμως και ένα ψήγμα νοσταλγίας με το παρελθόν : «Μην ψάχνεις μέσα στους στίχους μου δεν θα βρεις ούτε συλλαβή από τις παλιές χαρούμενες φωνές! Για τον γαλάζιο ουρανό, τον Παρνασσό, τα έλατα και τις φωνές των αηδονιών μην περιμένεις να σου πω τίποτα από όλα τα καλά! Θυμάσαι; Και ένα κλωνί βασιλικό από την καρδιά της μάνας μου»

Υπ σημ: Το παραπάνω απόσπασμα θα το βρει κανείς στο ντοκιμαντέρ του Γιάννη Μαρρέ:

«Στα απόσκια του Παρνασσού»

            Για μένα ωστόσο, η απαράμιλλη ομορφιά των πηγών, αντικατοπτρίζεται σε εκείνο το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου «Ποιήματα γιὰ τὸ ἴδιο βουνό»:

(…)Ἡ οὐράνια δαντέλα,ἡ σχεδὸν κυματίζουσα, τῶν γραμμῶν σου, θαρρεῖς ὅταν δύει ὁ ἥλιος καὶ γιομίζει ἀγγέλους. Προχωροῦν, ἀνεβαίνουν ἀπ᾿τὶς δυὸ παρυφὲς στὴ μεγάλη κορφή σου. Συγκεντρώνονται πάνω της σὰν μιὰ χορωδία. Ὅσο ποὺ τέλος, κάποιος ἀπ᾿ ὅλους ἁπλώνει τὸ χέρι κι ἀνάβει τὸν ἕσπερο. Μὲ τὶς λέξεις σου μίλησα τῶν τσοπάνηδων ποὺ τὶς φύλαξα στὸ αἷμα μου. Ἦταν γυμνὲς καὶ τοὺς φόρεσε ἔνδυμα, νὰ ταιριάζουν στὴν ὁμιλία μου μὲ τὸν κόσμο - μὲ τὰ ζῶντα καὶ μή, ποὺ ὅλα μαζὶ σχηματίζουνε ἕναν ποταμὸ ὀμορφιᾶς, ποὺ ἐδῶ ἀκριβῶς, στοὺς δυό μας ἀνάμεσα καὶ γύρω ἀπὸ μᾶς, στὸ χῶρο τῆς γῆς, τέμνει τὴν ἄβυσσο(…)

ΕΦΗ ΘΑΝΟΥ (ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ)

Πηγές:

https://el.wikipedia.org

Το φωτογραφικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε υπάρχει στις ιστοσελίδες: https://onparnassos.gr  https://www.travelstyle.gr/