Από αριστερά όρθιοι: Δημήτριος Ηλ.
Κοπανάκης, Ανδρέας Ι. Δεληγιάννης, Λουκάς Στ. Σταματίου, Παναγιώτης Αθ. Κότσιας (αρχηγός), Γεώργιος Ράπτης, Φώτης
Ι. Βαλάσκας, Ιωάννης Ν. Τυροβόλης, Αθανάσιος Γ. Τζιβάρας (Κέφος).
Καθιστοί: Δημήτριος Ευστ. Πιπέρας, Χρήστος Δεληγιάννης, Ιωάννης Ν. Παναγιώτης.
αρχείο: ΛΙΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ
Nτροπή και Aίσχος να τους προβάλλεται. NA, τι ήταν τα TEA; Ήταν τα Τάγματα Εθνικής Ασφαλείας, στην πραγματικότητα παραστρατιωτική οργάνωση στην υπηρεσία των κυβερνήσεων της δεξιάς και όχι μόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν επανδρωμένα με πολίτες, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν οπαδοί της άκρας Δεξιάς και της Δεξιάς.
Στις μεγάλες πόλεις δεν υπήρχαν ΤΕΑ, γιατί εκεί υπήρχε η Χωροφυλακή ή η Αστυνομία Πόλεων, που αναλάμβαναν το ρόλο των TEA, μαζί με διάφορες παρακρατικές συμμορίες, οι οποίες κρυφά και φανερά χρηματοδοτούνταν από το κράτος.
Ο βασικός ρόλος των TEA στην ύπαιθρο ήταν η διατήρηση του κλίματος του Εμφυλίου Πολέμου, του μονομερούς Εμφυλίου Πολέμου που διατηρούσαν όλες οι μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο κυβερνήσεις, η διατήρηση κλίματος φοβίας και πίεσης και βέβαια των περίφημων «Πιστοποιητικών Κοινωνικών Φρονημάτων», σε βάρος των αριστερών και των
δημοκρατών.
Καλούνταν στα TEA επιλεκτικά πολίτες που θεωρούνταν «εθνικόφρονες» ή νέοι που ανήκαν σε οικογένειες «εθνικοφρόνων».
Τα TEA προήλθαν από τα MAY, που έδρασαν κυρίως στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Τα MAY ήταν «Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου» και μεγάλο μέρος των μελών τους, όλοι τους, ήταν βέβαια ακροδεξιοί, προέρχονταν από τις μοναρχοφασιστικές συμμορίες των ετών 1944-1947, οι οποίες στη συνέχεια βαφτίστηκαν Τμήματα επιστράτων χωροφυλάκων ή MAY.
Πολλοί, πάλι, από αυτούς προέρχονταν, για παράδειγμα, από τα προδοτικά και δοσιλογικά Τάγματα Ασφαλείας που ίδρυσαν οι κατοχικές κυβερνήσεις, της προδοτικής «Λεγεώνας των Βλάχων», των ΕΑΣΑΔ που έδρασαν κυρίως στη Θεσσαλία, Εθνικοί Αγροτικοί Σύνδεσμοι Αντικομμουνιστικής Δράσης, οι «Γερμανικοί» του Πούλου και άλλοι προδοτικοί σχηματισμοί.
Αυτοί είχαν εξοπλιστεί από τους Γερμανούς, οι οποίοι και ουσιαστικά τους διοικούσαν με έναν αξιωματικό - σύνδεσμο, ουσιαστικά διοικητή ακόμα και σε επίπεδο διμοιρίας, με εξαίρεση τη «Λεγεώνα των Βλάχων» που την όπλισαν οι Ιταλοί, μέχρι που τη διέλυσαν οι ίδιοι οι πατριώτες Βλάχοι και ο ΕΛΑΣ.
Στα TEA, λοιπόν, η βάση ήταν τα υπολείμματα των παραπάνω και για «κάλυψη» μετά το 1964 καλούνταν και πολίτες που ανήκαν στη Δεξιά, αλλά χωρίς να είναι φανατικοί με «ιστορία» ή ακόμα και κάποιοι «ευυπόληπτοι» πολίτες.
Είχαν και κάποια «αβαντάζ» τα μέλη των TEA. Εύρισκαν πιο εύκολα κρεβάτι σε νοσοκομείο, έπαιρναν πιο εύκολα δάνεια, είχαν κάποιες «προσβάσεις» που δεν είχαν οι απλοί πολίτες, σε διορισμούς, σε διευκολύνσεις, σε πιστοποιητικά...
Ανάλογα με το μέγεθος του χωριού ήταν οργανωμένοι σε διμοιρίες ή ομάδες και σε κάποιο κεφαλοχώρι ήταν η έδρα του Τάγματος των TEA. Διοικούνταν από μονίμους ή εφέδρους αξιωματικούς. Έκαναν κάθε τόσο ασκήσεις στρατιωτικές, σκοποβολή, λάβαιναν μέρος σε παρελάσεις, φορούσαν στρατιωτική στολή και για σοβαρές παραβάσεις αναγόμενες στην «υπηρεσία» παραπέμπονταν σε Στρατοδικείο.....
Αυτοί ήταν οι «μικροί δικτατορίσκοι» στα χωριά, «λύνοντας και δένοντας», θεωρώντας, κάτι που ήταν σε μεγάλο ποσοστό αλήθεια, ότι είναι «ασύδοτοι» όπως στην περίοδο του Εμφυλίου, όπου δεν έδιναν λογαριασμό σε κανέναν για ότι έκαναν.
Ευχαριστούμε για το λιβελογράφημα. Οφείλω να σε πληροφορήσω ότι αναρτούμε οποιαδήποτε παλιά φωτογραφία του χωριού μας χωρίς κριτήρια και διακρίσεις. Αναίσχυντο είναι αυτό που κάνεις, απομονώνοντας επιλεκτικά τη συγκεκριμένη ανάρτηση, μια απλή φωτογραφία χωρίς κανένα περαιτέρω σχολιασμό, παρά μόνο το ονόματα των εικονιζόμενων, παραβλέποντας τις πλείστες άλλες αναρτήσεις, πολλές δε πολύ κοντά στα πολιτικά σου πιστεύω. Ντροπή επίσης που γράφεις ανώνυμα και δε σέβεσαι την προσπάθεια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή