Έτσι γιόρταζαν τις Αποκριές οι Σουβαλιώτες*

1981 ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΗ ΣΟΥΒΑΛΑ. 

Γιάννης Θάνος (Κοντογιάννης), Σεραφείμ Τζιβάρας (Καψιώτης), Θεόδωρος Θάνος (Κοντογιάννης)

Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Ηλία Θ. Γεωργούση

Τις απόκριες οι Σουβαλιώτες, όπως και σ΄όλα τα χωριά τις γιόρταζαν με το ανάλογο «μασκάρεμα».

Άντρες και γυναίκες φορούσαν τσιγγάνικα ρούχα, ανάποδες προβιές,
μουτζουρώνονταν με στάχτες, κρεμούσαν κουδούνια στο λαιμό τους και με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι ξεκινούσαν τραγουδώντας και πήγαιναν σε συγγενικά και φιλικά σπίτια και διασκέδαζαν.

Τα μουσικά όργανα της εποχής καραμούζα και τούμπανο έδιναν το σύνθημα για ξεφάντωμα. Τόπος συγκέντρωσης ήταν η πλατεία του χωριού. Εκεί μαζεύονταν και άρχιζαν το χορό με αποκριάτικα τραγούδια. 

Εκεί ακούγονταν το κατεξοχήν Σουβαλιώτικο τραγούδι:

«σήμερα αλλάζει ο καιρός, σήμερα αλλάζει η μέρα…»

Όταν οι μασκαράδες έφταναν στην πλατεία, τα παιδιά φώναζαν : « Μπούλοι – Μπούλοι»

Ένας από πιο κεφάτους Σουβαλιώτες της εποχής του, ήταν και ο Αλέξανδρος Δρίβας ο γέρο-Τφεκαλέξης όπως τον έλεγαν στο χωριό.

Ο Τφεκαλέξης λοιπόν έμπαινε μπροστά στο χορό και έλεγε:

«Στις Σουβάλας τα χωριά, τέτοια όρνια παν μπροστά τέτοια και καλύτερα σαν τα παρακοντήτερα».

Σατίριζε τον εαυτό του και την παρέα του που τον ακολουθούσε στο χορό. Η τσίτα με το κρασί περιφέρονταν από χέρι σε χέρι  και ένα μυστήριο τρόπο δεν άδειαζε ποτέ. 

Η πλατεία γέμιζε φουστανελάδες και γυναίκες ντυμένες με σιγκούνια, όπου έσερναν το χορό με οργανοπαίχτες Μπαρδαμπούλια και  Κατσαρό.

Την Καθαρά Δευτέρα το πρωί το κρασί είχε σωθεί, κουβαλούσαν όμως με ντενεκέδες από τα σπίτια τους για να συνεχιστεί το γλέντι με την παραδοσιακή φασολάδα, τουρσί, χαλβά, ελιές και ότι άλλο νηστίσιμο είχαν, τραγουδώντας: «Σάββατο μέρα πίναμε, την Κυριακή όλη μέρα, και τη Δευτέρα το πρωί πάει όλο το κρασί».

Το γλέντι ήταν κοινό, συμμετείχαν όλοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά.

Γλεντούσαν με χορούς και τραγούδια, εκεί μπροστά στη εκκλησιά στο χοροστάσι του χωριού.

Στο χορό έμπαιναν ακόμα και οι γριές, που δεν τις ένοιαζε το σατυρικό τραγούδι που έλεγαν οι νεώτεροι:

« Τις μεγάλες αποκρές που χορεύαν οι γριές, σαν τομάρια σαν προβιές, και μια γριά μονοδοντού άντρα γύρευε η πορδού».

            
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Μαρρέ : " Πολύδροσος - Σουβάλα Παρνασσού"

Πάνω απ΄ όλους αυτούς ήταν ο δάσκαλος Αλέξανδρος Δρίβας ή Τουφεκαλέξης, όπως τον έλεγαν οι συντοπίτες του. Κι ήταν αυτός που κάποτε, Απόκριες ήταν, άνοιξε το χορό στην πλατεία του χωριού χορεύοντας μπροστά και τραγουδώντας ένα αυτοσχέδιο τραγούδι του:

Πρώτος σέρνει το χωριό

το γαϊδούρι το τρανό,

κι έρχονται από κοντά

γαϊδουράκια πιό μικρά...

ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!

*Αναδημοσίευση (πρώτη δημοσίευση 21/2/2015)