" Έκανα πολλές θυσίες. Πέρασα πολλά, αλλά ήταν μέσα στα καθήκοντά μου"
Άννα Συνοδινού
Η 89χρονη ηθοποιός, που νοσηλευόταν από τις 22/10/2014 στην κλινική «Ευαγγελίστρια», εξέπνευσε στις 07:30 το πρωί από ανακοπή. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση της υγείας της ήταν πολύ βεβαρημένη.
Έχοντας σπάνιο μέταλλο φωνής, προσωπικότητα χαρισματική, γυναίκα με ισχυρή θέληση και πείσμα, η Άννα Συνοδινού τίμησε την τέχνη της όσο λίγοι. Υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι σε μια καλλιτεχνική πορεία που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις.
Η κηδεία της θα γίνει τη Δευτέρα από το Α' Κοιμητήριο Αθηνών.
Άννα Συνοδινού: 21/11/1927 - 7/1/2016
Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι στις 21 Νοεμβρίου του 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και είχε δασκάλους τούς Ροντήρη, Τερζάκη, Μελά, Καρθαίο, Μυράτ, Χορν, Κοτοπούλη κ.ά.
Οι μεγαλύτερες θεατρικές της παρουσίες της ήταν στις αρχαίες τραγωδίες «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα», «Ανδρομάχη», «Ιφιγένεια», «Ελένη» καθώς και στην αρχαία κωμωδία «Λυσιστράτη», πάντα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Αρνήθηκε να ενσαρκώσει τον ρόλο της «Μήδειας», καθώς, όπως έλεγε η ίδια, δεν μπορούσε να μπει στον ρόλο της μητέρας που σκοτώνει τα παιδιά της.
15/08/2004: Άννα Συνοδινού και Λυδία Κονιόρδου
Έπαιξε και σε πλήθος θεατρικών έργων, κυρίως του Σαίξπηρ καθώς και πολλών Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, κατέχοντας μια από τις πλέον εξέχουσες θέσεις των τραγωδών ηθοποιών του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.
Τιμήθηκε δύο φορές με το θεατρικό έπαθλο Κοτοπούλη καθώς και με το Σταυρό Ευποιίας Ελλάδος, του Ιππότη του Ντάνεμπρο της Δανίας, του Ιππότη της Ιταλικής Λεγεώνας, με το μετάλλιο της Πόλεως των Αθηναίων, καθώς και με το παράσημο του Κέδρου του Λιβάνου.
Ντεμπούτο στον κινηματογράφο έκανε το 1954 με τον «Θανασάκη τον πολιτευόμενο».
13/11/2013: Συντετριμμένη στην κηδεία της Αντιγόνης Βαλάκου
Πολιτική σταδιοδρομία
Η Άννα Συνοδινού εξελέγη βουλευτής Α' Αθήνας στις εκλογές του 1974 με τη Νέα Δημοκρατία. Εξελέγη ξανά το 1977, το 1981, το 1985 και στις εκλογές Ιουνίου και Νοεμβρίου του 1989. Διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1977 - 1981), αλλά και δημοτική σύμβουλος Αθηναίων το 1987 - 1989 με τον συνδυασμό «Νέα Εποχή» του Μιλτιάδη Έβερτ.
02/11/2005: Πρωταγωνιστώντας στο «Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας»
Παραιτήθηκε από το βουλευτικό της αξίωμα τον Μάρτιο του 1990 κατά τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Τότε μια βουλευτής των Οικολόγων Εναλλακτικών, όταν κλήθηκε να ψηφίσει άνοιξε ένα πανό που έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». Αυτή η ενέργεια εξόργισε την Άννα Συνοδινού, η οποία σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα όσο και από το κόμμα της.
Από τότε δεν ασχολήθηκε ξανά με την πολιτική.
https://www.efsyn.gr/
Καλή σου νύχτα Ιέρεια της Δήμητρας. Αδελφή της Ιοκάστης,του Ορέστη,του Πόδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ στεντόριός σου θρήνος,θ'αντηχεί στους αιώνες,στο κοίλο των Δελφών,της Επιδαύρου,του Ηρωδείου.
Για μας,που τίμησες με τους αγώνες σου,την παράταξή μας,θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας.
Φεύγεις τυχερή,έχοντας χτίσει και ζήσει,την Ελλάδα της Ακμής,του Πολιτισμού,της Δημιουργίας.
Για ότι αφήνεις πίσω σου,μη λυπάσαι.
Χαιρετίσματα,στην Ελένη Παπαδάκη,στην Κατίνα Παξινού,στη Μαρίκα Κοτοπούλη και σε όλα τα άλλα Ιερά Τέρατα της Τέχνης σου.
Δ.Κ.
Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ζητούσε από την Άννα Συνοδινού να γίνει η ‘αριστερή πτέρυγα της ΝΔ’
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως η σπουδαία ηθοποιός, που είχε αναφορές στο χώρο της αριστεράς, έθεσε υποψηφιότητα με την κεντροδεξιά στη Μεταπολίτευση όταν ο Εθνάρχης της ζήτησε να μπει στην πολιτική
Η μεγάλη τραγωδός Άννα Συνοδινού μετά την πτώση της Δικτατορίας είχε μπει στην πολιτική, όχι όμως με κάποιο κόμμα του αριστερού χώρου στον οποίο θεωρούνταν μάλλον ότι κλίνει, αλλά με τη Νέα Δημοκρατία με την οποία εκλεγόταν μέχρι το 1990, διατελώντας και υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών το 1977-1980.
Εκείνος που την έπεισε ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ο ιδρυτής της ΝΔ όχι μόνο δεν είχε συμπλέγματα απέναντι στην αριστερά, αλλά “έκλεβε” και ιδέες και πρόσωπα από το χώρο- εξάλλου το ίδιο το όνομα “Νέα Δημοκρατία” ήταν “δανεισμένο” από τον τίτλο ενός βιβλίου του Μάο Τσε Τουνγκ.
Εν όψει των πρώτων εκλογών της Μεταπολίτευσης ο Καραμανλής κάλεσε τη σπουδαία ηθοποιό στο γραφείο του και της ζήτησε να είναι υποψήφια με τη ΝΔ.
“Μα εγώ είμαι αριστερή”, του είπε η Συνοδινού έκπληκτη.
“Θα είσαι η αριστερή πτέρυγα της ΝΔ Άννα μου!”, της απάντησε ο Καραμανλής.
‘Ετσι η Συνοδινού εντάχθηκε στα ψηφοδέλτια της ΝΔ και εξελέγη βουλευτής Αθηνών σε πέντε εκλογικές αναμετρήσεις (1974, 1977, 1981, 1985, 1989). Κατά τη διάρκεια της πολιτικής της σταδιοδρομίας εισηγήθηκε νομοθετικές προτάσεις για την προστασία των γερόντων, της μητρότητας, των παιδιών και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Στον καλλιτεχνικό τομέα εισήγαγε τα μαθήματα καλλιτεχνικής παιδείας στη Μέση Εκπαίδευση, πρότεινε την ένταξη των ηθοποιών στο ΙΚΑ και την ίδρυση της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Το 1986 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με τον συνδυασμό του Μιλτιάδη Έβερτ.
Αποσύρθηκε όμως οριστικά από την πολιτική το 1990 μετά από ένα επεισόδιο με τη βουλευτή των Οικολόγων Εναλλακτικών Μαρίνα Δίζη που κατά την ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα επέστρεφε τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής), άνοιξε ένα πανό, το οποίο έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». Η ενέργεια αυτή εξόργισε την Άννα Συνοδινού, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της, τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα, όσο και από το κόμμα της. Έκτοτε, δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική.
ΔΕΙΤΕ !!!
https://www.youtube.com/watch?v=49fpMzRvXL4
Π.Π
Γρηγόρης Λαμπράκης: Η ψυχή του, οι ιδέες του, οι πράξεις του είναι για την Ελλάδα του μέλλοντος... (Άρθρο του Θ. Λαμπράκη στο matrix24.gr) : Ήθελε να συμμετέχει με το κόμμα του Κέντρου αλλά του αρνήθηκαν με αποτέλεσμα να κατέβει με την ΕΔΑ. Δεν ήταν πολιτικά αριστερός… Το όνομα του το καπηλεύτηκε το ΚΚΕ και μάλιστα είχε ταυτιστεί με αυτό, μέχρι το 1983 όταν εμφάνισα το ιδιόγραφο ημερολόγιό του που έλεγε ότι ήταν ανεξάρτητος, συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ. ( Όποιος επιθυμεί , μπορεί να διαβάσει ολόκληρο το άρθρο του Θ. Λαμπράκη στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.matrix24.gr/2013/05/%CE%B3%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B7-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B9-
ΑπάντησηΔιαγραφήΠληροφοριακά όταν προσπάθησα να ανεβάσω αυτό το άρθρο σε άλλο blog σε σχετική ανάρτηση με τον Γρ. Λαμπράκη αυτό «κόπηκε». Τέτοιες τεράστιες προσωπικότητες όπως η Άννα Συνοδινού και ο Γρηγόρης Λαμπράκης, πρέπει να αξιοποιούνται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις προς όφελος της πατρίδας.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία
ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΑΝΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΕ ΠΗΓΗ ΤΟ sansimera.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρηγόρης Λαμπράκης
1912 – 1963
Γιατρός, αθλητής, πολιτικός, μα πάνω απ' όλα αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης. Γεννήθηκε στην Κερασίτσα Αρκαδίας στις 3 Απριλίου 1912. Μετά το τέλος των εγκύκλιων σπουδών του μετέβη στην Αθήνα και εισήλθε στην Ιατρική. Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αναδείχθηκε δέκα φορές βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος, ενώ επί 23 χρόνια (1936-1959) κατείχε το πανελλήνιο ρεκόρ του αγωνίσματος.
Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943 ίδρυσε την «Ένωση των Ελλήνων Αθλητών» και διοργάνωσε αγώνες, από τα έσοδα των οποίων τροφοδοτούσε τα λαϊκά συσσίτια. Μετά την απελευθέρωση ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική και το 1950 αναγορεύθηκε υφηγητής στην έδρα της Μαιευτικής και Γυναικολογίας.
Στις εκλογές «της βίας και της νοθείας», όπως έμεινε στην ιστορία η εκλογική διαδικασία της 29ης Οκτωβρίου 1961, πολιτεύθηκε με το ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος), έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής Πειραιά. Τον ίδιο χρόνο δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» (ΕΕΔΥΕ).
Στις 21 Απριλίου 1963 η ΕΕΔΥΕ διοργάνωσε Πορεία Ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Η αστυνομία απαγόρευσε την πορεία και συνέλαβε πολλούς από τους διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Λαμπράκης προστατευόμενος από τη βουλευτική του ασυλία, πραγματοποίησε μόνος την πορεία, κρατώντας ένα μικρό πανό με το σύμβολο της ειρήνης. Αμέσως μετά συνελήφθη από την αστυνομία.
Στις 22 Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη και μίλησε για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης από τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στις 27 Μαΐου 1963, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή γνώμη, οξύτατη πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή.
Την επομένη ένα πλήθος 500.000 ανθρώπων συγκεντρώθηκε στο Α' Νεκροταφείο για το «Ύστατο Χαίρε». Γρήγορα, η συγκέντρωση μετατράπηκε σε διαδήλωση καταδίκης της δεξιάς κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Παλατιού.
Φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας Λαμπράκη ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, αλλά η δικαστική έρευνα που διεξήγαγαν ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας και ο νεαρός ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης έφεραν στο φως σχέσεις των αρχών με ένα ακροδεξιό παρακράτος. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης απήγγειλε, μάλιστα, κατηγορίες και εναντίον ανώτατων αξιωματικών της Χωροφυλακής. Οι φυσικοί αυτουργοί καταδικάσθηκαν τον Δεκέμβριο του 1966 σε πολυετή φυλάκιση και απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.
Η δολοφονία Λαμπράκη επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αφού διερωτήθηκε «Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;» εγκατέλειψε την πρωθυπουργία και την πολιτική τον Ιούνιο του 1963 και αποσύρθηκε στο Παρίσι. Χιλιάδες νέοι ίδρυσαν τον πολιτικό οργανισμό «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη», που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο προοδευτικό κίνημα της δεκαετίας του '60. Πρώτος γραμματέας της οργάνωσης ανέλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Η ζωή και ο θάνατος του Γρηγόρη Λαμπράκη ενέπνευσε τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό στο περίφημο πολιτικό του μυθιστόρημα με τον τίτλο Ζ (Εκδόσεις Λιβάνη). Το 1969 μεταφέρεται με μεγάλη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, με πρωταγωνιστές τον Υβ Μοντάν, τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν και την Ειρήνη Παπά.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης με την προσωπικότητα και τη δράση του παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Λέγοντας άλλο blog εσύ αντιλαμβάνεσαι το blog του λαογραφικού? Γάτος είσαι!!!
ΔιαγραφήΜε συγχωρείς πολύ. Δεν το αντελήφθην.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λάθος δικό μου. Εσύ εννοούσες προφανώς κάποιο άλλο αναρχοκομουνιστικό μπλόγκ.
Καλήν εσπέραν και ευχαριστώ και πάλιν δια την φιλοξενίαν.
Ξέρεις πολύ καλά ποιό εννοώ. Αλλά "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε" ως συνήθως. Καληνύχτα κσι όνειρα γλυκά.
ΔιαγραφήΩΡΑΙΑ .......ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρέ τι είστε εσείς? Βρήκαμε καινούργια παιδική χαρά? Δεν σας είχα παρακολουθήσει τόσο καιρό. Καλά έχετε πολύ πλάκα εσείς ! Για συνεχίστε ,για συνεχίστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκου Λαογραφικός...Καλό και τούτο!!!
Δυστυχώς κάποιοι επανέρχονται με ανώνυμα σχόλια, άστοχα, άσχετα με το θέμα της ανάρτησης (εξαιρούνται τα δύο πρώτα σχόλια με τα αρχικά Δ.Κ και Π.Π) και σίγουρα εκ του πονηρού. Τέλος σχετικά με τα δύο τελευταία σχόλια (των 9:07μ.μ και 11:29μ.μ) πρέπει να αποδεχθούμε το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του προσωπικά κριτήρια με τα οποία αξιολογεί τόσο τον εαυτό του όσο και τους γύρω του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟ!!!!(ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα Συνοδινού, Ντέιβιντ Μπάουι, στον ίδιο αιώνα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://aftercrisisblog.blogspot.com/2016/01/blog-post_13.html