Χρήστος Γ. Πάντος
Γεννήθηκε το 1950 στην
Πολύδροσο Φωκίδας.
Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων τον
Οκτώβριο του 1970
και αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1974 με το βαθμό του
ανθυποσμηναγού.
Σκοτώθηκε στις 5 Ιουλίου 1977
κοντά στην Άμφισσα Φωκίδας, κατά την εκτέλεση διατεταγμένης αποστολής, λόγω
πτώσεως και συντριβής του αεροσκάφους του F-1C της 342 Μοίρας Παντός Καιρού.
Θεοδώρα Βαλάσκα, Χρήστος Πάντος, Θανάσης Στρωτός, Μάρθα Βαλάσκα
Χρήστος Πάντος, Ηλίας Κοντός, Αλέξανδρος Βαλάσκας
Προβληματίστηκα ιδιαίτερα για το αν θα έπρεπε να παρέμβω στην παρούσα ανάρτηση , και βέβαια όχι μόνο λόγω της συγγενικής – αδελφικής μου σχέσης με τον Χρίστο αλλά και λόγω της απόψεως μου ότι σε μια τέτοια ανάρτηση δεν χωρούν σχόλια . Αρκεί μόνον το : “ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ “ . Όμως ,ας μου επιτραπεί , όχι εν είδει σχολίου , αλλά συμπληρωματικά ως αφιέρωμα στην μνήμη του πεσόντος ήρωα μας να παραθέσω τα παρακάτω .
ΑπάντησηΔιαγραφή- Τους στίχους από την τέταρτη ωδή «ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ» του Ανδρέα Κάλβου .
“ Όσοι το χάλκεον χέρι / βαρύ του φόβου αισθάνονται, / ζυγόν δουλείας ας έχωσι ,/ θέλει αρετήν και τόλμην / η ελευθερία .
Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νούν αληθείας ) επτέρωσε / τον Ίκαρον και αν έπεσεν / ο πτερωθείς κ ’επνίγη / θαλασσωμένος
Αφ’ υψηλά όμως έπεσε / και απέθανεν ελεύθερος . “
- Τον έμμετρο λόγο – ομιλία – ύμνο στη θυσία του πεσόντος, της Προέδρου του Πανελληνίου Συλλόγου Πεσόντων Αεροπόρων κ. Μιράντας Παπασταύρου στην τελετή αποκαλυπτηρίων του μνημείου του στο χωριό μας την 9ην Οκτ. 2010.
Από λεβεντογέννα μάνα γεννημένος / με πολλές αρετές προικισμένος ,/ υπήρξες παιδί με στόχους και όνειρα πολλά / που προσπάθησες πολύ να γίνουν αληθινά .
Ήσουνα μαθητής μελετηρός και μεθοδικός, / γυιός σεβαστικός και καλός αδελφός, / φίλος πιστός και πολύ ευγενικός / και επέλεξες χρήσιμος να γίνεις στην κοινωνία / διαλέγοντας επάγγελμα με επικινδυνότητα και αγωνία.
Όταν μπήκες στων Ικάρων τη σχολή / στο φυτώριο των αετών, είχες χαρά περισσή / αφού είχες πόθο διακαή / τη χώρα να προστατεύεις από κάθε εχθρική απειλή / αψηφώντας του χάρου την κληροτίδα την καφημερινή.
Με πατριωτικά ιδεώδη ενδεδυμένος / και με αρετή και τόλμη στολισμένος / είχες κάμει τη ζωή σου προορισμό / ν’ απλώνεις πάνω απ’ τη χώρα μανδύα προστατευτικό αναχαιτίζοντας κάθε της πατρίδος μας εχθρό / γι’ αυτό το «ταξίδι σου προς την Ιθάκη» ήτανε συναρπαστικό .
Το σεργιάνι σου στους αιθέρες σου’ δινε ανείπωτη χαρά / ως την ημέρα που ο χάροντας ζήλεψε εσένα και τα ατσαλένια σου φτερά , / σταματώντας τη διαδρομή σου στη ζωή τόσο σύντομα, /σαν τα’ όνειρο που σβήνει την αυγή .
Πώς η οικογένειά σου να δεχθεί το συμβάν το τραγικό ; / Πώς η μητέρα σου ν’ αντέξει του χαμού σου τον κεραυνό ; / Λεβέντη μας προς την αιωνιότητα πέταξες / αφού πρώτα σφραγίδα στην ιστορία της Αεροπορίας μας έβαλες .
Γι’ αυτό όλοι οι συντοπίτες σου , συγγενείς και φίλοι σου με σπαραγμό / καταθέτουν το δάκρυ τους και τον οφειλόμενο σεβασμό / σε τούτο το Μνημείο που’ ναι βάθρο που περικλείει την αθανασία / και η Αεροπορία μας το γόνυ κλίνει ευλαβικά γιατί απεικόνισες τη δική της πορεία .
ΑΗΤΕ μας θα έχεις όλων τον παντοτεινό θαυμασμό / για την κατάθεση της ψυχής και ζωής σου στου καθήκοντος το βωμό .
ΑΙΩΝΙΑ θα είναι η μνήμη σου Ανθυποσμηναγέ Χρήστο Πάντο .
Και θέλω να τελειώσω την παρούσα μου παρέμβαση παραθέτοντας εδώ , τον χαραχθέντα επί του μνημείου , ως επιγραφή , στίχο του συγχωριανού μας και φίλου μου ποιητή Γ. Σκ. που ανταποκρινόμενος στην παράκλησή μου έγραψε για Εκείνον .
« Του ύψους αναρριχητής
τον Ίκαρο,
και τους αετούς του Παρνασσού ξεπέρασες …»
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
Αλέξανδρος Ι. Βαλάσκας