ΓΙΑΝΝΗΣ Κ. ΚΟΥΣΟΥΛΑΣ «Ο Σουβαλιώτης, σπουδαίος σύγχρονος λιθοξόος (τεχνίτης και πελεκητής πέτρας)»

Ο Γιάννης  Κούσουλας γεννήθηκε στη Σουβάλα το 1957. Τα  μαθητικά και γυμνασιακά του χρόνια τα πέρασε στη Πολύδροσο και στην Αμφίκλεια. Από μικρός ακολουθούσε και "παρακολουθούσε"  τον πατέρα  του  Κώστα που φημιζόταν σαν  ένας  από τους καλύτερους  πετράδες  τότε  στην Πολύδροσο και στην ευρύτερη περιοχή μαζί  με τους ,Σπύρο Παπαδήμα, Γιάννη  Μολιώτη, Λουκά Ανδρέου (Αντρέλο), Στάθη  Ρέββα , Θανάση  Πιπέρα, Γιώργο  Μουλαρά κ.α  και  δούλεψε για  κάποιο  διάστημα κοντά  στον  θείο του  Παναγιώτη.

Η  Σουβάλα τότε  ήταν ξακουστή   για τους  πετράδες  της . Σήμερα  αυτό το επάγγελμα ασκούν μόνο Βορειοηπειρώτες και Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες. Η λάξευση λοιπόν  λίθων και μαρμάρων έγινε το  μεράκι του Γιάννη. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Γιάννης κατέβηκε  στην  Αθήνα , δούλεψε στην  Ελληνική  Αστυνομία  αλλά  το  μεράκι  , μεράκι . Αυτήν του την τέχνη , την εξέλιξε με  έναν καθαρά  δικό του τρόπο αλλά  και  μέθοδο. Όχι μόνο λάξευε  απλά  την  πέτρα , αλλά της  έδινε  και  όποια μορφή άρεσε  σε  εκείνον ή του ζητούσαν ακόμα  οι  φίλοι του .  Με δυο λόγια  "ζωγράφιζε " κυριολεκτικά  πάνω σε  αυτήν με σφυρί και βελόνι !  Έτσι , όπως  θα  δείτε  και  στις  παρακάτω  εικόνες , δημιούργησε μια σειρά από σπουδαία λιθοτεχνήματα  τα οποία  κατά την  γνώμη  μου θα  μπορούσαν  να εκτεθούν  με  πρωτοβουλία  του Λαογραφικού Συλλόγου  Πολυδρόσου  σε  μια  έκθεση  γι  αυτόν  το  σκοπό.

Ενδεικτικά κάποια από τα έργα του

Στιγμές Οικογενειακής και κοινωνικής ζωής

Εδώ ο Γιάννης (μικρός) με την  μητέρα  του , τον  πατέρα  του  και  τον  παππού  του

Εδώ  με  φίλους του και συμμαθητές  του

Εδώ στην ομάδα  της  Πολύδροσου «Διαγόρας»

Εδώ  πρωταθλητής με το έπαθλο στον ώμο  στους αγώνες  Αγίου Λουκά (3 Μαΐου ).

Τέλος, ο πατέρας  του(στο κέντρο) επί το έργον με  τους  άλλους  μαστόρους.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΛΙΘΟΞΟΪΑ

(Πηγή * ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια)

Η Λιθοξοΐα είναι η τέχνη της λάξευσης λίθων και μαρμάρων. Ο λιθοξόος, εκείνος που ασκεί την τέχνη της λιθοξοΐας, λέγεται διαφορετικά και λιθοπελεκητής, λιθουργός ή μαρμαράς. Οι λιθοξόοι κατεργάζονται συνήθως ασβεστόλιθο, πωρόλιθο και μάρμαρο, δίνοντας στα υλικά τους ένα αρχικό σχήμα, ιδιαίτερα όταν οι λίθινοι όγκοι είναι μεγάλου μεγέθους για να μεταφερθούν αυτούσιοι. Τα εργαλεία τους διαχρονικά περιλαμβάνουν κανόνες, σφύρες και βελόνια, καθώς και μεγάλους δοκούς, που λειτουργούν ως μοχλοί για τη μετακίνηση των ογκόλιθων. Από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή οι λιθοξόοι ως τεχνίτες όφειλαν να ακολουθούν συγκεκριμένα σχέδια αρχιτεκτόνων και έως τον 11ο αιώνα τουλάχιστον δεν υπέγραφαν τα έργα τους. Επίσης, είναι εκείνοι κυρίως που χρησιμοποιήθηκαν στην ανακύκλωση των αρχαίων οικοδομικών υλικών.

Πολύ γνωστός λιθοξόος στον 16ο αιώνα θεωρείται ο Αντρέα Παλλάντιο, ο οποίος μάλιστα καθιέρωσε τον παλλαντιανό ρυθμό με σαφείς αναφορές στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Ειδικευμένοι λιθοξόοι χρησιμοποιούνται σήμερα στη διαδικασία αναστήλωσης αρχαίων μνημείων.

"Γ"