ΘΕΟΔΩΡΟΣ Γ. ΤΖΙΒΑΡΑΣ (1915 - 1994)

Η Υπηρεσία προς την Πατρίδα του παππού μου Θεοδώρου Τζιβάρα του Γεωργίου (1915-1994)

Θεόδωρος Γ. Τζιβάρας. Υποσταθμάρχης 1963

Ο Θεόδωρος Τζιβάρας του Γεωργίου, γεννήθηκε την 30/11/1915, στη Σουβάλα του τότε Δήμου Δωριέων. Γονείς του ήταν ο Γεώργιος Τζιβάρας του Θεοδώρου (11/1/1887-5/2/1940) και η Γιαννίτσα συζ. Γεωργίου Τζιβάρα το γένος  Χαραλάμπους  Σβίγγου (7/2/1890-23/11/1985).

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στη Σουβάλα, όπου και βοηθούσε στις αγροτικές εργασίες της οικογένειας. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμφικλείας και  την 20/4/1936 κατετάγη στο 42^ο Σύνταγμα Ευζώνων, επιλεγείς για το Πρότυπο Τάγμα Ευζώνων (Ανακτορική Φρουρά). Απολύθηκε απο τις τάξεις του Προτύπου Τάγματος Ευζώνων  την 4/11/1937, ως στρατιώτης, λοιπός πολυβολητής.

Την 11/9/1939 κατετάγη στο Πυροσβεστικό Σώμα Αθηνών. Εκεί τον βρήκε και ο πόλεμος του 1940, οπότε προσέφερε τις υπηρεσίες του προς την Πατρίδα από τα μετόπισθεν. Βέβαια το έργο των πυροσβεστών, ειδικά στις μεγάλες πόλεις δεν ήταν εύκολο, καθώς υπήρχαν συνεχείς βομβαρδισμοί, από την ιταλική και κατόπιν τη γερμανική αεροπορία. Για το λόγο αυτό του απενεμήθη το αναμνηστικό μετάλλιο συμμετοχής του στον ελληνο-ιταλικό & ελληνο-γερμανικό πόλεμο του 1940-41.

Στην  αρχή της κατοχής, υπηρετούσε ακόμη στην Π.Υ. Αθηνών και αργότερα (1943) μετετέθη στην Π.Υ. Πειραιώς. Έχοντας έμφυτο το αίσθημα του πατριωτισμού, οργανώθηκε τον Απρίλιο του 1942 στο Ε.Α.Μ. και  αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της Πατρίδας, από τις τάξεις του, μέχρι την 18/10/1944 (Απελευθέρωση).  Την περίοδο αυτή την περιγράφει ο ίδιος με τα εξής λόγια: ``Τον Απρίλη του 1942 υπηρετούσα στον Α` Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών, στην οδό Μουρούζη  4. Στο Ε.Α.Μ. Πυροσβεστικού Σώματος με οργάνωσε ο συνάδελφος μου και γραμματέας του Ε.Α.Μ. Πυρ/κου Σώματος, Τσακνής Αθανάσιος. Σαν μέλος της οργάνωσης Ε.Α.Μ. Πυρ/κου Σώματος  χρησιμοποιήθηκα σε αποστολές υπεξαιρέσεως υλικών (τρόφιμα κ.λ.π.) από αποθήκες των Γερμανικών δυνάμεων, καθώς επίσης και σαν ένοπλος συνοδός συντρόφων που έγραφαν συνθήματα του Ε.Α.Μ. Επίσης προκάλεσα δολιοφθορές στα πυροσβεστικά οχήματα, οσάκις κληθήκαμε από τις Αρχές κατοχής για διάλυση συγκεντρώσεων``.  Μέρος αυτής  του της δράσης, έχει καταγραφεί στο Περιοδικό ``Εθνική Αντίσταση`` (τεύχος 48- Δεκέμβριος  1985), όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται πως αυτός και άλλοι δύο  πυροσβέστες πέρασαν, για αυτή τους τη δράση, από  Ιταλικό στρατοδικείο (στο δημοσίευμα αυτό, το επώνυμό του αναγράφεται εσφαλμένα ως ``Τζαβάρας``).

