Για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Σουβάλας

Αγαπητοί συγχωριανοί,

Τα αγαθά των ανθρώπων, κινητά, ακίνητα και αυτοκίνητα, κληροδοτούνται (συνήθως) στους απογόνους.

Η μνήμη των δικών μας ανθρώπων (πρέπει να) κληροδοτείται  ως καταπίστευμα εις το διηνεκές. Δεν είμαι νομικός και ενδεχομένως η διατύπωση του περιεχομένου των όρων να φαντάζει χωλή. Στο καταπίστευμα, το πρόσωπο που κληρονομεί αποκτά την κληρονομιαία περιουσία με όρους και έως την παρέλευση συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο είναι υποχρεωμένο να την παραδώσει σε ένα άλλο πρόσωπο, στον καταπιστευματοδόχο.

Σημειωτέον, ότι τα κληρονομιαία, στην ανωτέρω περίπτωση, δεν πωλούνται, δεν δωρίζονται, δεν μεταβιβάζονται, παραδίδονται ακέραια και ως είχαν στη στιγμή της διάθεσης.

Οι επιστολές του Ηλία Πλατιά είναι η μνήμη του τριαντάχρονου αγνού Σουβαλιώτη, που έτρεφε τόσο σεβασμό και αγάπη στους ανθρώπους που τον ανέθρεψαν  κάτω από τα έλατα της Απάνω Σουβάλας, ώστε εύρισκε χρόνο και λόγια για να τους  καθησυχάσει από την έγνοιά τους για εκείνον.

Διαβάζοντας τα γράμματά του διαβάζει κανείς τις κηλίδες που δημιούργησαν πάνω στο χαρτί τα δάκρυα των γονιών του, ο πόνος της αδελφής του, ειδικά μετά τον θάνατό του, όταν το μόνο που είχε μείνει από τη φωνή του ήταν εκείνα τα λόγια πάνω στο χαρτί.

Η μνήμη του Ηλία Πλατιά κληροδοτήθηκε σήμερα και  σε μας, τους καταπιστευματοδόχους,  μέσα από τις επιστολές του.

Χρωστάμε ευγνωμοσύνη στα χέρια εκείνα που ευλαβικά τις έκρυψαν στο σεντούκι τους  και τις απέκρυψαν από τη λήθη που ο χρόνος σκορπάει.

Ας είναι αναπαυμένη η θεια Γιωργίτσα του Γιαννάκου, που συντήρησε τη μνήμη του Ηλία, και ας είναι πλιότερο αναπαυμένη γιατί ο αγαπημένος  της  Γιάννης κατέστησε τη μνήμη του αδελφού της, κληρονομιά σουβαλιώτικη.

Οφείλω να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες και τα συγχαρητήρια,

Στον Γιάννη Κ. Κούσουλα για την ευγενική του χειρονομία να δώσει αρχειακά τεκμήρια σουβαλιώτικης ιστορίας, που τόσο αποζητάμε ως ιστορικοί.

Στον Δημήτρη Κατοίκο για την καλλιέπεια με την οποία μας γνώρισε έναν συγχωριανό μας.

Στον Χρήστο Παπαθανασίου για την ανάρτηση, στον ιστότοπο του Λαογραφικού και Ιστορικού Συλλόγου, τεκμηρίων ζώσας ιστορίας.

Οι νέοι Σουβαλιώτες ξέρουν να φτιάχνουν αληθινά μνημόσυνα και να τιμούν με πανηγυρικούς [και σε ηλεκτρονική μορφή] τους παλιότερους.

Παναγιώτα Τζιβάρα
Επίκουρος Καθηγήτρια
Ιστορίας Βενετοκρατούμενου Ελληνισμού ΔΠΘ