Γεννήθηκε
στην Αθήνα το 1945. Έλαβε το πτυχίο της Νομικής το 1967 και το πτυχίο
Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών το 1969. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο
πανεπιστήμιο Pantheon – Assas (Paris
II), στο οποίο το 1972 έλαβε το DEA
Ιδιωτικού
Δικαίου και το 1973 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα «La
reception des
droits prives etrangers»
[αποδοχή ξένων ιδιωτικών δικαίων], υπό τη διεύθυνση του σπουδαίου, διεθνούς
φήμης, αστικολόγου και κοινωνιολόγου Jean Carbonnier.
Στη
Νομική Σχολή Αθηνών υποστήριξε τη υφηγεσία του με θέμα «Η κοινωνική θέση στο
οικογενειακό δίκαιο», και εξελέγη υφηγητής του Αστικού Δικαίου το 1980 και
καθηγητής το 1990. Διετέλεσε Αναπληρωτής
Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής με Πρόεδρο τον Νίκο Κλαμαρή από το 1997 έως το
2001. Δίδαξε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, Οικογενειακό Δίκαιο,
Κληρονομικό Δίκαιο, Εφαρμογές Αστικού Δικαίου, Κοινωνιολογία του Δικαίου
εισήγαγε το μάθημα Λογοτεχνία και Δίκαιο, ενώ συμμετείχε ως διδάσκων στο
πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών «Βιοηθική» του Πανεπιστημίου Κρήτης 2009 - 2014.
Ήταν από τους πρωτοπόρους του Βιοδικαίου και της Βιοηθικής στη χώρα μας
Ο
Θανάσης Παπαχρίστου, μαθητής του πρώτου προέδρου της ΕΕΒ (Εθνική Επιτροπή
Βιοηθικής) Γιώργου Κουμάντου, ασχολήθηκε
ήδη από τη δεκαετία του 1980 με τις επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών στο δίκαιο,
επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του σε τομείς όπως η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή,
οι μεταμοσχεύσεις και η προστασία των προσωπικών δεδομένων. Έπαιξε καθοριστικό
ρόλο ως μέλος των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών που εκπόνησαν ειδικούς νόμους
σε αυτό το πεδίο, υποστηρίζοντας πάντοτε μια ανοιχτή στην υπεύθυνη επιστήμη
προσέγγιση. Το πνεύμα αυτό μετέφερε στο διδακτικό και ερευνητικό του έργο,
εμπνέοντας μια πληθώρα μαθητών του και νέων νομικών στην Ελλάδα και στο
εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό
της συμπεριφοράς του απέναντι στους μαθητές του και τους νεότερους επιστήμονες
ήταν ότι όχι μόνο τους ενθάρρυνε να διατυπώνουν τον αντίλογο στις κρατούσες
απόψεις, έστω και τύχαινε να συμπίπτουν με τις δικές του, αλλά και δε δίσταζε
να υποστηρίζει σθεναρά εκείνους τους κρινόμενους επιστήμονες, που είχαν ασκήσει
κριτική, ακόμη και ιδεολογική, στις δικές του επιστημονικές και όχι μόνο απόψεις.
Ο
Θανάσης Παπαχρίστου υπήρξε ένας από τους βασικούς συνεργάτες του πρώτου
μεταπτυχιακού ελληνικού προγράμματος στη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο της
Κρήτης ενώ, κατά την περίοδο, διετέλεσε μέλος της ΕΕΒ.
Διετέλεσε
μέχρι το θάνατό του τακτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής, τακτικό
μέλος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα επί μια οκταετία,
τακτικό μέλος της Αρχής για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, τακτικό
μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, μέλος της Διεθνούς Επιτροπής
Προσωπικής Κατάρτισης ( C.I.E.C.)
και μέλος των Ειδικών Νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών για την υιοθεσία, την
επιτροπεία και δικαστική συμπαράσταση, τις μεταμοσχεύσεις ιστών και οργάνων,
την ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή και το σύμφωνο ελεύθερης
συμβίωσης.
Επίσης
υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Εταιρείας Οικογενειακού Δικαίου,
καθώς και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Εφαρμογές Αστικού
Δικαίου και Αστικού Δικονομικού Δικαίου. Το τελευταίο του άρθρο που
δημοσιεύτηκε στο 12ο τεύχος 2014 σελ. 971 «Φιλία και συγγένεια»
δείχνει για άλλη μια φορά το πρωτοπόρο και καινοτόμο πνεύμα του.
Ως
άνθρωπος και επιστήμονας ο Θανάσης Παπαχρίστου υπήρξε σε όλη του τη ζωή πρότυπο
ακαδημαϊκής ακεραιότητας και συνδύαζε υψηλού επιπέδου επιστημονική κατάρτιση με
πολιτική και κοινωνική ευαισθησία, ενώ υπερασπιζόταν τις ιδέες και τις
επιστημονικές απόψεις του με ευγένεια και πνεύμα συναδελφικότητας.
Έφυγε
από τη ζωή την Παρασκευή 15 Μαΐου 2015.
πηγές: Εφημερίδα "ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ" ,http://www.bioethics.gr/
Είχα την τύχη και την τιμή,να έχω καθηγητή μου τον Θανάση Παπαχρήστου,στο δεύτερο έτος της Αστυν.Ακαδημίας.(Διδ.έτος 1983-1984).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίδασκε Οικογενειακό Δίκαιο.Η άριστη επιστημονική του κατάρτιση,η επικοινωνιακή του ικανότητα και το λεβέντικο παράστημά του,πραγματικά σε καθήλωνε στο θρανίο και δεν σε άφηνε ούτε στιγμή΄με αποσπασμένη αλλού την προσοχή.
Στο διάλειμμα του άρεσε η φιλική παρέα με συμπατριώτες συναδέλφους και η εκατέρωθεν αφήγηση,κωμικών Σουβαλιώτικων ιστοριών.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ Δάσκαλε.Ο Θεός να σε αναπαύσει και να χαρίσει στην οικογένειά σου την εξ ύψους παρηγορία
Δ.ΚΑΤΟΙΚΟΣ