Στα Δεκεμβριανά  δεν συμμετείχε και κατόπιν συνέχισε να προσφέρει τι ς υπηρεσίες του προς την Πατρίδα, μέσω του Πυροσβεστικού Σώματος. Παρόλα αυτά για την αντιστασιακή του δράση τον καιρό της κατοχής, πέρασε και από Ελληνικό στρατοδικείο, το 1945. Στην τότε απολογία του, που ευτυχώς σώζεται, αναφέρει: `` ...Δεν αποκρύπτω ότι ήμουν οργανωμένος εις το Ε.Α.Μ. τους λόγους που οργανώθηκα τους θεωρούσα Εθνικούς ως Έλλην, δια την απελευθέρωσιν της αγαπημένης Πατρίδος...``.

1945. Η απολογία 

Μετά  τα Δεκεμβριανά, συνέχισε να υπηρετεί στο Πυροσβεστικό Σώμα καθ` όλη τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου (μάλιστα σε έγγραφο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αναφέρεται, κατά την  ορολογία της εποχής,  ότι ο  χρόνος υπηρεσίας του από 10/12/1946 εως 31/10/1949 ``διηνύθη εις την ζώνην των επιχειρήσεων κατά τον αγώνα εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών``).

Από το 1939 και μέχρι την 28/9/1967 οπότε και αποστρατεύτηκε, υπηρέτησε διαδοχικά στις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες Αθηνών (1939-1943),Πειραιώς (1943-1944), Αθηνών (1944-1946), Λαμίας (1946-1958), Κορίνθου(1958-1961) και  πάλι  Αθηνών(1961-1967). Μέρος  της τελευταίας αυτής περιόδου, το  υπηρέτησε και στο Πυροσβεστικό κλιμάκιο Ανακτόρων Τατοίου. Ακόμη και μετά την αποστρατεία του συνέχισε να προσφέρει υπηρεσίες στην Πατρίδα, διαμέσου του Κ.Ε.Π.Α. (Κέντρον Εκπαιδεύσεως Πολιτικής Αμύνης). Κατά  τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο Πυροσβεστικό Σώμα, έλαβε σειρά ηθικών αμοιβών, ευαρέσκειες  &  επαίνους, αλλά η ΕΑΜική του δράση στην κατοχή του στέρησε τη δυνατότητα προαγωγών κατ` επιλογήν κι έτσι όταν αποστρατεύθηκε έφερε  τον βαθμό του Υποσταθμάρχη (αντιστοιχεί στο σημερινό βαθμό του Πυρονόμου), όταν άλλοι συνάδελφοί του με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας, έφταναν στο βαθμό του Ταξιάρχου. Ακόμη και το μετάλλιο για την συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση 1941-44, του απενεμήθη  αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του, έπειτα απο δικές μου ενέργειες. Απεβίωσε στο σπίτι του στην Καισαριανή στις 23/12/1994. Το τελευταίο βράδυ πρωτού ``φύγει`` επί ώρες μου διηγούνταν ιστορίες απο τη Σουβάλα και ιδιαίτερα,  για τον πατέρα του, τη μητέρα του και τον πολύ καλό του φίλο Αριστείδη Βλάχο.

Το 1943 παντρέυτηκε στην εκκλησία του χωριού, με τη γιαγιά μου Ελευθερία Θ. Τζιβάρα το γένος Χρήστου Καζάλα (απο το Μάραθο Ικαρίας), με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Γιώργο (γενν.1944) ο οποίος έφτασε να γίνει  Αρχίατρος του Πυροσβεστικού Σώματος  και δυστυχώς τον χάσαμε σε διατεταγμένη υπηρεσία το 1997 και τον πατέρα μου, το Χρήστο (γενν. 1949) εξαίρετο ιατρό και πάνω απ` όλα  Άνθρωπο.

Θεόδωρος Τζιβάρας στο Πρότυπο Τάγμα Ευζώνων 8/10/1937

Οι γονείς του Γεώργιος και Γιαννίτσα Τζιβάρα

Πυροσβεστική Υπηρεσία Πειραιά 1943

Παρέλαση στην Αθήνα 25/3/1948 

Πυροσβεστική Υπηρεσία Λαμίας 1953

Πυροσβεστικη Υπηρεσία Κορίνθου 1958

Το φύλλο πορείας

Φύλλο Μητρώου από το στρατό

Ηθικές αμοιβές

Απόσπασμα εγγράφου Ελεγκτικού Συνεδρίου

Σελίδα περιοδικού Εθνικής Αντάστασης

Βεβαίωση Εθνικής Αντίστασης

Ταυτότητα ΠΕΑΕΑ

Βεβαίωση φοίτητσης στην Π.Σ.Ε.Α - 1974

Εθνόσημο, βαθμοί και μετάλλια

Επιμέλεια κειμένου και αρχειακού υλικού, Θεόδωρος Τζιβάρας